^[1]

Ενα πιτσιρίκι στη Γάζα »χαλαρώνει» στην πολυθρόνα που επιβίωσε από το βομβαρδισμό του σπιτιού του, έστω κι αν χρειάστηκε να υποδεχθεί κάποια χαλάσματα. REUTERS/Mohammed Salem

Της Βίκυς Καπετανοπούλου

Δριμύ κατηγορώ για την αναποτελεσματικότητα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να αντιμετωπίσει εγκαίρως και επαρκώς δυσεπίλυτες, ανθεκτικές συρράξεις ανά την υφήλιο εξαπέλυσε στην τελευταία ομιλία της προς το σώμα η απερχόμενη ύπατη αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ναβί Πιλάι. «Πιστεύω ακράδαντα πως μια καλύτερη ανταπόκριση από αυτό το συμβούλιο θα είχε σώσει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές» δήλωσε χωρίς περιστροφές η Πιλάι, κατηγορώντας ευθέως τα 15 κράτη-μέλη ότι προτάσσουν βραχυπρόθεσμες γεωπολιτικές ανησυχίες και εθνικά συμφέροντα στενής αντίληψης απέναντι σε μαζικές θηριωδίες, πρωτίστως στη Συρία, αλλά και σε Ιράκ, Γάζα, Αφγανιστάν, Λιβύη, Ουκρανία και σε πολλές χώρες της Αφρικής.

«Καμία από αυτές τις κρίσεις δεν ξέσπασε χωρίς προειδοποίηση. Διογκώνονταν με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάθος ετών, ενίοτε και δεκαετιών» κατήγγειλε, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στον πόλεμο της Συρίας, που κάνει «ανεξέλεγκτη μετάσταση» με απρόβλεπτες συνέπειες, αναφερόμενη προφανώς στο «καρκίνωμα» των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους – κατά τη φρασεολογία Ομπάμα.

«Οι δολοφόνοι, οι καταστροφείς και οι βασανιστές στη Συρία και στο Ιράκ ενθαρρύνθηκαν και αποθρασύνθηκαν από τη διεθνή παράλυση» υπογράμμισε η Πιλάι, καυτηριάζοντας -μεταξύ άλλων- ως «αντιπαραγωγική τακτική» το δικαίωμα του βέτο. Ο νέος, σπαραξικάρδιος απολογισμός των θυμάτων της συριακής σύρραξης, που έδωσε στη δημοσιότητα, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Τα Ηνωμένα Εθνη έχουν τεκμηριώσει τον θάνατο τουλάχιστον 191.369 ανθρώπων από τον Μάρτιο του 2011 έως τα τέλη Απριλίου του 2014 – αριθμός όχι απλά διπλάσιος σχεδόν από τον αντίστοιχο περσινό, αλλά κατώτερος από τον πραγματικό, όπως παραδέχεται επίσημα ο οργανισμός, καθώς δεν έχει καταφέρει ακόμα να στοιχειοθετήσει πλήρως τα στοιχεία και τις συνθήκες θανάτου δεκάδων χιλιάδων άλλων νεκρών. Η ύπατη αρμοστής κατέκρινε επίσης τη δυσκινησία και αναποφασιστικότητα του Συμβουλίου Ασφαλείας, που αφήνει ατιμώρητα εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, χωρίς να προσφεύγει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ζητώντας επιτακτικά από τα κράτη-μέλη «να σταματήσουν να τροφοδοτούν με όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό αυτή την ανθρώπινη καταστροφή, που θα μπορούσε να έχει πλήρως αποφευχθεί».

Δεν ιδρώνει το αυτί τους

Η διεθνής κοινότητα, ωστόσο, με… μπροστάρισσες τις συνένοχες χώρες της Δύσης, δείχνει λιγότερο θορυβημένη από αυτό καθ’ αυτό το συριακό ανθρωπιστικό δράμα, επιδεικνύοντας σαφώς μεγαλύτερη ανησυχία για την πρωτοφανή επέλαση των εξτρεμιστών του Ισλαμικού Κράτους σε Συρία και Ιράκ, που απειλούν πλέον ανοιχτά την ασφάλεια και τα συμφέροντά τους στη Μέση Ανατολή. Η τραγική εκτέλεση του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ έγινε καταλύτης για να ξανανοίξει η συζήτηση μιας πιθανής επέκτασης των στοχευμένων αμερικανικών βομβαρδισμών κατά θέσεων των τζιχαντιστών στο βόρειο Ιράκ.

Στο Λονδίνο ακούγονται ήδη φωνές, που ζητούν όχι μόνο τη συμμετοχή βρετανικών αεροσκαφών στις επιδρομές, αλλά ακόμα και προσέγγιση στον Μπασάρ αλ Ασαντ για να περιορίσουν την εξάπλωση των ακραίων ισλαμιστών, όταν μόλις την τελευταία στιγμή πέρσι το καλοκαίρι η Βουλή των Λόρδων έβαλε φρένο στα σχέδια Κάμερον για στρατιωτικό χτύπημα κατά της Δαμασκού με πρόσχημα το χημικό της οπλοστάσιο.

Επισήμως, η βρετανική κυβέρνηση απορρίπτει κατηγορηματικά οποιαδήποτε συνεννόηση με το συριακό καθεστώς, αλλά ποιος μπορεί να αποκλείσει μια τέτοια εξέλιξη στο μέλλον, μετά την εντυπωσιακή επαναπροσέγγιση με το Ιράν; Στην Ουάσινγκτον, παράλληλα, θεωρούν επιτακτικό να χτίσουν συμμαχίες στην περιοχή, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά την τρομοκρατική απειλή του Ισλαμικού Κράτους, μιας οργάνωσης που έχει λάβει διαστάσεις «Αποκάλυψης», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας Τσακ Χέιγκελ.

«Είναι μια επικείμενη απειλή για κάθε συμφέρον που έχουμε, είτε στο Ιράκ είτε οπουδήποτε αλλού» δήλωσε, τονίζοντας πως «ξεπερνά οτιδήποτε έχουμε δει ώς σήμερα» σε επίπεδο οργάνωσης, στρατηγικής και χρηματοδότησης. «Το Ισλαμικό Κράτος πρέπει να αντιμετωπιστεί και από τις δύο πλευρές των ανύπαρκτων ουσιαστικά συνόρων» υπογράμμισε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ, στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσεϊ, κάτι που απαιτεί «διαφορετικές μεθόδους, ένα μικρό μέρος των οποίων είναι οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί. Δεν προβλέπω, όμως, ότι αυτό θα συμβεί στη Συρία, τουλάχιστον όχι από τις ΗΠΑ» διευκρίνισε ο στρατηγός.