Για όλους και για όλα μίλησε χθες ο Γιώργος Σαμαράς στο κανάλι της ελληνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.

Για το κρύο αίμα στο πέναλτι, τον… «Δαλάι Λάμα», το επεισόδιο Μανιάτη-Τζαβέλλα και γενικότερα το κλίμα στην Εθνική ομάδα.

«Στο πέναλτι, πολύ απλά δεν ένιωθα πίεση. Προσπάθησα να κρατήσω τη συγκέντρωσή μου και το μυαλό μου όσο πιο καθαρό γίνεται για να μην έχω πίεση. Με βοήθησε πολύ ότι η μπάλα ήταν πολύ μακριά και έπρεπε να πάω, να την πάρω και να κάνω ένα μπλακ άουτ. Γι’ αυτό δεν θυμάμαι τι μου είπαν εκείνη την ώρα οι συμπαίκτες μου. Εβλεπα μόνο την μπάλα. Ηξερα από πριν πού θα το στείλω. Καμιά φορά, όταν δεν έχεις αποφασίσει, μπορεί να το χάσεις. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μπει η μπάλα μέσα. Είδα κάτι στην αρχή που έκανε ο τερματοφύλακας, αλλά το προσπέρασα».

• Και το παρατσούκλι «Δαλάι Λάμα«;

«Στο ματς με τη Ρωσία στο EURO είχε γίνει μια διακοπή, είχα την μπάλα στα χέρια μου και την πετούσα στον αέρα σαν να σουτάρω… τρίποντα. Από τότε βγήκε το παρατσούκλι».

• Πώς μπορείς να έχεις τέτοια ηρεμία;

«Είμαι και σαν άνθρωπος ήρεμος. Για εμένα είναι πιο εύκολο αυτή την ηρεμία που έχω στη ζωή μου να τη βγάζω και στο γήπεδο. Αν τα έβαζα στο μυαλό μου όλα αυτά, τότε θα υπήρχε πρόβλημα».

• Σκεφτόσουν ότι είχες μια χώρα στην πλάτη σου;

«Οχι. Την ώρα που κέρδισα πέναλτι, κάποιοι ήρθαν, με αγκάλιασαν και πανηγύρισαν. Τους είπα… ηρεμία. Ηξερα ότι υπάρχει μια διαδικασία μέχρι το γκολ. Στο πέναλτι δεν την πήρα την μπάλα με το έτσι θέλω. Ηταν εντολή προπονητή πριν από τον αγώνα. Το μόνο που θυμάμαι ήταν ο Σωκράτης, που μου είπε πως ό,τι και να γίνει, είμαστε μαζί σου. Ηταν ένα πέναλτι σαν όλα τα άλλα μέσα μου».

• Την Εθνική πώς τη βλέπεις;

«Ξεκινήσαμε λίγο slow. Θεωρώ ότι είχαμε καλή εμφάνιση με την Κολομβία, αλλά το σκορ έγραψε 3-0. Υπήρχαν κάποια καλά στοιχεία της ομάδας, αλλά και άσχημα. Προσπαθήσαμε να τα διορθώσουμε. Το κλειδί για την πρόκριση δεν ήταν το ματς με την Ακτή. Ημουν σίγουρος ότι θα νικήσουμε. Τις κακοτυχίες που είχαμε, τις έβλεπα θετικά, εκτός από τους τραυματισμούς. Δείχνει ότι θέλεις να επιτεθείς. Το ματς-κλειδί ήταν με την Ιαπωνία. Το να κρατήσεις το “μηδέν” με 10 θεωρώ ότι ήταν βαθμός πρόκρισης. Μας αρέσουν τα δύσκολα. Να παίζουμε υπό πίεση».

• Τι σας είπε ο προπονητής;

«Δεν έχει να πει κάτι πριν από τον αγώνα. Λέει για την ενδεκάδα και τίποτα άλλο. Σε αφήνει να ηρεμήσεις. Γνωρίζει πολύ καλά την ψυχολογία του ποδοσφαιριστή. Θα μιλήσει μόνο στο ημίχρονο. Ούτε στο τέλος του αγώνα. Συνήθως δεν έρχεται ούτε στο τέλος. Κι αν έρθει, θα μας χτυπήσει στην πλάτη έναν έναν. Αυτό που έχει να πει, θα το μπει τις μέρες της προετοιμασίας».

• Το κλίμα στα αποδυτήρια…

«Δεν υπάρχει κανένα θέμα, ούτε υπήρχε. Μια ένταση είναι φυσιολογική. Το έχω δει πολλές φορές. Μετά όμως τελειώνουν όλα. Ολοι οι παίκτες περνάμε πολύ χρόνο μαζί. Κι εγώ και όλοι μας έχουμε δώσει τις απαντήσεις μας και δεν θεωρώ ότι χρειάζεται να το ανακυκλώνουμε. Το κλίμα ήταν, είναι και θα είναι το ίδιο οικογενειακό. Ούτε υποκριτές είμαστε, ούτε μάσκες φοράμε. Η εθνική ομάδα είναι το υγιέστερο κομμάτι του ελληνικού ποδοσφαίρου».

Για τη φωτογραφία όπου παρηγορεί τον τερματοφύλακα της Ακτής Ελεφαντοστού είπε: «Οταν τελειώνει το ματς, είμαστε όλοι άνθρωποι. Δεν μου άρεσε η εικόνα το να κάθεται να κλαίει για τον αγώνα και την πρόκριση. Του είπα ότι πρέπει να είσαι περήφανος και πρέπει να φανείς δυνατός. Το τι γίνεται 90 λεπτά, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που γίνεται έξω από το γήπεδο. Είναι ένα παιχνίδι. Πρέπει επιτέλους να αγαπήσουμε τα ποδόσφαιρο. Αυτό λείπει. Κάνουμε κάτι καλό. Μη προσπαθούμε να βγάλουμε προς τα έξω το κακό. Αυτό δείχνει μιζέρια, την οποία σαν χώρα δεν την είχαμε. Δεν πρέπει να είμαστε μίζεροι. Η Ελλάδα είναι Ελλάδα. Δεν είναι Ελλαδίτσα. Μπορεί να γίνει Ελλαδάρα, αλλά Ελλαδίτσα δεν θα γίνει ποτέ. Αγάπη για το ποδόσφαιρο, για τη χώρα μας, για τον διπλανό μας. Το έχουμε χάσει αυτό».

• Μίλησε και για τους επικριτές της Εθνικής…

«Δεν έχω πρόβλημα. Είναι κάποιοι που κάνουν τη δουλειά τους. Μπορούν να γράφουν οτιδήποτε. Ο καθένας έχει μια άποψη. Δεν με ενοχλεί η κριτική. Με ενοχλούν οι χαρακτηρισμοί και η κριτική που μπορεί να γίνει μπερδεύοντας τα αγωνιστικά με τα εξωαγωνιστικά. Το τι κάνει ο καθένας έξω από το γήπεδο, δεν αφορά κανέναν. Ας με κρίνει για 90 λεπτά. Οσο είμαι στο γήπεδο. Οπως ξέρω εγώ το ποδόσφαιρο, δεν μπορεί να το ξέρει άλλος. Θα διαβάσω την κριτική, αλλά νομίζω πως ξέρω καλύτερα το ποδόσφαιρο. Την πιο σκληρή κριτική την κάνω εγώ στον εαυτό μου. Μετά από κάθε ματς κάθομαι με συμπαίκτες μου και βλέπουμε το ματς για να δούμε τα λάθη μας. Δεν περιμένω να μάθω από την εφημερίδα ή τα sites το πώς έπαιξα. Θα πουλήσει ή το πολύ καλό ή το πολύ κακό. Δεν υπάρχει αντικειμενική κριτική των πραγμάτων. Αλλά δεν υπάρχει ούτε στην Αγγλία και στη Σκοτία. Είναι το τι θα πουλήσει. Αλλά δεν μας επηρεάζουν εμάς. Προκριθήκαμε στους 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου και αντί να χαρούμε την πρόκριση, αντί να αγαπήσουμε αυτό που κάναμε ασχολούμαστε αν ήταν πέναλτι ή όχι. Από όλο το καλό, ασχολούμαστε με το πέναλτι. Επειδή έχω χάσει κιλά τώρα στη Βραζιλία, με φύσηξε ο αέρας και έπεσα κάτω».

………………………………………………………………………………………………………………………………….

«Είναι ανατριχιαστικό. Συγκινητικό»

• Την καρδούλα γιατί την έκανες; Για τον Τζέι;

«Είναι ανατριχιαστικό. Συγκινητικό. Πραγματικά αυτό το παιδί μου δίνει τόσο πολλή δύναμη. Είναι απίστευτο. Δεν υπάρχουν λόγια. Νιώθω τόσο πολύ την αγάπη του».

• Υπάρχει σελίδα στο Facebook που ζητάει να έρθει ο μικρός Τζέι στη Βραζιλία…

«Είμαστε ενήμεροι για τη σελίδα. Ενημερώθηκα χθες το βράδυ και σήμερα το πρωί σε μια συνομιλία που είχα με τον κύριο Σαρρή είπαμε αν είναι εφικτό να κανονίσουμε να έρθει για να δει το ματς με την Κόστα Ρίκα. Αν δεν προλαβαίνουμε, ελπίζω να πάνε όλα καλά και να έρθει στον προημιτελικό. Θα επικοινωνήσουμε με τον πατέρα του παιδιού και στη συνέχεια θα κανονίσουμε τις λεπτομέρειες. Ωσπου να το κάνουμε όμως αυτό, έχουμε μία φανέλα της Εθνικής ομάδας θα την υπογράψουμε όλοι και θα τη στείλουμε στον Τζέι. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε. Εχουμε δώσει ραντεβού μαζί του στο Μπέλφαστ».

• Το μήνυμά σου στον Τζέι;

«Μου δίνεις τρομερή δύναμη και σ’ ευχαριστώ. Το χαμόγελο και η υποστήριξή σου δίνει δύναμη σε όλους στην Εθνική ομάδα. Ελπίζω να σε δω σύντομα. Αυτή η φανέλα είναι για σένα. Αν δεν την πάρεις από μένα, θα στη στείλουμε. Είμαι περήφανος που είσαι φίλος μου. Ελπίζω να σε δω σύντομα, φίλε».