Της Χαράς Τζαναβάρα

^[1]Η αποβάθρα του εμβληματικού σιδηροδρομικού σταθμού Πελοποννήσου θα ανοίξει από τις 14 ώς τις 24 Ιουλίου για να υποδεχτεί την καλλιτεχνική εταιρεία «Επωδός» που θα παρουσιάσει την τραγωδία του Ευριπίδη «Εκάβη». Η επιλογή δεν ήταν τυχαία, αφού το έργο περιγράφει τη διαδρομή ενός λαού που οδηγείται σκλαβωμένος σε ξένο τόπο και καταλήγει στον αφανισμό.

Ο σταθμός επιλέχθηκε ως φυσικό σκηνικό γιατί, εκτός από την αρχιτεκτονική ομορφιά του, δένει με την οπτική του σκηνοθέτη που μεταφέρει την τραγωδία του Ευριπίδη στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατασκευασμένος στα τέλη του 18ου αιώνα, έχει «ζήσει» δύο πολέμους και δύο δικτατορίες, καθώς και τη μεταφορά αιχμαλώτων στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Το ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κτίριο δανείζεται στοιχεία από τον σταθμό «Chemins de Fer Orientaux» και κατασκευάστηκε σε δύο φάσεις. Η πρώτη (1884-1889) βασίστηκε στα σχέδια Γάλλων μηχανικών που βρίσκονταν στην Ελλάδα τη «χρυσή εποχή» του Χαρίλαου Τρικούπη, συμμετέχοντας στα έργα κατασκευής του σιδηροδρομικού δικτύου και σε άλλα προγράμματα υποδομής. Οι τρεις εντυπωσιακοί τρούλοι προστέθηκαν την περίοδο 1912-13 από τον περίφημο Ερνέστο Τσίλερ, τον πολυπράγμονα Γερμανό αρχιτέκτονα που έκανε την Αθήνα δεύτερη πατρίδα του και έχει υπογράψει περίπου 900 κτίρια, τα οποία κοσμούν την Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις.

Το βασικό κτίριο είναι διώροφο. Στο πρώτο επίπεδο λειτουργούσαν τα εκδοτήρια, οι χώροι αναμονής και φύλαξης αποσκευών, που επεκτάθηκαν στη δεκαετία του 1950 με δύο συμμετρικές προσθήκες. Στον δεύτερο βρίσκονταν τα γραφεία του σταθμάρχη και του προσωπικού.

Το «λουκέτο» ήρθε το 2005 και από τότε το κτίριο έχει ανοίξει ελάχιστες φορές. Τα ευρηματικά γκράφιτι κυριαρχούν στην πλευρά της οδού Σιδηροδρομικών, αλλά δεν αλλοιώνουν τις εικόνες από αγαπημένες ταινίες του ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου. Παντοτινοί και αδιαμφισβήτητοι πρωταγωνιστές, οι Λογοθετίδης, Ηλιόπουλος, Φωτόπουλος, Αυλωνίτης και κυρίως ο «Θύμιος» του Χατζηχρήστου…

Η βαριά ξύλινη πόρτα είναι διπλοκλειδωμένη, αλλά το μάτι πέφτει στα σιδερένια πόμολα. Είναι μικρογραφία φτερών, που είναι το έμβλημα του Ερμή, του θεού-προστάτη των μεταφορών. Λειτουργεί σαν τείχος ανάμεσα στη γύρω υποβαθμισμένη περιοχή και το εσωτερικό, ύφους Art Nouveaux, που παραπέμπει σε εικόνες από το περίφημο «Οριάν Εξπρές».

Εξαιρετικής τέχνης πλακάκια καλύπτουν το δάπεδο. Το μασίφ ξύλινο πέτασμα με τα χρωματιστά τζάμια τον παλιό καλό καιρό χώριζε τους εργαζόμενους στα εκδοτήρια από τους επιβάτες. Για λόγους τήρησης της τάξης είχαν τοποθετηθεί σφυρήλατα χωρίσματα. Στους χώρους αναμονής, που κάποτε ήταν ανοιχτά μόνο για τους επίσημους, διατηρούνται τα μαρμάρινα τζάκια. Η εικόνα συμπληρώνεται από τα θαυμάσια ταβάνια, με τις περίτεχνες μπορντούρες και τους κρυστάλλινους πολυελαίους.

Η πρόσκληση για την παράσταση συνοδεύεται από μια ενδιαφέρουσα υπόσχεση: ΟΣΕ, Δήμος Αθηναίων και η ΓΑΙΑΟΣΕ, που είναι ο ιδιοκτήτης του κτιρίου, έχουν συμφωνήσει να αναδείξουν τον ιστορικό σταθμό σε Σιδηροδρομικό Μουσείο. Το πρώτο βήμα γίνεται με την παράσταση που σκηνοθετεί ο Βασίλης Κονταξής, σε μετάφραση του Νίκου Χουρμουζιάδη, μουσική του Γ. Τριανταφύλλου και χορογραφία του Σίμωνα Πάτροκλου. Την Εκάβη ερμηνεύει η Αννα Χατζηχρήστου και τον Πολυμήστορα ο Γιώργος Μάζης, ενώ στους υπόλοιπους ρόλους εμφανίζονται οι Ηλ. Γκογιάννος, Μαρία Τζανουκάκη, Μαρβίνα Πυτιχούτη, Στέργιος Ιωάννου, Ιορδάνης Καλέσης, Κική-Γκαρίμα Σαρηγιαννίδη, Νατάσα Παπαδάκη, Κατερίνα Οικονομίδη, Κώστας Τραφαλής, Χρυσούλα Ζυβοπούλου, Φλώρα Παπαντωνίου και Εύη Καρά.

*INFO: Πληροφορίες για την παράσταση και κρατήσεις στο 6907315161 και στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected].