Του Μπάμπη Μιχάλη

Για πανευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων ύψους 200 δισ. ευρώ πιέζει η ιταλική προεδρία, ο Φρανσουά Ολάντ κυνηγά το οικονομικό χαρτοφυλάκιο της Κομισιόν, το ΔΝΤ προτείνει στην ΕΚΤ «ποσοτική χαλάρωση», ο Μάριο Ντράγκι κατακευραυνώνει το ισχυρό ευρώ και το ερώτημα που γεννάται μετά απ' όλα αυτά είναι αν έχει αρχίσει να σχηματίζεται δειλά δειλά κάποιο μέτωπο απέναντι στην απόλυτη κυριαρχία της Γερμανίας και των πολιτικών της στην ευρωζώνη.

Οπως αποκάλυψε η χθεσινή «Il Messaggero», ο πρωθυπουργός της Ιταλίας και προεδρεύων της Ε.Ε. στο τρέχον εξάμηνο Ματέο Ρέντσι ασκεί από κοινού με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ πιέσεις στον νέο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, προκειμένου να περάσει έκτακτο πρόγραμμα επενδύσεων 200 δισ. ευρώ, με στόχο την τόνωση της οικονομίας της ευρωζώνης. Το πρόγραμμα θα είναι πενταετούς διάρκειας και θα εστιάζει σε παιδεία, υποδομές, ψηφιακή τεχνολογία, έρευνα, μεταφορές και επαγγελματική κατάρτιση. Στόχος των Ρέντσι-Ολάντ είναι να υπάρξει σαφής δέσμευση του Γιούνκερ σήμερα στο Ευρωκοινοβούλιο – το οποίο επικυρώνει με ψηφοφορία σήμερα την εκλογή του.

Παράλληλα, η γαλλική πλευρά προσπαθεί να «καπαρώσει» για λογαριασμό της και τη θέση του επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, που κατείχε ο Ολι Ρεν. Βέβαια, όλα θα εξαρτηθούν από τη στάση των Γερμανών, οι οποίοι εδώ και αρκετά χρόνια ελέγχουν το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο και δηλώνουν αντίθετοι σε οποιαδήποτε κίνηση δημοσιονομικής επέκτασης.

«Καμπανάκι» από ΔΝΤ

Οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ, όμως, έκρουσαν ξανά χθες τον κώδωνα του κινδύνου. Στην τακτική έκθεσή τους για την οικονομία της ευρωζώνης τόνισαν ότι μετά από δύο χρόνια ύφεσης η ανάκαμψη είναι αδύναμη και άνιση, οι χρηματοπιστωτικές αγορές υπερβολικά κατακερματισμένες, ενώ ο κίνδυνος αποπληθωρισμού συνεχίζει να υφίσταται. Το Ταμείο υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ ίσως να χρειάζεται να πράξει περισσότερα, αν ο πληθωρισμός παραμείνει χαμηλός, επεκτείνοντας τον ισολογισμό της -όπως έπραξαν άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες νωρίτερα- με μεγάλης κλίμακας αγορές ομολόγων.

Η επιλογή -που αποκαλείται ποσοτική χαλάρωση- ισοδυναμεί, βέβαια, με τύπωμα χρήματος από την ΕΚΤ στο οποίο αντιτίθεται σθεναρά το Βερολίνο. Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής αναμένεται να αποδυναμώσει το ευρώ, το οποίο στα σημερινά του επίπεδα γονατίζει τις εξαγωγές της Γαλλίας και της Ιταλίας, όχι όμως ακόμη της Γερμανίας. Το Βερολίνο δεν καίγεται για την ισχύ του κοινού νομίσματος, αφού αυτή διασφαλίζει την αξία των αποταμιεύσεών τους. Οχι όμως και ο πρόεδρος της ΕΚΤ, ο οποίος δεν δίστασε να διαμηνύσει ξεκάθαρα στη χθεσινή του ομιλία προς την Επιτροπή Νομισματικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου ότι «…στη σημερινή συγκυρία, ένα υπερτιμημένο ευρώ αποτελεί ρίσκο για τη βιωσιμότητα της ανάκαμψης».