Μαθημένος στα μεγάλα λόγια ο υπουργός Μεταφορών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και χαλκεύοντας στοιχεία και αριθμούς, κομπορρημονεί ότι επέφερε μειώσεις στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών. Η πραγματικότητα, όμως, τον διαψεύδει. Οι μειώσεις αφορούν το 25%, ενώ το υπόλοιπο 75% του επιβατικού κοινού που χρησιμοποιεί κάρτα για λεωφορεία, τρόλεϊ και τραμ, με τη νέα ρύθμιση θα πληρώνει 50% περισσότερο. Σήμερα η κάρτα στοιχίζει 20 ευρώ και αυτομάτως πηγαίνει στα 30 ευρώ. Επιπροσθέτως, η διάρκεια του εισιτηρίου μειώνεται από μιάμιση ώρα που ήταν η ισχύς της σε 70 λεπτά.

Το θέμα της μετακίνησης με τις αστικές συγκοινωνίες έχει αναχθεί σε βραχνά για όσους τις χρησιμοποιούν σε καθημερινή βάση και είναι αναγκασμένοι να αλλάζουν δύο ή και τρία μέσα για να φτάσουν στον προορισμό τους. Μπορεί από την 1η Σεπτεμβρίου να πληρώνουν 1,20 € από 1,40 €, η μείωση όμως του χρόνου θα τους αναγκάζει να καταβάλλουν δύο ή και τρεις φορές το κατά 20 λεπτά μειωμένο εισιτήριο.

Πέρα από τη χειραγώγηση των στοιχείων, οι μετακινήσεις δυσκολεύουν πολλούς πολίτες, που αδυνατούν να πληρώσουν το καθημερινό αντίτιμο, με συνέπεια πολλοί να αρνούνται να το καταβάλουν, κάτι που προκαλεί τεράστια οικονομικά και ηθικά προβλήματα.

Ελάχιστοι αποφεύγουν το εισιτήριο με πλήρη συνείδηση της πράξης τους, η ανάγκη όμως αναγκάζει πολλούς να διακινδυνεύσουν την ίδια τους την αξιοπρέπεια. Το αντίτιμο του εισιτηρίου είναι σαν το καθημερινό ψωμί ή σαν την εφημερίδα, που με την πάροδο του χρόνου γίνονται απρόσιτα ως προς την αγορά τους. Οφειλε ο υπουργός να είναι ειλικρινής στις εξαγγελίες του.

Εάν μάλιστα είχε χρόνο να διαβάσει την πρόσφατη έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος (γιατί όταν ήταν να διαβάσει το πρώτο Μνημόνιο δεν είχε!), θα αντιλαμβανόταν σε πόσο δυσχερή οικονομική θέση έχουν περιέλθει τα περισσότερα νοικοκυριά.

Μόνο όσοι εργάζονται στον στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα έχουν φτάσει να έχουν, κατά μέσο όρο, μείωση στον ετήσιο μισθό τους κατά 682 ευρώ τον μήνα στα απεχθή χρόνια του Μνημονίου (2010-2013). Δεν είναι «κούρεμα» του μισθού, είναι πετσόκομμα, ενώ στον ιδιωτικό τομέα οι αποδοχές μειώθηκαν κατά 20,4%. Παράλληλα οι φόροι στην ίδια χρονική διάρκεια αυξήθηκαν κατά 41,2%.

Το κόστος της μετακίνησης σε καθημερινή βάση διογκώνεται από τα πολλαπλά εισιτήρια ή από την αύξηση της κάρτας διαδρομών. Ο συνδυασμός όλων αυτών των δυσκολιών για τον φορολογούμενο θα έπρεπε να απαγορεύει στους υπουργούς της δικομματικής κυβέρνησης να «παίζουν» με τις αντοχές του, κρύβοντας ουσιαστικά την αλήθεια και προβαίνοντας σε ωμή κοροϊδία. Θα βλέπουμε, όπως πάμε, το λεωφορείο και θα στρίβουμε δρόμο, θα μας φαντάζει πανάκριβο.