Η πόλη πρέπει να ’ναι καθαρή

 

Χρόνια τώρα, οραματιζόμενος μια αστιγμάτιστη κοινωνία, συνήθιζα να θεωρώ τις εργάτριες και τους εργάτες καθαριότητας συναδέλφους -υπήρξα γιατρός- και δικαιούμενους να υπάγονται στο υπουργείο Υγείας, να ασφαλίζονται και να συνταξιοδοτούνται από το ΤΣΑΥ. Ετσι, χάρηκα ιδιαίτερα με την ανακήρυξη των υποψηφιοτήτων τόσο της Δέσποινας Κωστοπούλου όσο και της Κωνσταντίνας Κούνεβα για τις δημοτικές και τις ευρωεκλογές αντίστοιχα. Για χάρη τους, την ευχή μου για νίκη και στη μνήμη του συγχωριανού και συνεπώνυμού μου ποιητή Φώτη Ευαγγελάτου (1927-1999) επιτρέψετέ μου να τους αφιερώσω ένα ποίημά του από την ποιητική του συλλογή «Κραυγή σκλάβου» (Αθήνα 1960 σελ. 9) που έχει έτσι:

 

Η ΠΟΛΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ

 

Και σήμερα ξανά… και σήμερα ξανά

μες το βαθύ το σύθαμπο, κυρτά κουφάρια

πρόσωπα στεγνά

τ’ ανέμου απομεινάρια και του χρόνου

κατηφορίζετε βουβά

μ’ ένα λυγμό στα δόντια κρατημένο.

Η πόλη πρέπει να ‘ναι καθαρή!

Πρέπει ν’ αστράφτει ολάκερη

να διαλαλεί την πρόοδο του αιώνα.

Η πόλη είν’ η βιτρίνα μας!

Εσάς δεν θα σας δει κανείς μέσα στο σύθαμπο

γριές συντρόφισσές μου σκουπιδιάρες,

καθώς σα σκιάχτρα σβήνετε μαζί

με τα στερνά βλογιοκομμένα φώτα.

Εξω ο βοριάς ανάσκαψε της νύχτας τα χαρακτηριστικά

οι αλήτες κάπου λούφαξαν

κι οι πόρνες δεν αντέξανε να περιμένουν άλλο.

Στ’ αρχοντικά που υψώνονται γύρω σας -καταπέλτες-

σαρκαστικά τετράγωνα φαντάσματα

οι άνθρωποι πανευτυχείς

ανακλαδίζονται μες στα ζεστά κρεβάτια

ονειρευόμενοι εκδρομές, σίγουρα

κέρδη… κατακτήσεις…

Εσάς δεν θα σας δει κανείς μέσα στο σύθαμπο.

Μονάχες με το βόγγο της σιωπής σας!

αρκεί η πόλη να ‘ναι καθαρή…

Το χρόνο που ρημάδιασε το κυρτωμένο σώμα σας

την πίκρα, που σα θάλασσα έγλειψε την καρδιά σας αέναα,

δουλεύοντας απ’ τα μικρά σας χρόνια τα χαμένα

τα παιγμένα ως με του τάφου το σκαλί,

κανείς δεν θα προσέξει.

Την πόλη θα προσέξουνε και πρέπει να ‘ναι ΚΑΘΑΡΗ.

Και για την αντιγραφή,

 

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος

συνταξιούχος του ΤΣΑΥ, Βριλήσσια

 

…………………………………………………………..

 

Ελληνισμός της διασποράς

 

Η επικαιρότητα της Ουκρανίας μού δίνει την αφορμή ν’ αναφερθώ στον Ελληνισμό της διασποράς κατά τον 19ο αιώνα, απλωμένον σ’ όλα τα σημεία της υφηλίου, ακμαίο και σφριγηλό, εξωστρεφή, δημιουργικό και αξιοθαύμαστο, με το βλέμμα όμως στραμμένο στο μικρό ελληνικό βασίλειο.

 

Ετσι, ξεφυλλίζοντας στη φιλόξενη Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου στην αθηναϊκή εφημερίδα «Νέα Εφημερίς», αλίευσα δύο ειδήσεις, οι οποίες αναφέρονται στους Ελληνες της Οδησσού. Η πρώτη στον Γρηγόρη Μαρασλή (1831-1907). Το 1878 εκλέγεται δήμαρχος Οδησσού. Στη θέση αυτή παρέμεινε επί τέσσερις τετραετίες και η συμβολή του στη φυσιογνωμία της πόλης υπήρξε λίαν σημαντική, αλλά επίσης ανεδείχθη και σε μεγάλον ευεργέτη της Ελλάδος (Μαράσλειο Διδασκαλείο Αθηνών, Μαράσλειο Ορφανοτροφείο Κερκύρας κ.λπ.).

 

Η δεύτερη «είδηση» αναφέρεται στην πρώτη Ελληνίδα ιατρό, η οποία κατήγετο από την Οδησσό. Ετσι: «Νέα Εφημερίς», 18/1/1887 – «Ο Ελληνας δήμαρχος της Οδησσού κ. Γρ. Μαρασλής, ο επ’ εσχάτων τοσούτον δημοτικός εν Οδησσώ, πρό τινων ημερών εορτασθείσης της πεντηκονταετηρίδος από θανάτου του εθνικού της Ρωσίας ποιητού Αλεξάνδρου Πούσκιν (1799-1837), εξέδοτο δι’ ιδίων του εξόδων την βιογραφίαν του ποιητού, γραφείσαν υπό του καθηγητού τού εν Οδησσώ Πανεπιστημίου κ. Γιάκοβιεφ και διένειμεν αυτήν δωρεάν εις τον λαόν». Και όπως έγραφε το «εθνικόν ημερολόγιον» 1893, «Ας φαντασθή δε πας τις, οποίαι θα ήσαν αι Αθήναι, αι κυλιόμεναι νυν εντός ζώνης ακαθαρσιών και ακατονομάστου αστοργίας, εάν ηυμοίρουν τοιούτου δημάρχου και επί μίαν, έστω, τετραετίαν».

 

«Νέα Εφημερίς» 28/1/1887 – Εκ Παρισίων γράφει, πλην άλλων, τω «Αιώνι» η δεσποινίς Μαρία Π. Καλαποθάκη: «Δεν επιθυμώ να σφετερισθώ την τιμήν τού να λέγωμεν η πρώτη Ελληνίς, ήτις εσπούδασε την Ιατρικήν ενταύθα, καθόσον ετέρα, ως πληροφορούμαι, προηγηθείσα εμού, η δεσποινίς Ηρακλείδου εξ Οδησσού καταχθείσα προ οκτώ περίπου ετών εις την ενταύθα Ιατρικήν σχολήν, και πρό τινος αποκατασταθείσα εν Παρισίοις».

 

και για την αντιγραφή

Αντώνης Ν. Βενέτης

Μοναστηράκι Δωρίδος

 

……………………………………

 

Μ. Κ. O.

 

(Μάσες μέσω Κυβερνητικών Οργανώσεων)

 

Με πιθανούς κι απίθανους / σκοπούς και υποχρεώσεις / οι κολλητοί των υπουργών / στήνουνε Μ.Κ.Οργανώσεις,

 

νάρκες πάνω στον ουρανό / ν’ αποναρκοθετήσουν / και πυρκαγιές στη θάλασσα / να τρέξουν για να σβήσουν ˙

 

να ροκανίζουν έξυπνα / τα χρήματα του κράτους / να θρέφουν οι κυράδες τους / τους κώλους τους αφράτους.

 

Και όλα αυτά τα κάνουνε / εν πλήρει «Διαυγεία»˙ / τύφλα να έχει δίπλα τους / η κόπρος του Αυγεία ˙

 

εις δόξαν του συστήματος / αγνής κερδοφορίας / διά μέσου εμάς των αφελών / της άγριας κοροϊδίας

 

τρώγουνε και πίνουνε / -εβίβα ρε παιδιά- / αφού πρώτα μας κλέβουνε / από το στόμα την μπουκιά.

 

Και εμείς …αφού… / «όλοι μαζί τα φάγαμε» / τους αποθαυμάζαμε…

 

23 του Κουτσοφλέβαρου 2014

 

(Κυριακή των μασκαράδων)

 

[email protected]

 

[email protected]