Του Σπύρου Τσάμη

Ορθολογισμός. Η πρώτη ύλη της ιδιοσυγκρασίας, της κοσμοθεωρίας των Γερμανών…

Ο Μάρκο Ρόις, λοιπόν, είναι μικρός επαναστάτης! Κι έτσι, σαρκαστικά μεν αλλά με εκτενείς αναφορές που αποδεικνύουν του… λόγου το αληθές, ακόμη σχολιάζεται η ανάδειξή του σε κορυφαίο παίκτη της Μπουντεσλίγκα για το 2013-14.

Ελαβε τη μέγιστη προσωπική διάκριση, αν και δεν ανήκει στην απόλυτη κυρίαρχο Μπάγερν Μονάχου που γιόρτασε πρωτάθλημα και Κύπελλο… Η ανάδειξη του 24χρονου μεσοεπιθετικού της Ντόρτμουντ ως αποτέλεσμα της σχετικής καθιερωμένης ψηφοφορίας των ποδοσφαιριστών συνιστά «έκπληξη»(!), αφού, εκτός ελάχιστων φαεινών εξαιρέσεων όπως η δική του, κορυφαίος παίκτης των γερμανικών γηπέδων παραδοσιακά αναδεικνύεται στέλεχος της ομάδας-πρωταγωνίστριας της κάθε χρονιάς. Πόσο μάλλον όταν σαρώνει τα πάντα στο διάβα της όπως φέτος η ομάδα του Μονάχου εντός συνόρων…

^[1]Τον καλέσαμε παραμονές του Παγκόσμιου Κυπέλλου και θαυμάσαμε την αμεσότητα και την απλότητά του… Τις ίδιες που εκτός των άλλων σαρκάζουν ευθυνόφοβους δικούς μας σταρ των γηπέδων, πόσο μάλλον παραμονές κρίσιμων παιχνιδιών… Οσους (ναι, συχνά με ευθύνη και κακών – απαίδευτων δημοσιογράφων…) κρύβονται στα όρια της υστερίας(!) όταν τους ζητάς εκτιμήσεις για την αγωνιστική υποχρέωση που βρίσκεται μπροστά τους.

Αναπόφευκτες σκέψεις άλλης κουβέντας είναι αυτές που μοιραία γέννησε η επικοινωνία με τον Μάρκο Ρόις…

Δεν πρόκειται για τον κοινό τύπο Γερμανού επιθετικού… Πώς να χαρακτηρίσεις έτσι τον Ρόις που παίζει καθαρόαιμος επιθετικός, άλλοτε συμπράττει στην ανάπτυξη του παιχνιδιού και «έχει» τα δύο πόδια! Ως άλλο καλωσόρισμα, διάλεξε την ικανοποίησή του για την ανανέωση της συνεργασίας με την ομάδα της Βεστφαλίας:

«Νιώθω γεμάτος ενέργεια από την ανανέωση της συνεργασίας με την Ντόρτμουντ! Η ίδια η ομάδα αλλά και γενικότερα ο σύλλογος ως οργανισμός μού δίνουν αφορμές να ψάχνω συνέχεια την προσωπική βελτίωση… Η ελληνική λέξη “άμιλλα” στο γήπεδο είναι το κλειδί! Φέτος, όλοι θέλαμε κάτι καλύτερο, αλλά αντί για απογοήτευση ήδη κάνουμε αυτοκριτική, ώστε να χτίσουμε καλύτερα το μυαλό και τα πόδια μας για τη νέα χρονιά! Κι όλα αυτά μετά την Εθνική στο Παγκόσμιο Κύπελλο… Προέχουν οι υποχρεώσεις στη Βραζιλία»…

Εκκίνηση απέναντι στην Πορτογαλία… Τους κυνηγά το… αναγκαίο σύνδρομο της πάση θυσία καλής αρχής, ώστε «να ανοίξει ο δρόμος κ.λπ., κ.λπ.», όπως υπαγορεύει η κοινή θεώρηση της αρχής δύσκολων υποχρεώσεων;

«Ναι μεν αλλά… Και βέβαια θα μας αρέσει να σφραγίσουμε με επιτυχία την αρχή, αλλά η ίδια η ανάγκη δεν μας πνίγει! Εθνική Γερμανίας είμαστε, άρα έχουμε τις ψυχολογικές και αγωνιστικές αντιστάσεις για κάθε ενδεχόμενο στην αρχή. Και όχι μόνο στην αρχή αλλά και στην εξέλιξη της διοργάνωσης. Τώρα μας νοιάζουν τα δικά μας προβλήματα, της τελευταίας στιγμής. Και είναι αρκετά…».

Δίκιο έχει! Ο προπονητής της «Νατσιονάλμανσαφτ», Γιόαχιμ Λεβ, βλέπει τους τρεις συμπαίκτες στην Μπάγερν Μονάχου, τον Λαμ, τον Σβαϊνστάιγκερ και τον Νόιερ, να παλεύουν με προβλήματα τραυματισμών. Θα είναι έτοιμοι όπως θα απαιτούν τα κρίσιμα παιχνίδια στον όμιλο;

«Υποδειγματικοί επαγγελματίες και οι τρεις τους. Αρα θα κάνουν ό,τι πρέπει… Οι ενδείξεις φανερώνουν πως τελικά θα τους έχουμε μαζί μας. Σημαντικοί άνθρωποι, σημαντικοί παίκτες. Περιττό είναι να αναλύσω πόσο σημαντική θα είναι η συμμετοχή τους, αλλά προληπτικά, όπως συνηθίζει άλλωστε ο αλήθεια προνοητικός (σ.σ.: γελάει) προπονητής μας, δουλεύει και για τις λύσεις που ίσως χρειαστούν στις συγκεκριμένες θέσεις των τριών φίλων.

»Αλλωστε, εκτός από τα… καθιερωμένα προσόντα κάθε Εθνικής Γερμανίας, η συγκεκριμένη ομάδα που θα εκπροσωπήσει τη χώρα στη Βραζιλία έχει προσόν που “απαντάει” σε πιθανές απουσίες: την ομοιογένειά μας! Πολλά χρόνια, όπως ξέρετε, παίζουμε μαζί οι ίδιοι παίκτες με μικρές προσθήκες. Αρα υπάρχει η ετοιμότητα του συνόλου! Σε τόσο σημαντικά ραντεβού όπως ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, αυτή είναι σημαντική αιτία για να πετύχεις. Παγκόσμιο Κύπελλο, ψυχολογικά και αγωνιστικά συνεπάγεται αναπόφευκτη φθορά… Η ίδια ετοιμότητα που μας χαρακτηρίζει της απαντάει όταν και όπως πρέπει!».

«Χαρείτε το!»

Η επόμενη αναφορά μας στον εντυπωσιακό γερμανικό απολογισμό της προκριματικής φάσης (καλύτερη επίθεση με 36 γκολ) ήρθε σε αντιδιαστολή με τη γνωστή ανάγκη για ύπαρξη και γνωστών λύσεων ανάγκης στην επίθεσή τους…

Του είπαμε, λοιπόν, ότι όπως όλα δείχνουν, ο Λεβ θα χρησιμοποιήσει στην κορυφή της επίθεσης παίκτες που δεν είναι καθαροί φορ, όπως ο Σίρλε, ο Ποντόλσκι, ο Μίλερ, ο Γκέτσε. Αφοπλιστικά απάντησε: «Εκείνος ξέρει καλύτερα!»…

Μετά μίλησε για τα μεγάλα όπλα, την απώλεια και τον… εναλλακτικό μεσοεπιθετικό:

«Γράφουν ξένοι συνάδελφοί σου πως αυτή η Γερμανία έχει δύο από τα καλύτερα δεκάρια στον κόσμο: Κρόος, Οζίλ… Κάτι ξέρουν! Κοστίζει σε όλους μας, γιατί σκεφτόμαστε – λειτουργούμε ως ομάδα. Πάμε με κέφι και σχέδιο στο μεγάλο ραντεβού!».

Ευγενικό, αλήθεια, το υπονοούμενο για την ταπεινότητα των παικτών του Σάντος που χρησίμευσε ως επίλογος-αναφορά στη δική μας Εθνική: «Ελλάδα: η έκπληξη των τελευταίων χρόνων… Προέχει, όπως και άλλοτε, οι παίκτες σας να χαρούν την εμπειρία στη Βραζιλία!».