→Στην πραγματικότητα, ο κ. Γιούνκερ -αντίθετα με τους αντιπάλους του- δεν έθεσε καν υποψηφιότητα για ευρωβουλευτής. Στην κυριολεξία δεν εξελέγη από κανέναν!

Της Ελλης Πάνου

Συμβολική φωτογραφία με τον «υποψήφιο» πρόεδρο της Ε.Ε. Σουηδό πρωθυπουργό Φρέντρικ Ράινφελντ στα κουπιά, τον Βρετανό πρωθυπουργό Ντ. Κάμερον με τον Ολλανδό πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε να κρατούν ισορροπία και την Ά. Μέρκελ στο κέντρο των εξελίξεων.
REUTERS/Anders Wiklund

Με μια βαρκάδα στη γραφική λίμνη και μια διανυκτέρευση στην εξοχική κατοικία του Σουηδού πρωθυπουργού, κοντά στη Στοκχόλμη, το μίνι «διευθυντήριο» της Ε.Ε. διαπραγματεύτηκε χθες τη μελλοντική πορεία της Ενωσης.

Ο Φρέντρικ Ράινφελντ, η Ανγκελα Μέρκελ, ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε κι ο Βρετανός Ντέιβιντ Κάμερον, σε ένα ειδυλλιακό τοπίο, μακριά από τους υπόλοιπους 24 Ευρωπαίους ομολόγους τους, επρόκειτο να επεξεργαστούν τα τέσσερα μεγάλα άλυτα θέματα που απασχολούν καιρό τώρα τους Ευρωπαίους: την ανάπτυξη της οικονομίας, την ανεργία, τις δομικές μεταρρυθμίσεις και την ενίσχυση της ελευθερίας κινήσεων ανάμεσα στις 28 χώρες της Ε.Ε.

Ανεπισήμως ωστόσο, το μεγάλο πρόβλημά τους ήταν (και παραμένει δύο εβδομάδες μετά τις ευρωεκλογές) τι θα κάνουν με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και την υποψηφιότητά του για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο Ντ. Κάμερον πήγε αποφασισμένος να εμποδίσει με κάθε τρόπο τον διορισμό του πρώην πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου σε ένα από τα δύο σημαντικότερα αξιώματα εξουσίας στην Ε.Ε., έχοντας σε αυτή του τη θέση πλέον τη σαφή υποστήριξη και των αντιπολιτευόμενων Εργατικών. «Ολα τα μεγάλα βρετανικά κόμματα συμφωνούν τώρα ότι ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δεν πρέπει να γίνει πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής» έγραψε στο Twitter ο Κάμερον αναχωρώντας από το Λονδίνο. Ενώ, φτάνοντας στη Σουηδία, τα είπε και στους δημοσιογράφους. «Εμείς θα πρέπει να επιλέγουμε ποιος θα διοικεί αυτούς τους θεσμούς, αντί να δεχόμαστε κάποιες νέες διαδικασίες που δεν συμφωνήθηκαν ποτέ», δήλωσε φτιάχνοντας κλίμα ενόψει της συνάντησης με την Ανγκελα Μέρκελ.

Θέμα αξιοπιστίας

Εχοντας ήδη συνομιλήσει με τους πρωθυπουργούς Ιταλίας και Ουγγαρίας, ο Κάμερον ελπίζει βάσιμα και στη συμπαράσταση του Σουηδού ομολόγου του, που ήδη έθεσε θέμα αξιοπιστίας της διαδικασίας για τη διαδοχή στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την προώθηση του υποψήφιου της επικρατέστερης πολιτικής ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου. «Δεν υποστηρίζουμε την ιδέα, διότι έτσι αποκλείονται άλλοι υποψήφιοι… θα πρέπει να τηρήσουμε τις ισορροπίες μεταξύ των θεσμών», είπε ο Ράινφελντ στους «Financial Times», επιδιώκοντας να επικεντρώσει αυτή την τετραμερή «σύνοδο» λιγότερο στις προσωπικότητες των υποψηφίων και περισσότερο σε μια κοινή φιλελεύθερη ατζέντα για την επόμενη πενταετή θητεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο Σουηδός κεντροδεξιός πρωθυπουργός θεωρείται από ορισμένους ως πιθανή συμβιβαστική λύση για το ανώτατο αξίωμα των Βρυξελλών, δεδομένου ότι εάν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις θα χάσει την πρωθυπουργία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου από την κεντροαριστερή αντιπολίτευση.

Οσο για τη μοναδική γυναίκα της παρέας -και την πιο ισχυρή όλων-, έχει δύσκολους ελιγμούς να κάνει. Στους δημοσιογράφους στη Στοκχόλμη η Ανγκελα Μέρκελ φρόντισε να τονίσει ότι «θα χρησιμοποιήσει τις συνομιλίες» για να στηρίξει την υποψηφιότητα Γιούνκερ, υποβαθμίζοντας όσο μπορούσε το πρόβλημα. «Θα μιλήσουμε πάνω από όλα για την ουσία, πώς πρέπει να είναι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί την επόμενη πενταετία… Η ανάπτυξη, η σταθερή δημοσιονομική πολιτική, η ψηφιακή ατζέντα είναι για παράδειγμα μερικά από τα θέματά μας… το αξίωμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι προτεραιότητα», είπε, προσθέτοντας ότι δεν πρόκειται στη Σουηδία να ληφθούν τελικές αποφάσεις.

Αυτή η τελική απόφαση για το πρόσωπο που θα αναλάβει το αξίωμα το οποίο επηρεάζει περισσότερο τις ζωές 500 εκατομμυρίων Ευρωπαίων αναμένεται να ληφθεί στη σύνοδο κορυφής στα τέλη Ιουνίου, αλλά όποιος κι αν επιλεγεί θα σηματοδοτήσει νέο γύρο εξελίξεων. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα καθαυτό δεν είναι η προσωπικότητα του Γιούνκερ, αλλά η διαδικασία διορισμού του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που, με την κρίση νομιμοποίησης της Ε.Ε. να κλιμακώνεται, εξελίσσεται σε ένα ακόμα μπρα ντε φερ μεταξύ της Ευρωβουλής και των 28 ηγετών.

Επιφυλάξεις

Μπορεί ο Κάμερον να προβάλλεται ως το βασικό εμπόδιο για την υποψηφιότητα Γιούνκερ -έχοντας την υποστήριξη βρετανικών ταμπλόιντ, με ακραία δημοσιεύματα περί «ναζιστικού» παρελθόντος του «μέθυσου» πρώην πρωθυπουργού- αλλά δεν είναι πολλοί οι πραγματικοί υποστηρικτές του. «Πολλοί ηγέτες μοιράζονται τις επιφυλάξεις του Λονδίνου», γράφει η «Wall Street Journal», «είτε για πολιτικούς λόγους είτε για την προσωπικότητά του και τη διαδικασία προβολής της υποψηφιότητάς του [...] και ελάχιστοι πραγματικά πιστεύουν ότι ο Γιούνκερ μπορεί να αξιώσει με επιχειρήματα περί δημοκρατίας το πόστο.

Ακόμα και στη Γερμανία, μόνο το 7% των ψηφοφόρων γνώριζε ότι ήταν υποψήφιος… Δεν φταίει ο Κάμερον, αλλά η Μέρκελ γι’ αυτό το χάος, γράφει η εφημερίδα, αφού αποφάσισε να τον στηρίξει κυρίως για πολιτική σκοπιμότητα, «εν μέρει διότι οι Σοσιαλδημοκράτες είχαν ήδη διαλέξει τον δικό τους υποψήφιο και εν μέρει διότι πίστευε ότι μπορεί εύκολα να τον αδειάσει μετά τις εκλογές, πράγμα που προσπάθησε ήδη να κάνει, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών».