Του Κώστα Ζαφειρόπουλου

Μια δημοκρατική κοινωνία δεν μπορεί να αποδέχεται ενέδρες και δολοφονικές απόπειρες εναντίον, μάλιστα, ανήλικων μαθητών έξω από σχολεία. Μια απόπειρα ανθρωποκτονίας με τον δράστη σε ήρεμη ψυχική κατάσταση δεν είναι ένας απλός καβγάς.

Αυτό είναι το ξεκάθαρο μήνυμα της χθεσινής καταδικαστικής απόφασης για τον κατηγορούμενο για τον σοβαρό τραυματισμού του 17χρονου Φοίβου στο Παλαιό Φάληρο στις 28 Ιανουαρίου 2013.

Το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο, ύστερα από μαραθώνια συνεδρίαση, που ξεκίνησε στις 8.30 το πρωί και ολοκληρώθηκε στις 6.30 το απόγευμα, έκρινε ένοχο τον 21χρονο Γιώργο Αποστολόπουλο για «απόπειρα ανθρωποκτονίας, τελεσθείσα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση με ενδεχόμενο δόλο», απορρίπτοντας τον ισχυρισμό της υπεράσπισης για μετατροπή της κατηγορίας από απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη με ψήφους 5 προς 2 (μειοψήφησε ένας τακτικός δικαστής και ένας ένορκος), παρά την αντίθετη εισήγηση της εισαγγελέως.

Συν έξι μήνες

Το δικαστήριο αναγνώρισε στον κατηγορούμενο δύο ελαφρυντικά, του πρότερου έντιμου βίου και της μετεφηβικής ηλικίας, επιβάλλοντάς του τη μικρότερη δυνατή ποινή για απόπειρα ανθρωποκτονίας, αυτή των 10 ετών κάθειρξης, συν 6 μηνες συνολικά για οπλοχρησία και οπλοκατοχή.

Επιπλέον, το δικαστήριο έκρινε πως η απόφαση δεν έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα ο Αποστολόπουλος να επιστρέψει στη φυλακή, όπου βρίσκεται τους τελευταίους 16 μήνες. Στον κατηγορούμενο δεν αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό των «μη ταπεινών» κινήτρων, καθώς η απόφαση έκανε λόγο για προσπάθεια επίδειξης δύναμης από την πλευρά του.

Το δικαστήριο (με ψήφους 6-1) διαφοροποιήθηκε από την άποψη της εισαγγελέως, η οποία πρότεινε την αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης έως την έφεση που θα καταθέσει ο Αποστολόπουλος.

Η μητέρα του κατηγορούμενου ξέσπασε σε λυγμούς με την ανακοίνωση της αρνητικής για τον γιο της ετυμηγορίας, όπως λίγο αργότερα το ίδιο έπραξε και η -ατάραχη στο μεγαλύτερο μέρος της δίκης- κοπέλα του. Η τελευταία παραπέμπεται στον εισαγγελέα, ο οποίος θα εξετάσει δικές της πιθανές ποινικές ευθύνες για την υπόθεση, όπως είχε ζητήσει η πολιτική αγωγή.

«Ανακούφιση και δικαίωση»

Στην πλευρά της οικογένειας του θύματος δεν υπήρχαν ούτε χαμόγελα ούτε πανηγυρισμοί. Μόνο «ανακούφιση και δικαίωση», όπως δήλωσε η μητέρα του Φοίβου, Μαρία Γκάγκα, που ευχαρίστησε το δικαστήριο και όλους όσοι στήριξαν την οικογένειά της.

Πολύ μικρή αποδείχθηκε η αίθουσα του δικαστηρίου για να υποδεχτεί τον κόσμο (κυρίως αλληλέγγυοι στην οικογένεια του θύματος) που ήθελε να παρακολουθήσει τη χθεσινή τελευταία μέρα της δίκης. Νωρίς το πρωί, στην αγόρευσή της, η εισαγγελέας χαρακτήρισε «προδήλως αναληθή» τον ισχυρισμό του κατηγορούμενου ότι βρισκόταν σε άμυνα την ώρα του περιστατικού.

Οπως είπε η εισαγγελέας, ο κατηγορούμενος «έχει καταστεί αναξιόπιστος από την αρχή», καθώς αρχικά είχε υποστηρίξει ότι την ώρα της επίθεσης ήταν στη σχολή του. Επιπλέον αποδεικτικό στοιχείο για την εισαγγελέα αποτέλεσε το γεγονός ότι ο δράστης συνοδευόταν κατά την επίθεση από τον ανήλικο τότε φίλο του Χατζηπαυλίδη (η υπόθεσή του έχει διαχωριστεί).

Αναφερόμενη στα γραπτά μηνύματα που αντάλλαξε ο κατηγορούμενος με τη φίλη του πριν από την επίθεση, η εισαγγελέας εξήγησε ότι ο Αποστολόπουλος «δεν δικαιολόγησε πειστικά ότι δεν έστησε ενέδρα στο θύμα». Στηρίζοντας τη μετατροπή της κατηγορίας σε βαριά ή σκοπούμενη σωματική βλάβη, η εισαγγελέας υποστήριξε -χωρίς να πείσει τελικά- πως «αν ήθελε να σκοτώσει το θύμα, θα τον χτύπαγε στην πλάτη, την καρδιά ή την κοιλιά. Θα έπρεπε να είχε οργανώσει διαφορετικά την επίθεσή του για να έχει εξασφαλισμένο αποτέλεσμα».

Κανένα σημάδι μεταμέλειας

Kαθ’ όλη τη διάρκεια μιας δίκης που χαρακτηρίστηκε από τις συκοφαντίες εναντίον μαθητών, καθηγητών, γονιών αλλά και από τη στοχοποίηση πολιτικών κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ), ο κατηγορούμενος Αποστολόπουλος δεν φάνηκε να δείχνει σημάδια ειλικρινούς μεταμέλειας. Ζήτησε μεν συγγνώμη από την οικογένεια του Φοίβου, αλλά μετά τον χαρακτήρισε «δήθεν θύμα».

Μέχρι το προηγούμενο καλοκαίρι αρνιόταν την εμπλοκή του και μόνο μετά την ομολογία του συνεργού του, Χατζηπαυλίδη, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ήταν ο δράστης της επίθεσης. Παρ’ ότι υπάρχουν στοιχεία που φέρονται να τον συνδέουν με τη Χ.Α., αρνήθηκε επανειλημμένως στη δίκη τη συμμετοχή του στη ναζιστική οργάνωση.