ΙΤΑΛΙΑ Στα τελευταία φανερά γκάλοπ ο Μπερσάνι είναι πρώτος, αλλά για να σχηματίσει κυβέρνηση θα χρειαστεί το 13% που συγκεντρώνει με τη βοήθεια των βιομηχάνων o τεχνοκράτης πρώην πρωθυπουργός

Του Γιώργου Τσιάρα

^[1]Τον… Μάριο Μόντι βγάζουν νικητή οι τελευταίες δημοσκοπήσεις πριν από τις ιταλικές εκλογές της 24ης Φεβρουαρίου. Οχι, φυσικά, γιατί οι Ιταλοί ψηφοφόροι αγάπησαν ξαφνικά τον -ιδιαίτερα αντιδημοφιλή– απερχόμενο τεχνοκράτη πρωθυπουργό, αλλά διότι όπως όλα δείχνουν ο Πιερλουίτζι Μπερσάνι, το αδιαφιλονίκητο φαβορί, θα χρειαστεί τη «βοήθεια» του Μόντι για να κυβερνήσει. Και η «βοήθεια» αυτή δεν πρόκειται να δοθεί τζάμπα, αλλά με βαρύ τίμημα λιτότητας για τον ιταλικό λαό…

Πιο συγκεκριμένα, τα τελευταία γκάλοπ που δημοσιεύτηκαν πριν από το υποχρεωτικό δεκαπενθήμερο «μπλακ άουτ» δίνουν προβάδισμα από πέντε ώς επτά μονάδες στο Δημοκρατικό Κόμμα (P.D.) του Μπερσάνι, ενώ ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι εμφανίζεται να μειώνει το «χάντικαπ» που τον χωρίζει από το P.D.

Σε δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε χτες στην Corriere della Sera, ο συνασπισμός της Κεντροαριστεράς, του οποίου ηγείται το PD, συγκεντρώνει το 37,2%, ενώ το κεντροδεξιό μπλοκ, με «αιχμή» τον κεντροδεξιό Λαό της Ελευθερίας (PdL) του Μπερλουσκόνι, εμφανίζεται να συγκεντρώνει το 29,7%. Το «φιλοευρωπαϊκό» μπλοκ του Μόντι, χάρη και στην επικοινωνιακή υποστήριξη των Ιταλών μεγαλοβιομηχάνων, παίρνει 13%, ποσοστό που του επιτρέπει άνετα να παίξει τον ρόλο του μετεκλογικού «ρυθμιστή», ενώ η αριστερή παράταξη Ingroia παλεύει για το 5% των ψήφων.

Αντιστοίχως, σε άλλη δημοσκόπηση που δημοσιεύει η Repubblica ο συνασπισμός του Μπερσάνι εμφανίζεται να συγκεντρώνει το 34,1%, ενώ ο συνασπισμός του Μπερλουσκόνι βρίσκεται στο 28,6% και ο Μόντι πιάνει 16% – όσο και το «αντιμνημονιακό» Κόμμα των Πέντε Αστέρων του διάσημου κωμικού Πέπε Γκρίλο.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, που δίνει «μπόνους» έδρες του πρώτου κόμματος, ο Μπερσάνι λογικά θα αποκτήσει την πολυπόθητη πλειοψηφία στη Βουλή. Στη Γερουσία όμως τα πράγματα δεν φαίνονται τόσο ρόδινα. Ωστόσο, η εικόνα στη Γερουσία είναι διαφορετική, και οι αναλυτές εκτιμούν πως χωρίς τον Μόντι ο Μπερσάνι δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει – ιδίως αν χάσει την πρωτιά στη Σικελία και τη Λομβαρδία, όπου η διαφορά των δύο μπλοκ είναι μικρότερη του 3%.

Και οι κακές γλώσσες λένε πως η προεκλογική δημοσιοποίηση του σκανδάλου της τράπεζας -διαπλεκόμενης πολιτικά με την Κεντροαριστερά – Monte dei Paschi ήταν «ότι πρέπει» για να εξυπηρετήσει αυτό ακριβώς το σενάριο, «κόβοντας» τις όποιες πιθανότητες για αυτοδυναμία διέθετε ο Μπερσάνι, και επιβεβαιώνοντας πως το κόμμα του «ψαλιδοχέρη» Μόντι θα βρεθεί στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή, με το κατάλληλο ποσοστό…

Να σημειωθεί εδώ ότι ο Μόντι και οι… σπόνσορες του, με κορυφαίο τον «σινιόρε Φεράρι» Λούκα ντι Μοντετζέμολο, έχουν ήδη αρχίσει προκαταβολικά να θέτουν όρους και «κόκκινες γραμμές» στον Μπερσάνι: για να συνεργαστούν μετεκλογικά, δήλωσε ο Μόντι, θα πρέπει ο Μπερσάνι να «ξεφορτωθεί» από τον συνασπισμό του το μικρό «Αριστερό Κόμμα Οικολογίας και Ελευθερίας» (SEL), το οποίο αντιτίθεται σε κάθε συνεργασία με… μνημονιακές δυνάμεις.

Ομως την πραγματική «λυπητερή» μιας τέτοιας συνεργασίας θα την πληρώσει, και μάλιστα κυριολεκτικά, ο ιταλικός λαός, αφού είναι βέβαιο πως προαπαιτούμενο για τη στήριξη του Μπερσάνι από τον Μόντι θα είναι η συνέχιση των μέτρων σκληρής λιτότητας!