Ανακοίνωση για τους ληστές του Βελβεντού από φυλακισμένους της «ΣΠΦ»

^[1]«Αν μιλάμε, μιλάμε γιατί δεν εγκαταλείπουμε τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς στο βόθρο της κρατικής προπαγάνδας.

Για την ληστεία στην τράπεζα της Κοζάνης τον αποκλειστικό λόγο τον έχουν οι ίδιοι οι συλληφθέντες, οι οποίοι δεν είναι μέλη της Συνωμοσίας, άλλωστε από αυτές τις συλλήψεις δεν «χτυπήθηκε» η Συνωμοσία και τόσο οι αντιλήψεις μας όσο και οι πυρήνες μας παραμένουν αλώβητοι.

Ομως επειδή ο κρατικός μηχανισμός της προπαγάνδας αναφέρεται διαρκώς στη Συνωμοσία, ξεκαθαρίζουμε τη θέση μας.

Οι αναρχικοί αντάρτες πόλης δεν είναι ούτε «καλά παιδιά», ούτε έχουν ανάγκη υπεράσπισης από τους υποκριτές του ανθρωπισμού και τους εργολάβους της αριστερής ευαισθησίας.

Οι αναρχικοί αντάρτες πόλης εγκαταλείπουν το ρόλο του θύματος για να πάρουν θέση ως θύτες ενάντια στην παθητική σιωπή της κοινωνίας.

Γνωρίζουμε ότι η αναρχική βία ενάντια στο καθεστώς είναι ο μόνος δρόμος για την απελευθέρωση. Οσοι διστάζουν να οπλιστούν, θα αποδειχθούν δειλοί για να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Μακριά από την ανθρωπιστική ρητορεία και τα κροκοδείλια δάκρυα, πάνω στα χτυπημένα πρόσωπα των συλληφθέντων, χτυπήθηκαν συγκεκριμένες επιλογές. Η επιλογή μιας ληστείας τράπεζας με σκοπό την ενίσχυση παράνομων αφορμαλιστικών αναρχικών πυρήνων ήταν, είναι και θα είναι μια αναρχική πρακτική.

Στον πόλεμο ενάντια στο κράτος και στην κοινωνία του δεν ζητάς έλεος από τον εχθρό. Οι αναρχικοί της πράξης δεν σέβονται καμία αστική νομιμότητα. Το ζήτημα δεν είναι να μιλήσει κανείς για αυθαιρεσία αστυνομικής βίας, αλλά να περάσει πρώτος στην επίθεση εδώ και τώρα. Αλλωστε η ζωή θα ανήκει πάντα σε ένα είδος ανθρώπων, τους ανθρώπους της δράσης.

Δύναμη στους 4 αναρχικούς αιχμαλώτους που διώκονται για την ληστεία στην Κοζάνη.

Στηρίζουμε αυτούς που στηρίζουν τις επιλογές τους και παραμένουν αμετανόητοι.

Δημιουργούμε και οργανώνουμε 10, 100, 1.000 Πυρήνες Συνωμοσίας

Ζήτω η Ατυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI/IRF).

Ολα συνεχίζονται

Τα φυλακισμένα μέλη της Σ.Π.Φ.

Υ.Γ. Στέλνουμε ολόψυχα την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους Alfredo Cospito και Sergio Maria Stefani που οι δεσμοφύλακες στις ιταλικές φυλακές τούς απαγορεύουν τα επισκεπτήρια καθώς και στον φίλο και απεργό πείνας από 4/02 Σπύρο Δραβίλα που το ελληνικό «σωφρονιστικό» σύστημα εκδικητικά του στερεί τις άδειες του».