Της Ιωάννας Σωτήρχου

Με τον ελληνικό τίτλο «Φράουλες και αίμα» έγιναν γνωστά στην Ελλάδα το βιβλίο και η ταινία για την εξέγερση των φοιτητών του Πανεπιστημίου Κολούμπια στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60 κατά του πολέμου στο Βιετνάμ που συγκίνησαν το κοινό. Για την ελληνική εκδοχή του δεν περισσεύουν ούτε συγκίνηση ούτε ενημέρωση. Ηταν πέρσι τον Απρίλιο, όταν περίπου 200 αλλοδαποί εργάτες γης που δούλευαν σε καθεστώς δουλείας στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας -παράνομα και ανασφάλιστοι- διαμαρτυρήθηκαν, επειδή ήταν απλήρωτοι έξι μήνες. Εξ αυτών, 35 κατέληξαν τραυματισμένοι από πυροβολισμούς στο νοσοκομείο.

Απραξία

Τότε, από τον θόρυβο που ξέσπασε, η πολιτεία χαρακτήρισε τους τραυματίες θύματα τράφικινγκ. Κι έκτοτε δεν έκανε τίποτα: ούτε τους παρείχε την προστασία που δικαιούνταν, ούτε έλεγχοι έγιναν για τον εντοπισμό των κυκλωμάτων εκμετάλλευσης, ούτε άλλαξε κάτι στις συνθήκες εργασίες στα φραουλοχώραφα. Αυτή την εικόνα δίνει στην «Εφ.Συν.» και ο δικηγόρος τους, Μωυσής Καραμπεΐδης, προσθέτοντας πως βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, καθώς δύσκολα πλέον βρίσκουν μεροκάματα λόγω της εμπλοκής τους στο επεισόδιο, ενώ για τους υπόλοιπους περίπου 120 δεν υπάρχει καν η προστασία του θύματος trafficking, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ακόμη και με απέλαση, ενώ η δική τους υπόθεση, δικαστικά, παραμένει σε εκκρεμότητα.

Για τους 35, ωστόσο, αύριο Παρασκευή ξεκινάει στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πατρών η δίκη, την οποία ο συνήγορός τους χαρακτηρίζει «ιστορικής σημασίας». Οπως και το Οικουμενικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, η παλαιότερη ΜΚΟ προστασίας δικαιωμάτων προσφύγων και άλλων ευάλωτων πληθυσμών, που θα παραστεί στη δίκη ως πολιτική αγωγή, καθώς η δίκη «για τους πυροβολισμούς εις βάρος των μεταναστών εργατών-θυμάτων εμπορίας ανθρώπων, λόγω εργασιακού trafficking στη Mανωλάδα Ηλείας, είναι γεγονός που προκαλεί παγκόσμιο αντίκτυπο», αφού «είναι η πρώτη ίσως φορά που τίθεται ενώπιον της Δικαιοσύνης υπόθεση μαζικού εργασιακού trafficking εκ μέρους παραγωγών και μεταπωλητών φράουλας».

«Πέπλο σιωπής»

«Παρά το γεγονός ότι στο ακροατήριο θα καταθέσουν μόνον οι 35 τραυματίες εργάτες, για τους οποίους και σχηματίστηκε δικογραφία, εκ συνόλου 200 εργατών της επιχείρησης, η εν λόγω υπόθεση αφορά μία μείζονα παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, σε ένα ευρύτερο φαινόμενο, το οποίο καλύπτεται εδώ και χρόνια από ένα πέπλο σιωπής», παρατηρεί το Συμβούλιο.

Από την πλευρά του, ο συνήγορος των θυμάτων θεωρεί τη δίκη σημαντική από κάθε άποψη και όχι μόνο για την τύχη αυτών των ανθρώπων και την τιμωρία των ενόχων για τους τραυματισμούς τους, αλλά κι επειδή είναι πιθανό να αποτελέσει αφετηρία για την αλλαγή μιας παντελώς λάθος μεταναστευτικής πολιτικής που τρέφει τα κυκλώματα εκμετάλλευσης ανθρώπων, προτού ένα «μεμονωμένο» γεγονός γιγαντωθεί.