Του Κ. Πετρωτού

Το ντέρμπι θα είναι για καιρό θέμα συζήτησης στα ποδοσφαιρικά στέκια της Θεσσαλονίκης ανάμεσα στους οπαδούς του Αρη και του ΠΑΟΚ. Ενα γεμάτο 2-2 με πολλά θετικά, αλλά και αδυναμίες που μπορούσε να καταγράψει ένας ψύχραιμος παρατηρητής…

Για τον ΠΑΟΚ μπορεί κανείς να πει τα περισσότερα. Η επιστροφή στο 4-4-2, από τη στιγμή που βρέθηκε -επιτέλους- αριστερό εξτρέμ στο πρόσωπο του Καμαρά, μεταμόρφωσε την επιθετική εικόνα της ομάδας. Αυτοματισμοί, ταχύτητα, εμπνεύσεις και… εύκολη πρόσβαση στην περιοχή του Αρη. Λογικό αποτέλεσμα τα δύο γκολ που πέτυχαν ο Αθανασιάδης και ο Καμαρά. Το ένα πιο όμορφο από το άλλο.

Πρέπει να σταθούμε στο θέμα της επιλογής του 4-4-2 γιατί το τελευταίο διάστημα, οι πειραματισμοί του Δώνη με τον ρόμβο και το 4-3-3 αποτελούσαν σταθερά πρώτο θέμα στην ΠΑΟΚτσήδικη επικαιρότητα. Αποδείχθηκε ότι αυτή είναι η διάταξη την οποία δούλεψε όσο καμία άλλη ο ΠΑΟΚ από την προετοιμασία και στη συνέχεια της αγωνιστικής περιόδου. Οι παίκτες ήξεραν τους ρόλους τους, το πώς να κινηθούν μέσα στο γήπεδο, τι ζητούσαν και πώς να το διεκδικήσουν.

Βέβαια, υπήρχαν και αδυναμίες. Οι γνωστές. Αυτές που ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να λύσει σταθερά από την αρχή της περιόδου. Τα κενά στην άμυνα. Ο Δώνης χρησιμοποίησε και Κατσουράνη και Σίλντενφελντ, αλλά αυτό δεν απέτρεψε τον Αγκάνθο από το να κάνει πάρτι τις λίγες φορές που τροφοδοτήθηκε. Το πρόβλημα παραμένει, παρά τις προσθήκες παικτών, και πλέον ο προπονητής έχοντας και τους Κατσικά, Ιντζίδη και Κουμάλο (επιστρέφει μετά την ολοκλήρωση των υποχρεώσεών του στο Κόπα Αφρικα) καλείται να δει πώς θα βγει η χρονιά από δω και στο εξής.

Υπάρχει, όμως και μία ακόμη αμυντική παράμετρος που πρέπει να συζητηθεί. Αφορά την επιλογή που έκανε ο ΠΑΟΚ να πορευτεί με δύο νεαρά και άπειρα παιδιά στη δεξιά πλευρά της άμυνας και να μην ενισχυθεί στη μεταγραφική περίοδο. Είναι μία απόφαση που σαφώς κρύβει ρίσκο, αλλά και μεγάλα οφέλη αν αυτοί οι δύο πιτσιρικάδες ανταποκριθούν στις ευκαιρίες που σταθερά θα παίρνουν.

Κοντολογίς, ο ΠΑΟΚ έδειξε ένα πρώτο δείγμα της ενίσχυσής του την περίοδο των μεταγραφών, το οποίο περιμένει να καρπωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στα πλέι οφ.

Στον Αρη, το μεγάλο κέρδος ακούει στο όνομα του Νταβίντ Αγκάνθο. Ο Ισπανός φορ είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο οι φίλοι του Αρη μπορούν να αισθάνονται αισιόδοξοι ότι θα σώσουν τη χρονιά, αφού με την κλάση του μπορεί να πετύχει γκολ από το πουθενά. Κόντρα στον ΠΑΟΚ τα έκανε όλα. Πέτυχε και δύο τέρματα, κέρδισε πέναλτι και για όσους θέλουν να βλέπουν τα πράγματα χωρίς παρωπίδες, γλίτωσε τους «κίτρινους» από τα χειρότερα.

Μόνος του, όμως, δεν θα μπορέσει να τα κάνει όλα. Ο Αρης περιμένει πολλά περισσότερα από τον Τάτο και άλλους παίκτες. Κυρίως όμως περιμένει να βρει ο Γιάννης Μιχαλήτσος την κατάλληλη χημεία που θα κάνει την ομάδα πιο παραγωγική επιθετικά και πιο σίγουρη αμυντικά. Ο Αρης, με τις πολλές αλλαγές προπονητών, έχει ταλαιπωρηθεί από τα πειράματα και τώρα που μπαίνει στην τελική ευθεία του το Πρωτάθλημα πρέπει να καταλήξει σ’ αυτό που του ταιριάζει περισσότερο.