Του Τάσου Σαραντή

Η άνευ όρων παράδοση του φυσικού πλούτου της Ελλάδας στα χέρια των επενδυτών αποκαλύπτεται σε επιστολή του μέχρι πρότινος υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, προς τη διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ. Η επιστολή με ημερομηνία 14 Μαΐου 2014 περιλαμβάνεται στην πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ για την 5η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος και σε αυτή γνωστοποιούνται οι δεσμεύσεις που προτίθεται να λάβει η χώρα μας για τα δάση, τους αιγιαλούς και βέβαια τις ιδιωτικοποιήσεις μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ Α.Ε.).

Ακίνητη περιουσία

Σε ό,τι αφορά την ακίνητη περιουσία και την ιδιωτικοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου ο κ. Στουρνάρας αναφέρει στην επιστολή του: «Θα αναλάβουμε μια συνολική μεταρρύθμιση για τους περιορισμούς στη χρήση γης και του πολεοδομικού σχεδιασμού σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων της χωροταξικής κατανομής, του περιβάλλοντος, της ενέργειας, των δασών, των παράκτιων εκτάσεων (…). Με βάση το έργο που έχει ήδη γίνει, και παράλληλα με πρωτοβουλίες στον τομέα του χωροταξικού σχεδιασμού και της δασοκομίας, θα καταρτίσουμε ένα σχέδιο δράσης, συμπεριλαμβανομένων των ημερομηνιών για το πέρασμα της αναγκαίας νομοθεσίας, έως το τέλος Σεπτεμβρίου 2014, για τη βελτίωση της νομικής σαφήνειας και για τη δραστική μείωση του χρόνου και των διαδικαστικών προϋποθέσεων που απαιτούνται για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα για την οικοδομική ανάπτυξη της γης διατηρώντας παράλληλα τις αναγκαίες εγγυήσεις για τη χρήση γης».

Και συνεχίζει ο κ. Στουρνάρας: «Αυτή η θεμελιώδης μεταρρύθμιση θα διευκολύνει την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων ακινήτων, θα βελτιώσει τα περιουσιακά δικαιώματα των ιδιοκτητών και θα μειώσει τα εμπόδια στις ιδιωτικές επενδύσεις» επισημαίνει ο κ. Στουρνάρας προς την Κριστίν Λαγκάρντ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι 2,5 χρόνια πριν ο Τόνι Λονγκ, διευθυντής του Γραφείου Ευρωπαϊκής Πολιτικής της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, σε επιστολή του προς τον Μανουέλ Μπαρόζο για τα μέτρα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας επισήμανε ότι «με πολλές από τις πολιτικές που περιλαμβάνονται στις αποφάσεις της τρόικας υποσκάπτεται η προοπτική σωστής εφαρμογής της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας». Οι σημαντικότερες επιπτώσεις που είχε καταγράψει τότε το WWF ήταν η αποδυνάμωση του συστήματος περιβαλλοντικών αδειών για έργα και δραστηριότητες, η νομιμοποίηση αυθαιρέτων σε προστατευόμενες περιοχές και η άνευ όρων πώληση δημόσιας γης.