Του Μπάμπη Αγρολάμπου

Αν είχε την πολυτέλεια ο κοινός νους να γυρίζει πίσω κάθε φορά που γίνεται ένας ανασχηματισμός και να βλέπει τις διαδρομές των προσώπων που αναλαμβάνουν υπουργικούς και άλλους κυβερνητικούς θώκους, ο πρόσφατος ανασχηματισμός θα ήταν η επιτομή της ιλαροτραγωδίας που περνάει η χώρα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου του κυβέρνησης «αφήσαμε την κρίση πίσω μας», τώρα είμαστε στη φάση της ανάκαμψης και «σύντομα θα έλθει η ανάπτυξη».

Ακολουθώντας τους συλλογισμούς του κ. Σαμαρά και του κ. Βενιζέλου, κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία έπαιξε ο Γ. Στουρνάρας, ο οποίος στην τελική στροφή μεταπήδησε από το υπουργείο Οικονομικών στην ΤτΕ. Η κίνηση αυτή όμως δημιουργεί απορίες. Εχει δρομολογηθεί η διευθέτηση του χρέους και η απόφαση είναι ήδη ειλημμένη ή μήπως το πρόβλημα των τραπεζών είναι μεγαλύτερο και θα αθροιστεί ξανά με το πρόβλημα της χώρας;

Η μετακίνηση του κ. Στουρνάρα στην ΤτΕ εγγυάται στους δανειστές και εταίρους ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να βάζει σε απόλυτη προτεραιότητα τη διάσωση των τραπεζών. Η διαδρομή του νέου διοικητή, από τα τέλη του ’90, πιστοποιεί τη σταθερή προσήλωσή του στο δόγμα ότι οι τράπεζες ορίζουν την οικονομία, όσο αντιπαραγωγικές και αν είναι, ενίοτε δε και επιβλαβείς για την πορεία της χώρας, όπως αποδείχθηκε με πλείστες όσες φούσκες. Με την ίδια ακριβώς διαδρομή, ο Γκ. Χαρδούβελης εγγυάται ότι δεν θα υπάρξει σύγκρουση κυβέρνησης – τραπεζών.

Στο κεφάλαιο της ανάπτυξης, που βάζει ως επόμενο στόχο η κυβέρνηση, τα πράγματα δεν είναι τόσο καθαρά. Τι ανάπτυξη θέλει να σηματοδοτήσει με υπουργό τον Ν. Δένδια και υφυπουργούς τον Γ. Γιακουμάτο, τον Ν. Μηταράκη και τον Οδ. Κωνσταντινόπουλο; Αν για τον Γ. Στουρνάρα και τον Γκ. Χαρδούβελη μέτρησαν οι τραπεζικές περγαμηνές και οι οικονομικές πανεπιστημιακές έδρες, τότε μπορούμε να εικάσουμε ότι στην περίπτωση των πολιτικών προϊσταμένων του υπουργείου Ανάπτυξης ρόλο έπαιξαν ανάλογα κριτήρια. Ομοίως στο υπουργείο Υγείας, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κ.λπ. Για να μην το κουράζουμε, τέτοια κριτήρια δεν υπάρχουν.

Βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά που επιλέγονται πρόσωπα χωρίς καμία σχέση με το αντικείμενο του υπουργείου τους. Αλλά, τόσα πολλά άσχετα πρόσωπα μαζί, σε μια περίοδο που η κοινωνία δίνει καθημερινά μάχη για να κρατηθεί ζωντανή, είναι επόμενο να προκαλούν μαύρες σκέψεις για τον τρόπο που συνομιλούν και αποφασίζουν οι δύο κυβερνητικοί εταίροι. Ποια ανάγκη υπηρετούν δύο και τρεις υφυπουργοί σε κάθε υπουργείο, εκτός από αυτή των κομματικών συσχετισμών; Τι στροφή σηματοδοτούν αυτά τα νέα πρόσωπα; Επαψε πλέον να είναι το ΠΑΣΟΚ παρακολούθημα της Ν.Δ.; Και τι έγινε η Ν.Δ., boudoir του ΠΑΣΟΚ; Τίποτε απολύτως δεν έγινε, ούτε πρόκειται να γίνει. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έχουν αποδεχθεί πως δεν έχουν άλλη επιλογή από το να βαδίσουν μέχρι τέλους τον μονόδρομο στον οποίο έχουν βάλει τη χώρα. Το τέλος βλέπουν πως είναι στη νέα συμφωνία για το χρέος: εάν περάσει μπορούν να ελπίζουν σε ανάκαμψη. Διαφορετικά, καμία κοινοβουλευτική διεύρυνση δεν τους πάει παρακάτω, πόσω μάλλον σε προεδρική πλειοψηφία.