ΜΥΤΙΛΗΝΗ

«Ξημερώματα Τρίτης 3/6/2014 ένας νεαρός Αφγανός πέφτει στη θάλασσα μαζί με τους υπόλοιπους 14 επιβάτες της πλαστικής βάρκας που τους έφερνε στη Μυτιλήνη. Τρόμαξαν από ένα σκάφος που είδαν να πλησιάζει. Βρίσκονταν γύρω στα 150 μ. από τη στεριά και φοβήθηκαν να μην τους γυρίσει πίσω το Λιμενικό. Ο δεκαεννιάχρονος Αφγανός δεν βγήκε ζωντανός, το σώμα του το βρήκε λίγο αργότερα το Λιμενικό στην ακτή Τσώνια. Κάποιος δημοσιογράφος μάλιστα βιαστικά τον χαρακτήρισε οικονομικό μετανάστη, λες και οι νεκροί έχουν ταμπέλες. Λες και οι νεκροί δίνουν συνέντευξη για άσυλο και απορρίπτονται κιόλας. Μαζί με την ασημαντότητα της υπόθεσης ξέχασαν οι αρχές τις υποχρεώσεις τους και ξεκίνησε πάλι το γνωστό πινγκ πονγκ με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με την ύστατη υποχρέωση. Δεν είναι δική μας ευθύνη κραύγαζαν όλοι» – απόσπασμα από κείμενο της Εφης Λατσούδη: (όλο το κείμενο στο http://www.aplotaria.gr/arithmitiki-thanatou-latsoudi/).

Αφού διεκπεραιώθηκε η γνωστή γραφειοκρατία, καταγραφή του νεκρού, ψυγείο και ένα άταφο παιδί, κάποιοι πολίτες ανέλαβαν να τον θάψουν ξεπερνώντας την κρατική αναλγησία που θεωρεί ενοχλητικό φορτίο το άψυχο κορμί ενός 19χρονου. Στο νεκροταφείο ο υπεύθυνος (χριστιανός ορθόδοξος ασφαλώς) οργισμένα ξέσπασε, αρνούμενος να βοηθήσει έστω και μόνο για την ταφή. Μόνοι τους οι πολίτες έσκαψαν κι έθαψαν το νεκρό παιδί ξεχειλισμένοι από αηδία και αποστροφή. Η αποσύνθεση μιας κοινωνίας στον λάκκο μαζί με τον νεκρό Αφγανό.

Α.Ψ.