Εάν με το πρώτο κομμάτι του Νικάνορος έγινε πάταγος, το δεύτερο προκάλεσε σωστή κοσμογονία. Νωρίς το μεσημέρι της Πέμπτης εξαντλήθηκαν όλα τα φύλλα της «Προχθεσινής» στα κεντρικά περίπτερα και οι υπάλληλοι του πρακτορείου επιδόθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου για να τα εφοδιάσουν με τη δεύτερη έκδοση. Ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί δίαυλοι συλλάβιζαν νυχθημερόν το όνομα Παπαθεοδωροκομουντορονικολακόπουλος, το οποίο οι γλωσσοκοπάνες των κουτσομπολίστικων εκπομπών κόντευαν να αποστηθίσουν.

Τα σενάρια περί το πρόσωπο του εκκολαπτόμενου όσο και εκκεντρικού συντάκτη έδιναν κι έπαιρναν. Κάποιοι τον θεωρούσαν αποκύημα της φαντασίας του Μπουκ, πρωταγωνιστή επιθετικής καμπάνιας της εφημερίδας με στόχο την αύξηση των πωλήσεων. Αλλοι εστέτ Κολωνακιώτη που βάλθηκε να αναστατώσει τους κοσμικούς κύκλους, ταυτίζοντάς τον κατά περίσταση με γνωστούς σαλτιμπάγκους του life style. Ορισμένοι αναρχικό διασπορέα ψευδών ειδήσεων που, εκμεταλλευόμενος τη ματαιοδοξία του επιτελείου της «Π», μεθοδεύει την απανθράκωση του μιντιακού τοπίου με δολιοφθορές πάσης φύσεως. Οι διαθέτοντες καλπάζουσα φαντασία διαισθάνονταν δάκτυλο του Πούτιν ή της Αλ Κάιντα πίσω απ' τις διεστραμμένες εμπνεύσεις του Πρώιου κι οι πιο προχωρημένοι διαβεβαίωναν πως όλα αυτά κι άλλα τόσα δεν είναι παρά οι μεταμορφώσεις Ινδού γκουρού που ορθώνει το ανάστημά του, με τα πόδια τουλάχιστον ένα μέτρο από το έδαφος, στον δυτικό πολιτισμό προκειμένου να τον αλώσει από τα μέσα· με το «μι» πεζό και ταυτοχρόνως κεφαλαίο.

Ο Φίλιππος Ρωκ έτριβε τα χέρια από ευδαιμονία, ακούγοντας και διαβάζοντας τα σχετικά παραληρήματα. Ετσι από τη φάσα στη βάση του σαββατοκυριακάτικου πρωτοσέλιδου απουσίαζαν τα ονόματα δημοφιλών αρθρογράφων, πολιτικών αναλυτών, λογοτεχνών και επιστημόνων. Είχαν αντικατασταθεί από το λακωνικό: «Γράφει ο Νικάνωρ Παπαθεοδωροκομουντορονικολακόπουλος, σελ. 3». Το βράδυ στη χειμερινή σύναξη των συμμαθητών ο Πελοπίδας Επικέρνης δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον Μπρη: «Στον έστειλα για μαθητευόμενο δημοσιογράφο κι εσύ τον έκανες φίρμα σε χρόνο ντε τε», είπε τσουγκρίζοντας το ποτήρι. «Του αξίζει πάντως του μικρού», συμπλήρωσε κατεβάζοντάς το μονορούφι.

Σε γνωστή ψαροταβέρνα της παραλιακής γευμάτιζε πανευτυχής το μεσημέρι της Κυριακής μια γνωστή και μη εξαιρετέα τριάδα. Ο εκδότης της «Προχθεσινής» πανηγύριζε κραδαίνοντας τα δελτία κυκλοφορίας. Το ημερήσιο φύλλο είχε άνοδο επτάμισι χιλιάδες τεμάχια και οι εκτιμήσεις για το σαββατιάτικο προείκαζαν αύξηση πάνω από δώδεκα χιλιάδες. Την ευφορία του συμμεριζόταν και έτερος συνδαιτυμόνας Ακης Μπουκ. Η διάθεση του τρίτου Καππαδόκη Ανδρέα Μπρη, αντιθέτως, ήταν βαριά και δεν έφταιγε μόνο η χθεσινοβραδινή κραιπάλη με τα ραμολιμέντα της τάξης του.

Οι αρχικές του επιφυλάξεις για τον χειρισμό των ρεπορτάζ του Νικάνορα είχαν μετουσιωθεί σε εντελώς αρνητική στάση. «Δημιουργούμε μια τεράστια φούσκα που αργά ή γρήγορα θα σκάσει και τότε πολλοί θα σκορπιστούν στους πέντε ανέμους, με πρώτους και καλύτερους εμάς» αρκέστηκε να τονίσει. Ο διευθυντής τον καθησύχασε σημειώνοντας πως «κάποτε θα κοπάσει ο θόρυβος και η άνοδος της κυκλοφορίας θα έχει παγιωθεί στα πέντε χιλιάδες φύλλα ημερησίως». Δεν έκρινε σκόπιμο να του πει πως σ' αυτή την περίπτωση είχε ήδη συμφωνήσει με τον Ρωκ τον διπλασιασμό του μισθού του. (Συνεχίζεται…)

Μετέωρος [email protected]