Της Αντας Ψαρρά

Αλλη μία αναλυτική έκθεση ντροπής προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο εκθέσεων διεθνών φορέων και οργανώσεων με καταγεγραμμένα πλήθος περιστατικά παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη σημερινή ευρωπαϊκή Ελλάδα. Παραβιάσεις κάθε είδους και ειδικά απέναντι σε μετανάστες, πρόσφυγες, μειονότητες, κρατούμενους, εξαρτημένους, ψυχικά ασθενείς, πολίτες με κινητικά προβλήματα και κάθε άλλο σύνολο που… εκθέτει τον πολιτισμό μιας χώρας. ^[1] Δυστυχώς, αυτή τη φορά η Ελλάδα εκτίθεται διεθνώς ακόμα περισσότερο, μια και μαζί με την Ουγγαρία αντιπροσωπεύουν -με τη Χρυσή Αυγή και το Γιόμπικ- την «αιματηρή αιχμή της ακροδεξιάς λόγχης στην Ευρώπη».

Η ναζιστική Χ.Α. κρίνεται η πλέον βίαιη οργάνωση σε όλο το ευρωπαϊκό ακροδεξιό φάσμα, απειλώντας ακόμα και το ελληνικό κράτος, ενώ το ουγγρικό Γιόμπικ έχει πετύχει την προώθηση αυταρχικών πολιτικών διακρίσεων με έντονη παραστρατιωτική δραστηριότητα, σημειώνει η έκθεση της οργάνωσης Human Rights First (Πρώτα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα).

Πλούσια δράση

Το HRF είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα τη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον. Ιδρύθηκε το 1978 ως «Επιτροπή Δικηγόρων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» και έχει πλούσιο έργο στην υπεράσπιση των προσφύγων, την ανάδειξη των εγκλημάτων πολέμου και την καταπολέμηση του ρατσιστικού μίσους. Στόχος της οργάνωσης είναι να πιέσει τις κυβερνήσεις των χωρών και πρώτα απ’ όλα την κυβέρνηση των ΗΠΑ να εφαρμόσουν πλήρως τις διεθνείς συμβάσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.   Το διεθνές της κύρος η οργάνωση το αντλεί από τις καμπάνιες που έχει διεξαγάγει για τις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, από την Αργεντινή και το Ελ Σαλβαδόρ μέχρι τα Βαλκάνια και τη Ρουάντα. Σημαντικό μέρος της δραστηριότητας της οργάνωσης στρέφεται και προς τον έλεγχο της πολιτικής των ΗΠΑ, ειδικά για τα δρακόντεια μέτρα που κυριάρχησαν μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.

Η έκθεση αυτή (Ουάσινγκτον, 13 Αυγούστου 2014) καταγράφει το θλιβερό προνόμιο της Ελλάδας, η οποία -μαζί με την Ουγγαρία- πρωτοπορούν στην ενδυνάμωση της ναζιστικής ρατσιστικής βίας ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε., που επίσης έπληξε η οικονομική κρίση. Ενδιαφέρον έχει -πέρα από τη λεπτομερέστατη καταγραφή των ρατσιστικών εγκλημάτων ακόμα και από όργανα της τάξης των δύο χωρών- η επισήμανση ότι η Δικαιοσύνη γίνεται συχνά αρωγός στη διαιώνιση τέτοιων συμπεριφορών (ας θυμηθούμε την ατιμωρησία των πιστολέρο στη Μανωλάδα, το κλείσιμο του φακέλου στο Φαρμακονήσι κ.λπ.).

^[2]

«Γιατί η Αμερική πρέπει να ενδιαφερθεί», ο υπότιτλος της έκθεσης του human rights first, το μότο του οποίου είναι: «Αμερικανικά ιδανικά. Παγκόσμιες αξίες»

Μέθοδος καταγραφής  

«Το HRF έχει εργαστεί πολλά χρόνια για να καταπολεμήσει τα εγκλήματα μίσους, τον αντισημιτισμό και τις διακρίσεις εναντίον των Ρομά στην Ευρώπη. Η έκθεση είναι το αποτέλεσμα των ταξιδιών και των καταγραφών των δύο στελεχών της οργάνωσης (Sonni Efron και Tad Stahnke) στην Ελλάδα και στην Ουγγαρία το 2014 που εμπλουτίστηκε με συνεντεύξεις και επαφές με ένα ευρύ φάσμα ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με ανώτερους κυβερνητικούς υπαλλήλους, με στελέχη εθνικών και διεθνών ΜΚΟ, με αρμόδιους πολυεθνικούς οργανισμούς, με ερευνητές, με συνηγόρους, με δημοσιογράφους και με τα θύματα που συνέβαλαν και βοήθησαν θαρραλέα στην καταγραφή».   «[...] Η αρχική ευθύνη για τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των προσώπων στο έδαφός τους εναπόκειται στις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Ουγγαρίας. Εν τούτοις, η ηγεσία των ΗΠΑ οφείλει να προωθήσει με κάθε τρόπο το κράτος δικαίου και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και τη διαφάνεια, ανάγοντας την πολιτική αυτή σε στρατηγικής σημασίας ακόμα και για το ΝΑΤΟ».

Ακούει κανείς (επίσημος);  

Εκκληση προς Ομπάμα

Επιβάλλεται ο Ομπάμα να αντικρούσει τον Ούγγρο πρωθυπουργό, όταν ισχυρίζεται ότι «τα «στενοκέφαλα» έθνη είναι οικονομικά ισχυρότερα, μέσα σε αυταρχικά καθεστώτα που θίγουν τις θεμελιώδεις ελευθερίες». Καλείται να διαβουλευτεί με τη Γερμανίδα καγκελάριο για τους οικονομικούς όρους που απαιτούνται από την Ελλάδα και την Ουγγαρία και την ακύρωση της αυστηρής πολιτικής λιτότητας που διαιωνίζει τον φανατικό εξτρεμισμό του μίσους. Τον καλούν να στηρίξει τις ελληνικές αρχές στην καταπολέμηση του ρατσισμού και να διερευνήσει τυχόν οικονομική βοήθεια προς τις ναζιστικές οργανώσεις από ρωσικά ή ιρανικά κεφάλαια που στόχο έχουν την υπονόμευση της Ε.Ε.

Προτάσεις προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ

1. Αναπτύξτε ένα πρόγραμμα δράσης των τομέων της Δικαιοσύνης και της προστασίας του πολίτη, βοηθώντας την ελληνική κυβέρνηση στο να στηρίξει αξιόπιστα το κατηγορητήριο της Χ.Α., προστατεύοντας τους μάρτυρες και τους ανώτερους υπαλλήλους που συμμετέχουν στη δικαστική διαδικασία. Ενα σχέδιο που θα βοηθήσει στην «κάθαρση» των δυνάμεων ασφαλείας από όσους στηρίζουν και συνεργάζονται με τη Χ.Α., αλλά και στην αντιμετώπιση αυτής της εγκληματικής εξτρεμιστικής βίας.

2. Πιέστε την ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει βοήθεια από το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ε.Ε. και κυρίως από τον Οργανισμό Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη, που διαθέτει εμπειρία στις δικαστικές έρευνες, στη δίωξη και στην εκδίκαση των βίαιων εγκλημάτων μίσους. Με το υπουργείο Δικαιοσύνης να προσφέρετε διμερή βοήθεια στην κυβέρνηση στη συλλογή δεδομένων των εγκλημάτων μίσους, στις έρευνες της αστυνομίας, καθώς επίσης και βοήθεια στις ΜΚΟ που εργάζονται σε αυτή την περιοχή.

3. Με κάθε τρόπο να ενθαρρυνθεί η Ελλάδα στην εφαρμογή του σχεδίου καταπολέμησης της διαφθοράς ως μέσου για την ανάκτηση της οικονομικής ανάπτυξης και αποκατάστασης της κοινωνικής εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Με τη συμμετοχή ενός συντονιστή ενάντια στη διαφθορά που θα επιδιώξει τρόπους αποτελεσματικής συνεργασίας με την ελληνική κυβέρνηση.

4. Καλεί, τέλος, το αμερικανικό υπουργείο Εμπορίου να συμβάλει στην άρση των εμποδίων (γραφειοκρατία, διαφθορά, αδυναμία ελέγχων), ώστε να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα με αρωγό στην προσπάθεια και την ελληνική κοινότητα των ΗΠΑ.

Ο ρόλος της Ε.Ε.

Η οργάνωση απευθύνει έκκληση στην ηγεσία της Ε.Ε. να αναθεωρήσει τις οικονομικές πολιτικές για την Ελλάδα και να βρει τους τρόπους να αμβλυνθεί η επίδρασή τους στους φτωχούς της χώρας και στους χαμηλόμισθους πολίτες, όπως και να ληφθούν μέτρα, για να βελτιωθούν οι προοπτικές απασχόλησης, ιδιαίτερα μεταξύ της νεολαίας, και να αποτρέψουν την ενίσχυση των εξτρεμιστικών ιδεολογιών.   Μέσω του ΟΑΣΕ να δημιουργηθούν νέα προγράμματα και να υποστηριχθούν οι ελληνικές προσπάθειες, να εκπαιδευτούν η αστυνομία, το λιμενικό και οι εισαγγελείς, για να καταπολεμήσουν το βίαιο έγκλημα μίσους και να αυξήσουν τη δικαστική ικανότητα να διώξει ποινικά τα εγκλήματα.

Προτάσεις και προς την ελληνική κυβέρνηση

(Στη σκιά του ανύπαρκτου -ακόμα- αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, στις ακέφαλες –ακόμα- επιτροπές ασύλου και στην άρνηση απόδοσης ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών)

1. Η ελληνική κυβέρνηση να συμβάλει στη συνεχή δημοσίευση και αποκάλυψη των εγκλημάτων της Χ.Α. ακόμα και μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις των δολοφονικών ενεργειών, υπογραμμίζοντας την ανάγκη αντιμετώπισης με τις πλέον αξιόπιστες ευρωπαϊκές δικαστικές διαδικασίες χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις.

2. Είναι επιτακτική ανάγκη να απομακρύνει η κυβέρνηση τους ενστόλους ή τους ανώτερους κρατικούς λειτουργούς που επικροτούν ή και βοηθούν σε εγκληματικές ενέργειες και να δικάσει εκείνους που κρίνονται συνεργοί.

3. Ιδεολογικές τοποθετήσεις περί φυλετικής ανωτερότητας πρέπει να ξεριζωθούν με ένα κοινό σχέδιο δράσης κυβέρνησης και κοινωνικών φορέων με στόχο την καταπολέμηση της βίας.

4. Μηδενική ανοχή σε ρατσιστικές, ομοφοβικές και αντισημιτικές ρητορείες και πράξεις από δημόσιους ανώτερους υπαλλήλους και βουλευτές. Ενθαρρύνετε τα άλλα πολιτικά κόμματα να κάνουν το ίδιο.

5. Καταγγείλετε τον εκφοβισμό και τις απειλές και διώξτε ποινικά τις επιθέσεις ενάντια στις ιατρικές κλινικές, σε εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες και bloggers από τους χρυσαυγίτες ναζιστές που δηλώνουν ότι υπερασπίζονται αυτόκλητοι την «ελληνική τιμή», εγκληματώντας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ  

Αποτυχία των κυβερνήσεων η άνοδος της Ακροδεξιάς

Η άρνηση του Ολοκαυτώματος και ο αντισημιτισμός, αλλά ειδικά στην Ελλάδα η εγκληματική δράση των ηγετών της Χ.Α. αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας και η συνεργασία με τους δωσιλόγους της κατοχής και τους βασανιστές της χούντας, ήταν το έδαφος που προετοίμαζε ανενόχλητα τις πρόσφατες εγκληματικές ενέργειες.   Η οργάνωση σημειώνει την αντιευρωπαϊκή δράση των δύο μορφωμάτων που σπέρνουν το μίσος και απειλούν άμεσα όλες τις σύγχρονες αξίες και τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι πρόσφατες καταγραφές της Ακροδεξιάς στις ευρωεκλογές είναι -κατά τους συντάκτες- το σήμα κινδύνου που οφείλει να αφυπνίσει τις δημοκρατικές κυβερνήσεις της Ε.Ε. και των ΗΠΑ.

Η άνοδος των ακροδεξιών στην Ελλάδα και την Ουγγαρία δεν είναι απλά το αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Αντιπροσωπεύει μια αποτυχία της διακυβέρνησης. Κι άλλα ευρωπαϊκά κράτη (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία) αντιμετώπισαν μεγάλη οικονομική κρίση και τεράστια ανεργία, αλλά δεν άφησαν χώρο στη ναζιστική εγκληματική βία. Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Ουγγαρίας, για πολύ διαφορετικούς λόγους, επέτρεψαν στο Γιόμπικ και στη Χρυσή Αυγή να αποκτήσουν βαθιές ρίζες, οι οποίες θα είναι δύσκολο να ξεριζωθούν. Αυτή η υποστήριξη είναι απίθανο να εξασθενήσει όμως από μόνη τους ακόμα κι αν βελτιώνεται η οικονομία.

Οι υποστηρικτές των δύο αυτών οργανώσεων είναι βίαιοι, αν και οι εκπρόσωποί τους προσπαθούν να αποστειρώσουν τις εικόνες τους -ειδικά κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών. Ομως, οι συγκαλυμμένοι αντισημιτικοί και ξενόφοβοι κώδικες και τα σύμβολα ήταν εκεί για τους ψηφοφόρους που ήξεραν πού να κοιτάξουν. Τα μέλη τους έχουν διαπράξει τις πράξεις βίας και οι κρυφές ομάδες υποστηρικτών (τάγματα εφόδου) κάνουν τη βρόμικη δουλειά.   Στην Ελλάδα, οι επιθέσεις στους μετανάστες συνεχίζονται, ακόμη και την ώρα που μέλη και στελέχη της ηγεσίας είναι κατηγορούμενοι για τα διαπραχθέντα εγκλήματα. Οι πρόσφυγες από τις συγκρούσεις στη Συρία, το Αφγανιστάν, τη Δημοκρατία Κεντρικής Αφρικής και άλλες χώρες απειλούνται ειδικά, όταν φεύγοντας από τα σπίτια τους αντιμετωπίζουν επιθέσεις από τους χρυσαυγίτες.

Επιρροή  

Το Γιόμπικ και η Χ.Α. έχουν ασκήσει αποδεδειγμένα επίδραση στις δύο εθνικές κυβερνήσεις και στα όργανά τους, που παγιοποίησαν τις ακραίες αυτές τάσεις στην κάθε χώρα. Αποκόμισαν μεγάλα εκλογικά κέρδη σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και ωφελήθηκαν από την ανοχή, εάν όχι τη σιωπηρή υποστήριξη, από μέλη των κυβερνήσεων με ψηφοθηρικά κίνητρα. Στην Ουγγαρία, το Γιόμπικ έχει βοηθήσει τον πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν να γίνει πιο αυταρχικός, να παραβιάσει τους ευρωπαϊκούς κανόνες της συνταγματικής δημοκρατίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα.   Στην Ελλάδα, η Χ.Α. διείσδυσε στην αστυνομία και αποδυνάμωσε την ελληνική κυβέρνηση, η οποία περίμενε πολύ πριν στραφεί εναντίον της εγκληματικής δράσης, ενώ εξαγνίζει μέχρι και τώρα ανώτερους υπαλλήλους της αστυνομίας που επέτρεψαν τα εγκλήματα.

Καμία κυβέρνηση δεν έχει κάνει αρκετά για να καταπολεμήσει τη βία και το μίσος και να προστατεύσει τους ευάλωτους πληθυσμούς. Το Γιόμπικ και η Χ.Α. δεν είναι φυσικά στα πρόθυρα της εξουσίας, αλλά η μοχθηρία, η διαβρωτική επίδραση που έχουν στις κοινωνίες τους, όπως και η πολιτική παρουσία στην Ευρώπη, δεν πρέπει να υποτιμηθούν.   Η Ελλάδα και η Ουγγαρία κάνουν τώρα τις εντυπωσιακά καθυστερημένες προσπάθειες να εκθέσουν στην κοινωνία τα ναζιστικά και φασιστικά μορφώματα. Η κάθε κυβέρνηση θα πρέπει να διαχειριστεί άμεσα την πιθανή απειλή στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις δημοκρατικές αξίες.   Για να αντιμετωπίσει την πρόκληση, η έκθεση εστιάζει στα συγκεκριμένα νομικά και πολιτικά μέτρα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις κυβερνήσεις να καταπολεμήσουν την πολιτική εκμετάλλευση του μίσους χωρίς παραβίαση του δικαιώματος στην ελεύθερη ομιλία. Αναλύει τις αδυναμίες στην επιβολή νόμου και τα δικαστικά συστήματα που έχουν επιτρέψει στη Χ.Α. και στο Γιόμπικ να λειτουργήσουν με τη σχετική ατιμωρησία και προτείνει δυναμικά μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν για τα εγκλήματα μίσους.

Συστάσεις

Τέλος, υποβάλλει συστάσεις και προτείνει μέτρα στις ηγεσίες των ΗΠΑ, της Ε.Ε., της Ουγγαρίας και της Ελλάδας, στους κοινωνικούς φορείς και στις ΜΚΟ. Χρειάζονται συγκεκριμένες πολιτικές, θεσμικές, πολιτιστικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις υποστήριξης ώστε να προστατεύσουν τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο μέλλον και να «εμβολιάσουν» τους πολίτες με την απόρριψη της πολιτικής του μίσους. «Σε τελική ανάλυση, αυτό είναι η μόνη πραγματική υπεράσπιση ενάντια στον φασισμό που μεταμφιέζεται σαν δημοκρατία».