Τρίτη ματιά

Της Μαργαρίτας Κουλεντιανού

Την ιστορία με τις «ληστείες της Κοζάνης» την ξέρει πια όλος ο κόσμος. Εφημερίδες σε όλη την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Λατινική Αμερική και την Αυστραλία αναδημοσίευσαν τις φωτογραφίες των τεσσάρων «ληστών» με τα κακοφορμισμένα πρόσωπα και περιέγραψαν τα γεγονότα: οι τέσσερις αποπειράθηκαν να ληστέψουν, ο κ. Δένδιας τους κυνήγησε και τους έπιασε. Τους σάπισε στο ξύλο και μετά τους φωτογράφισε και έδωσε στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες τους με εμφανή τα σημάδια της κακοποίησης στο πρόσωπο και των τεσσάρων (για το σώμα δεν ξέρουμε, γιατί δεν κυκλοφόρησαν και ολόσωμες φωτογραφίες – μόνο πορτρέτα).

Δεν θα σχολιάσω την καταδίωξη και τη σύλληψη των επίδοξων ληστών. Η ληστεία είναι προφανώς αντικοινωνική πράξη (οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι το δέχονται αυτό και το υποστηρίζουν). Φυσικά υπάρχουν ληστείες και «ληστείες», σαν εκείνες που περιγράφει το Ελεγκτικό Συνέδριο στην έκθεσή του για το 2010. Αυτές οι δεύτερες όμως δεν λέγονται ληστείες αλλά «διασπάθιση του δημόσιου χρήματος». Πρόκειται για κονδύλια που διατέθηκαν (παράνομα) για ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, από την αγορά τζιπ μέχρι την αγορά… πούρων. Στον κατάλογο των ανομιών του 2010 (πρώτου έτους του Μνημονίου) υπάρχει ακόμη και περίπτωση κηδείας που στοίχισε 36.700 ευρώ, λες και μαζί με την τελετή να πληρώθηκε και το συγχωροχάρτι για τον αποδημήσαντα. Πάντως, σύμφωνα με τον νόμο, αυτά όλα δεν είναι ληστείες και να μη φοβούνται οι «διασπαθιστές», κανείς δεν θα πάει να τους δείρει. Για να πούμε ληστεία μια ληστεία χρειάζεται να έχεις όπλο έστω κι αν δεν το χρησιμοποιείς, να μπουκάρεις κάπου κατά προτίμηση φορώντας κουκούλα ή μάσκα, να μαζέψεις ό,τι μπορείς –λεφτά, κοσμήματα- και να διαφύγεις με κλεμμένο αυτοκίνητο ή μηχανή. Οι τέσσερις δεν τα κατάφεραν να διαφύγουν, παρ' όλα αυτά η πρόθεσή τους ήταν να εξαφανιστούν με τα κλοπιμαία, επομένως πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου, άρα…

Αρα τους κυνηγάει ο κ. Δένδιας, τους πιάνει και τους κάνει τα μούτρα κρέας. Μιλάμε για πολύ ξύλο. Βουλωμένα μάτια, εκχυμώσεις, πρησμένα χείλη, παραμορφωμένα πρόσωπα. Προφανώς, λένε οι υπουργοί –ακόμα και οι πιο ευαίσθητοι- αφού επρόκειτο για σύγκρουση. Καταλαβαίνουμε ότι έγινε πάλη για να τους συλλάβουν (παρ' όλο που δεν είδαμε τις μελανιές στο πρόσωπο του κ. Δένδια). Μπορεί όμως και να πλακώθηκαν μόνοι τους στο ξύλο οι συλληφθέντες, να έδερναν και να ξεμάλλιαζαν ο ένας τον άλλο, για να κατηγορήσουν μετά τον Δένδια ότι αυτός τα έκανε. Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να περάσει απ’ το μυαλό αυτών των παιδιών!

Εδώ δεν ξέρουμε τι πέρασε απ’ το μυαλό ολόκληρου υπουργού κι έδωσε για δημοσίευση τις κακομονταρισμένες φωτογραφίες. Δεν θα μπορούσε άραγε κανείς από τους αδρά αμειβόμενους συμβούλους του να του πει ότι μπορεί να κατεβάσει δωρεάν από το διαδίκτυο ένα πρόγραμμα φωτομοντάζ που θα έκανε ακόμη και τη γιαγιά του να μοιάζει φοιτήτρια; Οτι θα μπορούσε να τους φωτογραφίσει έτσι όπως τους κατάντησε και μετά να ρετουσάρει τις φωτογραφίες ώστε να τους κάνει να φαίνονται λαμπεροί και άθικτοι, όπως ταιριάζει στην ομορφιά τους και στα είκοσι δυο τους χρόνια; Ή μήπως σκόπιμα έδωσε αυτές τις φωτογραφίες για δημοσίευση, κάπως σαν μήνυμα, ας πούμε, σε επίρρωση του άλλου που στέλνει η κυβέρνηση με τις αλλεπάλληλες επιστρατεύσεις: Προσέξτε καλά, απεργοί, συνδικαλιστές, διαδηλωτές, περαστικοί: Εδώ βαράμε!