Του Νίκου Σβέρκου

^[1]

EUROKINISSI

Πολλοί ανέμεναν το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος του Σταύρου Θεοδωράκη, ώστε να τεθεί επί τάπητος και να αξιολογηθεί σε στέρεη βάση το κόμμα που «από το πουθενά» κατάφερε να συγκεντρώσει 6%, ποσοστό διόλου ευκαταφρόνητο για την καταρρέουσα Κεντροαριστερά.

Ωστόσο, τα αποτελέσματα των εργασιών του ιδρυτικού συνεδρίου του Ποταμιού και οι πρώτες κινήσεις του πρώην δημοσιογράφου ανέδειξαν για πολλούς παροικούντες τον άλλοτε κραταιό χώρο τις δυνατότητες και τα όρια του πολιτικού μορφώματος. Και έτσι αχνοφαίνονται και οι στοχεύσεις, τόσο του ιδρυτή του όσο και των προσώπων που «ελπίζουν» σε αυτόν.

Στο πεδίο των θέσεων τα πράγματα έγιναν ίσως πιο ξεκάθαρα σε σχέση με το παρελθόν, όχι τόσο για την ουσία των απαντήσεων όσο για τον «κορμό» που τις στηρίζει. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου οι συμμετέχοντες είχαν τη δυνατότητα να απαντήσουν σε ένα ερωτηματολόγιο 50 θεμάτων με διαζευκτικό τρόπο.

Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, αν κρίνει κανείς από τις απαντήσεις που έλαβαν συντριπτικά ποσοστά, αναδίδουν έντονο νεοφιλελεύθερο άρωμα του τύπου της «κοινής λογικής», με αρκετές όμως αμφισημίες.

Η «Ομάδα διαλόγου»

Σε αυτό το σημείο είναι που έρχεται να «εφαρμόσει» τη δράση της η περίφημη «Ομάδα Διαλόγου», για την οποία εκφράζονται φόβοι ότι θα «καπελώσει» τις όποιες προγραμματικές επεξεργασίες του κόμματος. Στα τέλη Σεπτεμβρίου αναμένεται να ανακοινωθούν οι «κυβερνητικές προτεραιότητες» του Ποταμιού σε εκδήλωση της Ομάδας Διαλόγου, ωστόσο αρκετοί αναρωτιούνται ποιος θα είναι ακριβώς ο ρόλος μιας τέτοιας ομάδας.

Ορισμένοι μάλιστα είναι πιο σαφείς στα ερωτήματά τους. «Η ηγετική ομάδα του Ποταμιού επί της ουσίας δεν ενδιαφέρεται και πολύ για τις θέσεις αυτές καθ’ αυτές, αφού το νερό έχει μπει στο αυλάκι» λένε μάλιστα τα ίδια πρόσωπα, εκφράζοντας και τον φόβο ότι «ο Θεοδωράκης φτιάχνει ένα κόμμα που θα το χρησιμοποιεί ως εργαλείο διαπραγμάτευσης με τους συμμετέχοντες στην Ομάδα Διαλόγου».

Εκεί όμως τίθεται ένα ακόμα σημαντικό ερώτημα: «Εχει ο Θεοδωράκης τη “στόφα” και την εμπειρία του ηγέτη;». Το ερώτημα είναι βεβαίως ρητορικό και η αυτονόητη απάντησή του αρνητική για όσους το θέτουν.

«Ο Σταύρος πάει να μπλέξει με άτομα που έχουν μεγάλη πείρα από τους κομματικούς μηχανισμούς, πρόσωπα που ζουν για τις εσωκομματικές ίντριγκες και είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία αποτυχημένοι, γι’ αυτό και δεν “στεριώνουν” σε ένα κόμμα» λένε χαρακτηριστικά οι γνωρίζοντες τα του Ποταμιού.

Αίσθηση πάντως προκάλεσε η απάντηση που έδωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης στην επιστολή του Φώτη Κουβέλη. «Ερχεται σε πλήρη αντίθεση με τα όσα λέει ο Σταύρος για τις συνεργασίες», «ο Θεοδωράκης φαίνεται ότι στοχεύει πολύ “ψηλά”, μόνο στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ», «ο Σταύρος δεν δείχνει να καταλαβαίνει από πού προέρχονται οι ψηφοφόροι του», «υπερέβη τα εσκαμμένα με τα περί “Βουλής των Εφήβων”» είναι μερικά από τα σχόλια ανθρώπων που παρακολουθούν τις εξελίξεις.

Και σε όλα αυτά εντίθεται ο χαρακτηρισμός περί «αλαζονείας» που του προσέδωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην πρόσφατη ομιλία του.

Η διαρκής επίκληση του «άφθαρτου» κόμματος και της αρχής «πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν» πάντως φαίνεται ότι δεν θα ισχύσει για πολύ, αν κρίνει κανείς από τις παρασκηνιακές κινήσεις και τη «σιωπηρή στήριξη» της Αννας Διαμαντοπούλου στο Ποτάμι.

Οι εμφανίσεις

Ορισμένοι πάντως επισημαίνουν ότι δεν είναι τυχαία η αύξηση των εμφανίσεών της το τελευταίο διάστημα, ενώ οι ομοιότητες που εμφανίζουν το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη και το «Δίκτυο» της πρώην υπουργού καταδεικνύουν τη συγγένεια.

Ορισμένοι μάλιστα λένε ότι επί της ουσίας «ο Θεοδωράκης κάνει πιο «λαϊκή» και κατανοητή τη «γραμμή» της Αννας Διαμαντοπούλου», με χαρακτηριστικότερη τη θέση της πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ για την ανάγκη συγκρότησης μιας «εθνικής διαπραγματευτικής ομάδας» για το θέμα του χρέους…