Ενώ ο Βενιζέλος κλείνει μέτωπα για να συνεχίσει να συγκυβερνά με τη Ν.Δ., στελέχη από τον κοινωνικό-συνδικαλιστικό χώρο ετοιμάζονται να ζητήσουν συνέδριο αλλαγής πολιτικής και ηγεσίας

Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη

^[1]Με ορίζοντα το συνέδριο του φθινοπώρου πορεύονται οι πάντες στο ΠΑΣΟΚ. Η έντονη κινητικότητα που καταγράφεται μετά τις ευρωεκλογές, με ομιλίες, συζητήσεις, δείπνα, γεύματα και συνάξεις, εκτός από τη γενικότερη αγωνία για τις προοπτικές της Κεντροαριστεράς, συνδέεται ευθέως με τις προαναγγελθείσες κομματικές διαδικασίες, που αναμένεται να κρίνουν πρόσωπα αλλά κυρίως την πολιτική στρατηγική της Χαριλάου Τρικούπη.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει τονίσει στους συνομιλητές του και έχει αφήσει να διαρρεύσει ότι είναι έτοιμος να τα συζητήσει όλα, υπονοώντας προφανώς και το ζήτημα της ηγεσίας, για το οποίο αρκετά κορυφαία στελέχη προειδοποιούν ότι είναι πιθανό να τεθεί σε ψηφοφορία από το συνεδριακό Σώμα.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει δείξει ωστόσο την παραμικρή ένδειξη ότι προτίθεται να εγκαταλείψει τη θέση του, ούτε φυσικά να αναθεωρήσει την τακτική της συμπόρευσης με τη Ν.Δ. που τηρεί με ιδιαίτερη θέρμη τα τελευταία δύο χρόνια. Θεωρητικά επιχειρεί να κρατά αποστάσεις, αλλά στην πράξη η κατεύθυνση διατηρείται ίδια και απαράλλακτη. Πιστεύει επίσης στη διεύρυνση και μετεξέλιξη του εγχειρήματος της Ελιάς, που όμως συναντά ουκ ολίγες αντιστάσεις.

Επιδιώκει συμβιβασμό για να μην αλλάξει τίποτα

Γνωρίζοντας τις εύθραυστες ισορροπίες που δεν πρέπει να διαταραχθούν, ο κ. Βενιζέλος επιθυμεί να αποφευχθούν οι εντάσεις και επιχειρεί να κλείσει όσο το δυνατόν περισσότερα μέτωπα στο εσωτερικό με καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις και ενδεχομένως «έντιμους συμβιβασμούς» για ρόλους, στόχους και προσανατολισμούς. Στο πλαίσιο αυτής της αντίληψης εντάσσονται τα ραντεβού που έχει συνάψει μεταξύ άλλων με τους Κώστα Σκανδαλίδη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και Φώφη Γεννηματά, με τους δύο τελευταίους να έχουν αρχηγικές φιλοδοξίες. Αντιστοίχως, σε απόλυτη σύμπνοια βρίσκεται με τον Ανδρέα Λοβέρδο, που συγκαταλέγεται στους δελφίνους, και τα υπόλοιπα στελέχη που μετέχουν στο δικομματικό κυβερνητικό σχήμα.

Μακριά από ομαδοποιήσεις και παρασκηνιακές διεργασίες μένει ο νεοεκλεγείς ευρωβουλευτής και γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος θεωρεί ότι η ανασυγκρότηση της παράταξης και της Κεντροαριστεράς πρέπει να είναι μια υπόθεση της βάσης, με κύριο πρόταγμα την προοδευτική ατζέντα και τις διαχωριστικές γραμμές από την Κεντροδεξιά.

Απέναντι στη λογική της συγκυβέρνησης τοποθετούνται ο Μιχάλης Καρχιμάκης και ο Θάνος Μωραΐτης, ενώ ιδιαίτερα δραστήριος εμφανίζεται εσχάτως ο Φίλιππος Σαχινίδης, μετέχοντας σε πρωτοβουλίες διαλόγου με βουλευτές της ΔΗΜΑΡ.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος προτίθεται οσονούπω να ανακοινώσει τρεις επιτροπές εν όψει προσυνεδριακής περιόδου, εκ των οποίων η μία θα αναλάβει να συντονίσει τις επαφές με την υπόλοιπη Κεντροαριστερά (κινήσεις, σχήματα και ομάδες που στήριξαν το ψηφοδέλτιο της Ελιάς). Για τις 7 Ιουλίου προγραμματίζεται το Πολιτικό Συμβούλιο του Κινήματος και για τις 12 του μήνα η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.

Πρωτοβουλία ανατροπής από τον κοινωνικό χώρο

Σε παράλληλο επίπεδο με τις παραπάνω διεργασίες, μια άλλη ΠΑΣΟΚογενής πρωτοβουλία, εστιασμένη σε στελέχη και παράγοντες του κοινωνικού-συνδικαλιστικού χώρου που έχουν διαχωρίσει σαφώς τη θέση τους από τις επιλογές της ηγεσίας, βρίσκεται στη φάση της τελικής επεξεργασίας και δημοσιοποίησης της πρότασής της, με τους εξής άξονες: πρώτον, στροφή 180 μοιρών στην πολιτική γραμμή με επαναπροσδιορισμό της σχέσης του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. και απεμπλοκή από τη συντηρητική-νεοφιλελεύθερη σύμπραξη με τον Αντώνη Σαμαρά. Δεύτερον, ανανέωση του πολιτικού προσωπικού με νέα-άφθαρτα στελέχη που δεν συμβολίζουν την ταύτιση με τη Δεξιά. Τρίτον, διεξαγωγή ενός αξιόπιστου-ανοιχτού συνεδρίου με όρους κοινωνίας, ως προϋπόθεση για την ανασύσταση της προοδευτικής σοσιαλιστικής παράταξης. Και, τέταρτον, υιοθέτηση φιλοσοφίας αναζήτησης προγραμματικών συγκλίσεων για ένα εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης, για το οποίο «εκ των πραγμάτων κορμός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ», και με άλλους χώρους που θα σηματοδοτήσουν επί της ουσίας το περίφημο προοδευτικό πρόσημο.

Ανάμεσα στους υποστηρικτές της κίνησης που έχει πανελλαδική δικτύωση βρίσκονται -όπως έχει ήδη γράψει η «Εφ.Συν.»- οι Χρήστος Σπίρτζης από το ΤΕΕ, Γιώργος Καββαθάς από τη ΓΣΕΒΕΕ, πρόεδροι ομοσπονδιών, στελέχη της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και αγροτοσυνδικαλιστές. Στον εν λόγω πυρήνα ανήκουν ακόμη ο Δημήτρης Βερβεσός από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, ο συνδικαλιστής του τραπεζικού κλάδου Γιάννης Κούκος, ο πρώην πρόεδρος των επαγγελματοβιοτεχνών, Δημήτρης Ασημακόπουλος, καθώς και πρώην βουλευτές και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ.

Αστάθμητο παράγοντα στις εξελίξεις αποτελεί η στάση του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος προεκλογικά είχε αποφύγει συνειδητά να στηρίξει το σχήμα της Ελιάς, ενώ στενοί του συνεργάτες, όπως ο Παύλος Γερουλάνος, εξακολουθούν να «πυροβολούν» τον Ευάγγελο Βενιζέλο για τη συνολική του στρατηγική.