Ο θόρυβος περί το επίθετο του Νικάνορος εξελισσόταν σε πανδαιμόνιο και όχι μόνον εντός των τειχών. Εκκωφαντικός αποδείχτηκε και ο αντίκτυπος του αμφιλεγόμενου ρεπορτάζ στα διεθνή ΜΜΕ. Γερμανοί, Ολλανδοί και Γάλλοι έδεναν ναυτικούς κόμπους τη γλώσσα τους πασχίζοντας να πουν Παπαθεοδωροκομουντορονικολουκόπουλος σε ραδιόφωνα και τιβί και κατέστρεψαν δεκάδες πληκτρολόγια προσπαθώντας να το γράψουν. Ιταλιάνοι και Σπανιόλοι τα κατάφερναν σάμπως καλύτερα στην προφορά αλλά το αποτέλεσμα παρέμενε το ίδιο κωμικό.

Οι Βρετανοί βραχυκύκλωσαν εντελώς· τύφλα να 'χει η μικρή και η μεγάλη ΔΕΗ. Λίγο καιρό πριν εξάντλησαν το περίφημο φλέγμα τους σχολιάζοντας το γκολ του Σωκράτη Παπασταθόπουλου στην παράταση του αγώνα με την Κόστα Ρίκα. Διατείνονταν ότι πρόκειται για τον σκόρερ με το μεγαλύτερο ονοματεπώνυμο στην ιστορία των μουντιάλ εσαεί. Τι να πουν τώρα οι Σμιθ, οι Μπαρτ και οι Φελτζ; Πού έξι συλλαβές, πού δεκάξι; Εσκιζαν απλώς τα δημοσιογραφικά τους πτυχία και ζητούσαν από τους προϊσταμένους τους πολύμηνες άδειες άνευ αποδοχών μέχρι να χωνέψουν το μακάβριο ονοματάκι του συναδέλφου τους από την Ελλάδα.

Ο πρωταίτιος του εξωφρενικού πατιρντί, συντάκτης ύλης Αγγελος Πρώιος, έλαβε την Τετάρτη άνωθεν εντολή να διαλέξει ακόμα ένα από τα πρωτόλεια του Νικάνορος, να το χειριστεί με παρόμοιο τρόπο, φιλοτεχνώντας τη σελίδα εννιά του φύλλου της Πέμπτης. Ανέσυρε τον δυσανάγνωστο φάκελο από το συρτάρι και κοίταξε ενδελεχώς το μισοσβησμένο περιεχόμενό του ώσπου το μάτι του σταμάτησε στον κυρ Στέλιο, τον αμετανόητο αμαξά του Θησείου.

Επιμελήθηκε το κείμενο, αν και δεν χρειαζόταν, και κατέληξε στον τίτλο: «Τα τσίλικά του τα άλογα», που παραπέμπει στο ρεμπέτικο, μιας και το κομμάτι ξαναζωντάνευε περασμένες εποχές απείρου κάλλους. Επειτα φώναξε τον φωτογράφο της εφημερίδας και του παρήγγειλε να εικονογραφήσει τον ανυποψίαστο αραμπατζή και τις δραστηριότητές του από το πρωί που ξυπνά ίσαμε το βράδυ που πέφτει για ύπνο.

Την επαύριο θαύμαζε τον αμαξηλάτη να φροντίζει το άλογο, να του φορά τα χαϊμαλιά, να το ζεύει στο κάρο και να τρέχει κάνοντας στράκες με το καμτσίκι στους πεζόδρομους και την άσφαλτο πέριξ της πλατείας Αβησσυνίας. Εκανε μια πρωτότυπη σύνθεση των φωτογραφιών ώστε να γεμίσει η σελίδα και έγραψε εμπνευσμένες λεζάντες, υπέρτιτλους και πλάγιους. Αφησε πάλι ολωσδιόλου κενή την αριστερή στήλη, στην οποία τάνυσε σε πέντε αράδες αυτή τη φορά τη μαγική υπογραφή: Του Νικάνορος Παπαθεοδωροκομουντορονικολουκόπουλου.

Νωρίς το μεσημέρι της Πέμπτης το κτίριο της «Προχθεσινής» κατακλύστηκε από κάμερες και δαιμόνιους ρεπόρτερ των καναλιών που ζητούσαν εναγωνίως τον άγνωστο δημοσιογράφο με το πρωτοφανές όνομα για να του πάρουν συνέντευξη. Αρνούνταν να πιστέψουν τις διαβεβαιώσεις των κλητήρων ότι ο εκλεκτός τους βρίσκεται σε αποστολή στο εξωτερικό, παραμένοντας επί ματαίω στον χώρο ώς αργά το βράδυ. Οι παρουσιαστές και οι πανελίστες των δελτίων ειδήσεων είχαν έτσι κάθε λόγο να υπονοήσουν ότι ο Νικάνωρ μπορεί να είναι φανταστικό πρόσωπο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τον σκέπαζε μια αχλύ μυστηρίου. (Συνεχίζεται…)

Μετέωρος [email protected]