^[1]

Σκηνικό της παράστασης «Πελοποννησιακός πόλεμος», της Ρ. Πατεράκη

Κι αυτή τη χρονιά αξιολογήθηκαν, προκειμένου να εγκριθούν από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, τα σκηνικά των παραστάσεων που θα δούμε εντός του θέρους στο αρχαίο θέατρο και στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ. Για όλες τις παραστάσεις άναψε το «πράσινο φως», σε κάποιες με μικρές τροποποιήσεις. Μοναδική εξαίρεση, η πρόταση του Κένι Μακλέλαν για τα σκηνικά του «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου (18-19/7, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και Artivities, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου), που πήρε αναβολή, προκειμένου να παρουσιαστούν συμπληρωματικά στοιχεία, κυρίως όσον αφορά τον τρόπο στήριξης μιας μεγάλης ξύλινης στεφάνης στην ορχήστρα.

Η αρμόδια επιτροπή στάθηκε ιδιαίτερα στον «Πελοποννησιακό πόλεμο (Μέρος Α΄). Το μανιφέστο του πολέμου» της Ρούλας Πατεράκη (25-26/7, Μικρό Θέατρο Επιδαύρου) επισημαίνοντας ότι το σκηνικό της Μάρως Μιχαλακάκου «ήταν βαρύ, κάλυπτε τη σκηνή και την ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου», ενώ επίσης εμπόδιζε σημαντικές εργασίες που γίνονταν στον χώρο. Ωστόσο, μετά τις τροποποιήσεις εγκρίθηκε. Η ίδια η Πατεράκη ήταν παρούσα στο συμβούλιο και διευκρίνισε ότι το έργο είναι «μια πιο ελεύθερη περφόρμανς με θραύσματα κειμένων του Θουκυδίδη, που απαιτούν πολύ λίγη σκηνογραφία, μόνο χαρτικά και αποξηραμένα λουλούδια».

Για την «Ελένη» του Ευριπίδη που ανεβαίνει αυτό το Σάββατο στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, η επιτροπή βρήκε το σκηνικό της Ιωάννας Τσάμη «λιτό, με ελαφρά υλικά, ενώ όπως τοποθετείται στην ορχήστρα γίνεται κι ελκυστικό». Ωστόσο, πριν «περάσει», υπήρξε μια ένσταση για τα τροχήλατα ηχεία που θα μεταφέρονται από ηθοποιούς και ζητήθηκε να μπουν πιο μαλακοί τροχοί από καουτσούκ.

Συζήτηση έγινε και για τους «Πέρσες» του Αισχύλου, του ΚΘΒΕ, που ανεβαίνει στον ίδιο χώρο στις 15 και 16 Αυγούστου, σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη. Καθώς στο σκηνικό του Γιώργου Πάτσα υπάρχει μια δεξαμενή νερού που γεμίζει και αδειάζει με λάστιχα, η επιτροπή ζήτησε περισσότερα διευκρινιστικά στοιχεία, λόγω κινδύνου ατυχήματος. Συνεργάτης του γνωστού σκηνογράφου διευκρίνισε ότι ανάλογα υλικά είχαν χρησιμοποιηθεί τη δεκαετία του ’90 από τον Θεόδωρο Τερζόπουλο, στην «Αντιγόνη» και παρουσίασε στα μέλη του ΚΑΣ δείγμα τους. Είναι λευκό, πλατύ κι ελαστικό και περισσότερο μοιάζει με ταινία ή διαχωριστική γραμμή (θα είναι μήκους 32 μέτρων) και λιγότερο σαν «κλασικό» λάστιχο, οπότε και άρθηκαν οι όποιες αντιρρήσεις και η πρόταση εγκρίθηκε ομόφωνα.

Ομοφωνία υπήρξε επίσης υπέρ των σκηνικών της Κλειώς Μπομπότη για τον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου που σκηνοθετεί ο Εκτορας Λυγίζος (12/7, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου), όπως και για την πρόταση του σκηνογράφου Βασίλη Μαντζούκη (Εθνικό Θέατρο, «Ιππόλυτος» Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου, 25,26/7, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου), που χαρακτηρίστηκε «εξαιρετική».

Π.ΣΠ.