Του Γιώργου Σταματόπουλου

Εν αρχή ην ο ζωοποιός έρως· εξ αυτού τα υπόλοιπα, γράφει από τα Χανιά ο Γ.Κ. Και συνεχίζει ο κ. Γιάννης Ζαμπετάκης, χημικός τροφίμων:

«Κύριε Σταματόπουλε, στον πολύ ενδιαφέροντα διάλογο που ξεκινήσατε με τον κ. Γιάννη Ζήβα (“Εφ.Συν.” 24.7.2014), θα ήθελα να προσθέσω τα εξής: Ο Ερωτας δεν είναι επινόηση του Νου! Αρα ο Παρμενίδης, όπως τον αναφέρεις στις 21.7.2014, έχει μάλλον άδικο!

Ο Ερωτας είναι βιοχημική αντίδραση, ορμονική έκκριση και εγκεφαλική λειτουργία. Ο Θεός Ερωτας απλά ακολουθεί τα προ(σ)τάγματα του μυαλού και του κορμιού.

Με άλλα λόγια, ερωτευόμαστε γιατί μας κάνει εγκεφαλικό κλικ η παρουσία ενός ανθρώπου στο οπτικό/ακουστικό/αισθαντικό μας πεδίο. Ακολουθούν μια πλειάδα βιοχημικών αντιδράσεων μέσα μας… και ουπς… ο κόσμος όλος γίνεται πιο όμορφος!».

Είναι ενθαρρυντικό εν μέσω κτηνωδιών εκ μέρους Ισραηλινών στην πολύπαθη Παλαιστίνη, ντάλα καλοκαίρι, που ο κόσμος αναζητεί μια κάποια δροσιά στις παραλίες και στις πλαγιές του ορεινού όγκου της χώρας, την ώρα δηλαδή που όλα διαβάζονται σε αργή κίνηση, να ανοίγει ένας διάλογος για κάτι που μας ενώνει και μας χωρίζει ταυτόχρονα, για μια δαιμονική έννοια. Τι να πω. Με τον κ. Γ.Κ. συμφωνώ. Δεν καταλαβαίνω πολύ καλά, σε ό,τι αφορά τον κ. Ζαμπετάκη τι πά’ να πει εγκεφαλικό κλικ, αλλά χημικός είναι, κάτι παραπάνω θα ξέρει από βιοχημικές αντιδράσεις. Ελεγα για τον Παρμενίδη ότι ο έρωτας είναι καρπός ενός νου που προσιδιάζει σε δαίμονα, που στοχάζεται και κυβερνά τον κόσμο. Από τη μια, κύριε Ζαμπετάκη, «ο έρωτας δεν είναι επινόηση του νου» και από την άλλη «ο θεός Ερωτας απλά ακολουθεί τα προ(σ)τάγματα του μυαλού και του κορμιού». Βοηθήστε, αν θέλετε, είμαστε και κατάκοποι για να αντιλαμβανόμαστε αμέσως· μη με παρεξηγείτε…

Πάντως, επιμένω, είναι ίαμα για τη φρίκη των ημερών μια συζήτηση για την κινητήρια δύναμη του ανθρωπίνου είδους. Λοιδορεί τους θεατρινισμούς της κυβέρνησης, ότι τάχα αντιστέκεται ηρωικά στην τρόικα μιλώντας για συναντήσεις εκτός Αθηνών, και την ίδια στιγμή σκαμπιλίζεται από τους δανειστές που τη διαψεύδουν: Είναι προτιμότερο να κοιτάξουμε μέσα, πολύ βαθιά μέσα μας και, ποιος ξέρει, ίσως αποκτήσουμε καλύτερα μάτια, να βλέπουμε δηλαδή καθαρά, πλέον, την ανεπάρκεια και τον αυταρχισμό των μελών της δικομματικής κυβέρνησης. Μη λησμονούμε ότι ο έρωτας είναι η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις, ακόμη και σ’ αυτές που δεν γνωρίζουμε. Και έχουμε πάντα υπόψη ότι πολλοί άνθρωποι υποφέρουν και πεινάνε και εισρέουν σε κλινικές και ψυχιατρεία. Η ελληνική κοινωνία δονείται· σαστισμένη, συγχυσμένη, πανικοβλημένη. Ας βοηθήσει, λοιπόν, ο έρωτας, αν υπάρχει ακόμη. Βεβαίως και υπάρχει.

[email protected]