Αραχτός στην αιώρα αναλογίζομαι τους εκλεκτούς πελάτες που άφησα σύξυλους στην Αθήνα. Τι να εκβράζει άραγε το στόμα του Αδ-όνειδος, του Βορίδη, της Βούλτεψη, του προκατόχου της Ασιμου Ρεντίκογλου και των Απολειποεκλείπειν κυβερνητικών εταίρων. Ουδόλως συγκινούμαι. Προτιμώ να περιφέρομαι ασκόπως στα γραφεία της εφημερίδας που πλάθει η αχαλίνωτη φαντασία μου.

Αν ο Μπουκ αποτελεί τον ενορχηστρωτή των δημοσίων σχέσεων της «Προχθεσινής», ο Μπρης ματώνει νυχθημερόν τα δάχτυλα πάνω στις χορδές ως «διευθύνον πρίμο όργανο». Ακούει κάθε πρωί το δελτίο των δέκα με την τσίμπλα στο μάτι. Κατόπιν παίρνει ένα γρήγορο ντους και φτιάχνει καφέ. Βγαίνει να αγοράσει εφημερίδες, πικρή σοκολάτα και τα τσιγάρα της ημέρας απ’ τον Σταύρο καθώς και τα ζεστά κρουασάν της χυμώδους φουρνάρισσας, η οποία ανταποκρίνεται όλο και περισσότερο στο διακριτικό και επίμονο φλερτ του. Αλλά τι τα θες; Δεν ταιριάζουν τα ωράριά τους: όταν ο τζες σχολάει, εκείνη πιάνει δουλειά και τούμπαλιν.

Μένει στην οδό Ασκληπιού, απέναντι απ' τον Αϊ-Νικόλα, κι η καταπράσινη θέα προς τον Λυκαβηττό μετατρέπει την ανάγνωση των εφημερίδων σε απόλαυση. Καπνίζει ρουφώντας αργά τον καφέ του και ψυχανεμίζεται τις προεκτάσεις της επικαιρότητας. Σημειώνει τις ελλείψεις του φύλλου του σε σχέση με τα άλλα, τα δυνατά και αδύναμα σημεία του. Αν δεν εξοργιστεί, οπότε τον ακούει όλο το κτίριο, επισημαίνει στους συντάκτες τα λάθη και τις παραλείψεις τους. Δέχονται τις παρατηρήσεις του επειδή δεν ξεχνά να επιβραβεύει τις επιτυχίες τους.

Κατά τις έντεκα ντύνεται, βάζει τις τιράντες και αποχωρεί. Η εφημερίδα στεγάζεται στην Πατησίων, δίπλα στη Χαλκοκονδύλη. Φτάνει κατά τη μιάμιση αφού έχει περάσει προηγουμένως από τσιπουράδικα, καφενεία κι απ’ το μπαρ για τα πρώτα ποτά. Σταματά οπωσδήποτε στην Ερεσού, στις Εκδόσεις των Συναδέλφων, να ενθαρρύνει τα παιδιά για την προσπάθεια και να συνομιλήσει με τους θαμώνες για βιβλία και συγγραφείς. Στο τέλος το ρίχνει στα καθημερινά, προσηλωμένος σχολαστικά στον προβληματισμό του κόσμου για τα τρέχοντα. Η βόλτα στο κέντρο τού δίνει ανάσες για να αντέξει τον μαραθώνιο της ημέρας.

Μόλις μπει στο γραφείο, τηλεφωνεί στους ανταποκριτές για να έχει εικόνα των ειδήσεων απ’ όλη τη χώρα. Στις δύο αρχίζει η σύσκεψη. Εκτός απ’ την αφεντομουτσουνάρα του συμμετέχουν ο διευθυντής σύνταξης –ένας παροπλισμένος, πατημένος εβδομηντάρης που αναβάλλει κάθε χρόνο τη συνταξιοδότησή του– και οι υπεύθυνοι των τμημάτων, οίτινες αναφέρουν τη θεματογραφία του κάθε τομέα, τις προτάσεις των συντακτών και τις δικές τους ιδέες, προσπαθώντας να παρεισφρήσουν στις αθέατες πτυχές των γεγονότων. Περί άλλα τυρβάζει ο ένας, άλλα απασχολούν τον άλλο, στύβουν την γκλάβα τους, τσακώνονται, κι όταν παράξουν σημαντικό αποτέλεσμα, που σχεδόν πάντοτε συνοδεύεται με αύξηση των πωλήσεων, αλαλάζουν σαν νεαροί παίχτες ομαδικού αθλήματος που κατατρόπωσαν τον αντίπαλο σε κρίσιμο ματς. (Συνεχίζεται…)

Μετέωρος [email protected]