Του Τάσου Τσακίρογλου

^[1]Την εμπεδωμένη αντίληψη ότι οι Ανεξάρτητοι Ελληνες είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας επιχειρεί να ανατρέψει ο Πάνος Καμμένος στον δρόμο προς το πρώτο συνέδριο στα τέλη Απριλίου, με σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση, με στήριξη σε όσους αγώνες βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και με τη συγκρότηση προγραμματικών προτάσεων που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας σε αντιμνημονιακή κατεύθυνση.

Ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛΛ. σηκώνει τους τόνους απέναντι στην κυβέρνηση, ζητώντας από τον ελληνικό λαό να τη διώξει, αλλά και να κηρύξει «ανεπιθύμητους» τους Ράιχενμπαχ και Φούχτελ. Παράλληλα κατηγορεί τον Αντ. Σαμαρά ότι είπε ψέματα προεκλογικά στους Ελληνες, ενώ την ίδια στιγμή «για να φορέσει το κοστούμι του πρωθυπουργού υπέγραφε με προσωπική δεσμευτική υπογραφή, όπως και ο κ. Βενιζέλος, έγγραφο προς τους κατακτητές».

Ο κ. Καμμένος θεωρεί ότι η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πάρει και νέα σκληρά μέτρα, ότι η πολιτική κατάσταση θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο και ως εκ τούτου επαναφέρει το θέμα της δημιουργίας ενός «μεγάλου δημοκρατικού και πατριωτικού μετώπου δυνάμεων που μπορούν να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας». Σ' αυτό το πλαίσιο καταβάλλει προσπάθεια να αναδείξει την πολυσυλλεκτικότητα του κόμματός του, μιλώντας για συστράτευση «των Ελλήνων του μεγάλου πατριωτικού κέντρου, της Ενωσης Κέντρου, του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, αλλά και της πατριωτικής Αριστεράς». Από τη Θεσσαλονίκη μάλιστα, όπου έγινε το τέταρτο προσυνέδριο, σε ερώτηση εάν θα μπορούσε να συμπράξει με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τον σχηματισμό κυβέρνησης, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο, λέγοντας ότι «υπάρχουν σημεία που συμφωνούν και άλλα που διαφωνούν, όπως τα εθνικά, τα οποία για τους ΑΝ.ΕΛΛ. είναι προϋπόθεση για κάθε συνεργασία».

Παράλληλα, θέλοντας να διασκεδάσει τις απώλειες από την αποχώρηση βουλευτών και στελεχών του, ανακοίνωσε την προσχώρηση προσώπων, τα οποία, όμως, εκτός από την όποια αναγνωρισιμότητα, έχουν ελάχιστη ώσμωση με την κοινωνία των πολιτών.

Φυσικά από τις αναφορές του Πάνου Καμμένου δεν θα μπορούσαν να λείπουν η Νέα Τάξη Πραγμάτων και η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ. Την ίδια ώρα, αναφερόμενος στη συμπρωτεύουσα, είπε ότι απ' αυτήν «ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ξεκίνησε το 1974 την πορεία για την Ελλάδα της Ευρώπης των εθνών-κρατών, την Ευρώπη που σήμερα καταργούν οι τραπεζίτες και οι ντόπιοι υπάλληλοί τους τής συγκυβέρνησης», κλείνοντας έτσι το μάτι στους καραμανλικούς της Ν.Δ.