Της Παρής Σπίνου

 
Οποιον κι αν ρωτήσεις, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, ποιο είναι το χρώμα του πάθους, θα σου απαντήσει: το κόκκινο. Οχι τυχαία, λοιπόν, ο γνωστός Αργεντίνος χορευτής, χορογράφος και σκηνοθέτης Γκουστάβο Ρούσο επέλεξε να ονομάσει «Tango in Red Major» (Tάνγκο σε Εντονο Κόκκινο) τη νέα του παραγωγή που θα παρουσιάσει την Πέμπτη στην Αθήνα (Τεχνόπολις).

«Είναι ένα εμβληματικό χρώμα στο τάνγκο, το οποίο συνδέεται με το πάθος, την αγάπη, τη ζωή, το αίμα στο σώμα μας», μας λέει. «Το κόκκινο είναι και το κυρίαρχο χρώμα στο κραγιόν που φοράει μια γυναίκα και μπορεί να τονίσει μια σκέψη μας στο χαρτί… Αυτό είναι και το σκεπτικό με το οποίο αυτό το χρώμα επικρατεί σε όλη την παράσταση. Είναι το χρώμα της ρίζας του τσάκρα που μας συνδέει με τη Γη. Οπως ακριβώς το κάνει και ένας δημοφιλής χορός, το τάνγκο».

Με τη θερμοκρασία να ανεβαίνει αυτές τις μέρες, συν τον χορό του Γκουστάβο Ρούσο αναμένεται… θερμοπληξία. Ορμητική, προκλητική και σαγηνευτική η χορογραφία του, εκθαμβωτικά τα κοστούμια με τις «αμαρτωλές» διαφάνειες να κυριαρχούν. Τα σώματα ακολουθούν τον ρυθμό από γνωστές αργεντίνικες μελωδίες, πότε παθιασμένα ερωτικά, πότε αισθησιακά.

Μαζί του, η αχώριστη παρτενέρ του Σαμάνθα Γκαρσία και ακόμα 14 χορευτές, μεταξύ των οποίων και δύο Ελληνες, η Χλόη και ο Διονύσης. Κι όταν τον ρωτήσαμε αν οι δικοί μας είναι εξίσου καλοί μάς απάντησε: «Οπως οι Ρωμαίοι αφομοίωσαν την ελληνική κουλτούρα!».

Ο Γκουστάβο Ρούσο έχει μελετήσει την τέχνη του αργεντίνικου τάνγκο από τα 16 του χρόνια. Στα 18 του αναδείχτηκε ένα από τα πιο ελπιδοφόρα ταλέντα στον χώρο και έκτοτε έχει επιτύχει μια διεθνή καριέρα συμμετέχοντας σε πολλά tango shows («Taconeando», «La Ventana», «Che Bandoneon» κ.ά.), φιλμ και τηλεοπτικά προγράμματα. «Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι ήθελα να γίνω χορευτής, δεν υπήρχε κάποιο εξωτερικό ερέθισμα, ήταν ένα συναίσθημα που πήγαζε από την καρδιά μου», λέει. «Ο χορός για μένα είναι πάθος, έμπνευση και τεχνική, όλα μαζί. Πρόβες, δοκιμές και χορός, χορός, χορός…».

Το 1991 ταξίδεψε στην Αμερική και το Μεξικό με τον Μαριάνο Μόρες και πρωταγωνίστησαν στο σόου «Viva Tango» κερδίζοντας το βραβείο Estelares del Mar. Eνα χρόνο αργότερα, έγινε πρώτος χορευτής και σταρ του «Tango Passion Show», με παραστάσεις σε όλο τον κόσμο -για μια σεζόν και στο Μπρόντγουεϊ. Το 1999 δημιούργησε τη δική του ομάδα, Tango Seduction.

«Το να βρίσκεσαι στη σκηνή είναι πιο δύσκολο απ' ό,τι στο τηλεοπτικό πλατό. Επειδή δεν έχουμε κοντινά πλάνα πρέπει να εντείνουμε την ενέργειά μας ώστε και ο πιο απομακρυσμένος θεατής να βλέπει και να προσλαμβάνει τη δουλειά μας», λέει. Για τον ίδιο τα πάντα γύρω του μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης και ο χορός τού δίνει την αίσθηση της ελευθερίας. Θεωρεί ότι διατηρεί τη νεανική ορμή και φρεσκάδα, τις οποίες μπολιάζει με ωριμότητα πλέον. Υποστηρίζει, επίσης, την ανανέωση στο αργεντίνικο τάνγκο, αλλά με ιδιαίτερη προσοχή, καθώς κουβαλάει μια μεγάλη παράδοση. «Αν δεν σεβόμαστε τις ρίζες τότε μπορεί να προκύψει κάτι μεγαλειώδες, αλλά εντελώς διαφορετικό», τονίζει.

Πώς εξηγεί ότι αυτός ο χορός είναι τόσο δημοφιλής και στην Ελλάδα παρ' ότι οι κουλτούρες μας διαφέρουν; «Εχουμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά», αντιλέγει. «Πιστεύω ότι επειδή το τάνγκο γεννήθηκε σε μια κοσμοπολίτικη πόλη, όπου κάθε πολιτισμός έβαλε τη δική του συνεισφορά, πολλοί νιώθουν ότι μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί του. Είμαστε πολλές φυλές και έθνη στον πλανήτη μας αλλά το αίμα μας έχει το ίδιο χρώμα. Μπορεί να διαφέρουμε στη θρησκεία, την κουλτούρα, αλλά τα βασικά συναισθήματα είναι τα ίδια: χαρά, λύπη, αγάπη, πάθος. Το τάνγκο τα εκφράζει αυτά τα συναισθήματα με την ποίηση και τη μουσική του».

*Info:17/7, «Τεχνόπολις» (Πειραιώς 100, Γκάζι, τηλ. 210-3475518). Εισιτήρια: 25 ευρώ, VIP 35, φοιτητές/άνεργοι 12 ευρώ.

[email protected]