Η απαγόρευση της μπούρκας ή του νικάμπ δεν παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και δεν συνιστά διάκριση, απεφάνθη τελεσιδίκως η Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εκδικάζοντας σχετική προσφυγή 24χρονης Γαλλίδας μουσουλμάνας. Ειδικότερα το Δικαστήριο έκρινε ότι η απαγόρευση που επιβλήθηκε με τον επίμαχο νόμο που υπερψήφισε η κυβέρνηση Σαρκοζί τον Οκτώβριο 2010 ήταν αντικειμενική και εύλογα αιτιολογημένη.

^[1]

Στην επίμαχη, κατά πλειοψηφία, απόφασή του έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 8 που αφορά το δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καθώς και παραβίαση του άρθρου 9 που αφορά το δικαίωμα στον σεβασμό της ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας.

Η υπόθεση ξεκίνησε το 2011 όταν η 24χρονη Γαλλίδα προσέφυγε εναντίον της απόφασης των γαλλικών αρχών που απαγόρευσαν, το 2010, τη χρήση μπούρκας ή νικάμπ σε δημόσιους χώρους. Η κοπέλα της οποίας έγιναν γνωστά μόνο τα αρχικά (SAS) δήλωσε ότι δεν υποχρεώθηκε από την οικογένειά της να καλύπτει το πρόσωπό της, αλλά το έκανε λόγω της θρησκευτικής της πίστης. Επιπροσθέτως διευκρίνισε ότι φορά νικάμπ ή μπούρκα τόσο σε δημόσιους όσο και σε ιδιωτικούς χώρους όχι συστηματικά. Θέλει ωστόσο να μπορεί να έχει την παραδοσιακή μουσουλμανική αμφίεση όταν το επιθυμεί.

Δημ. Σ. Φαναριώτης