Για τη 18χρονη Καναδή Μόργκαν Βάινμπεργκ, το ταξίδι ανθρωπιστικής προσφοράς που συνηθίζουν οι νέοι πριν μπουν στο Πανεπιστήμιο έγινε αποστολή ζωής που της στέρησε τις σπουδές της αλλά της χάρισε μια τεράστια οικογένεια. Δουλεύοντας εθελόντρια σε ένα από τα πολλά ορφανοτροφεία που ξεφύτρωσαν στην Αϊτή μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2010, συγκλονίστηκε από τις άθλιες συνθήκες: 75 παιδιά, πεινασμένα και παρατημένα μέσα σε εμετούς και περιττώματα, που ξυλοκοπούνταν με το παραμικρό.

^[1]

Εκείνο ωστόσο που τη σόκαρε περισσότερο ήταν ότι τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά είχαν οικογένειες, αλλά τα χρησιμοποιούσαν για να αποσπούν σημαντικές δωρεές. Ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου ορφανοτροφείου -όπως και πολλών άλλων στη χώρα- ταξίδευε σε φτωχές αγροτικές περιοχές όπου γονείς ήταν πρόθυμοι να δώσουν τα παιδιά τους με την ελπίδα ότι θα έχουν μια καλύτερη ζωή στο ίδρυμα. Τα τεκμήρια που συγκέντρωσε και η καταγγελία της οδήγησαν σε τεράστια έρευνα. Η κυβέρνηση, με τη συνδρομή της UNICEF, ξεκίνησε την καταγραφή και τον έλεγχο των 725 ορφανοτροφείων της χώρας. Αλλά με μόλις 200 υπαλλήλους στο Ιδρυμα Κοινωνικών Υπηρεσιών, το έργο φαντάζει τιτάνιο και έως σήμερα μόνο 40 έχουν κλείσει.

Ξέροντας πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος για να σωθούν ζωές, η Μόργκαν συγκέντρωσε χρήματα -εισφέροντας και όσα είχε μαζέψει για τις σπουδές της- και ίδρυσε τη δική της οργάνωση «Μικρές πατημασιές, μεγάλα βήματα». Με προϋπολογισμό 175.000 δολάρια, προσφέρει ασφαλείς χώρους μέριμνας παιδιών έως ότου βρεθούν οι γονείς τους. Εως σήμερα έχει επανενώσει 86 ανήλικους με τις οικογένειές τους, τις συνδράμει ώστε να μπορούν να τα φροντίζουν και πληρώνει για να μπορούν 156 παιδιά να πηγαίνουν σχολείο. Η ίδια έχει αναλάβει πέντε αγόρια και πέντε κορίτσια σε ένα από τα ασφαλή σπίτια που έχει στο Λε Κάιγ. Στα 22 της σήμερα, μπορεί να μην κατάφερε να σπουδάσει ιατρική (αν και ελπίζει πως κάποτε θα γίνει κι αυτό), αλλά έμαθε να θεραπεύει ανθρώπινες πληγές δείχνοντας πως και ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει τη διαφορά.