Ο «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη από το Εθνικό Θέατρο ολοκληρώνει μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου την περιοδεία του στην Αττική. Αμέσως μετά την πρεμιέρα του στην Επίδαυρο, η κριτική και τα σχετικά δημοσιεύματα δεν χαρίστηκαν στην παράσταση.

Η Λυδία Κονιόρδου, σκηνοθέτις και πρωταγωνίστριά της, έχει δοκιμαστεί με επιτυχία σε πολλά διαφορετικά πράγματα από τον καιρό της περίφημης «Ηλέκτρας» του Θεσσαλικού Θεάτρου. Επίμονη, αφοσιωμένη, σχεδόν εμμονική στη δουλειά της, τολμά κάθε φορά να εξελίσσεται, να καταπιάνεται με καινούργιες φόρμες.

Τώρα υπερασπίζεται τον «Ιππόλυτο» έχοντας την καλή μαρτυρία του κοινού, όπως λέει, και αναρωτιέται για την ακραία πολεμική που έγινε στην παράσταση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

«Ηταν μια σοκαριστική έκπληξη η πρεμιέρα της Επιδαύρου. Συνέβη κάτι αντιφατικό. Ενώ εμείς νιώσαμε μια μεγάλη αποδοχή της παράστασης από τον κόσμο, τα δημοσιεύματα της Δευτέρας μιλούσαν για κάτι εντελώς διαφορετικό. Το κοινό επί δύο ώρες παρακολουθούσε καρφωμένο στις θέσεις του και στο τέλος το χειροκρότημα ήταν θερμό για όλους, τους δύο Χορούς, ειδικά για τη Λήδα Πρωτοψάλτη. Στον δρόμο προς τα καμαρίνια και στον Λεωνίδα έβλεπα πρόσωπα χαμογελαστά, όχι σφιγμένα. Στα 35 χρόνια που πηγαίνω στην Επίδαυρο μπορώ να διακρίνω τη συγκατάβαση από την ειλικρίνεια. Κι ενώ είχαμε τη σιγουριά της επικοινωνίας με τον κόσμο, ξαφνικά ήρθε η ομοβροντία κατακρήμνισης αλλά και εξευτελισμού της παράστασης από τα ΜΜΕ».

- Αμφισβητείτε το δικαίωμα στην κριτική;

Καθόλου, πώς θα μπορούσα; Ο κριτικός δικαιούται να γράφει ό,τι θέλει και κρίνεται γι’ αυτά. Αμφισβητώ τις δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις από την πρεμιέρα, διαμετρικά αντίθετες από το γεγονός, καθώς και επιμέρους ανακριβή πράγματα που γράφτηκαν. Από την παρατήρηση περί αγύμναστου Χορού –είναι αστείο- μέχρι τα της μετάφρασης. Σε κάποιο σημείο αναρωτήθηκαν για τα «ενετικά καράβια». Μα αυτό που ειπώθηκε είναι «ενετικά μουλάρια». Κι επειδή τη φράση τη λέω εγώ, τουλάχιστον η άρθρωσή μου είναι καλή, είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Ο καθένας μηδένιζε την παράσταση επικαλούμενος διαφορετικούς λόγους: τη μετάφραση, τη μουσική, το σκηνικό. Τα δημοσιεύματα ήταν γραμμένα λες και στόχος τους ήταν: «γιατί δεν πρέπει να δείτε τον «Ιππόλυτο»».

- Μήπως επειδή η παράσταση δημιούργησε όντως σε κάποιους αυτή την εικόνα;

Τόσο διαμετρικά αντίθετη μ’ αυτήν του κοινού; Η παράσταση λειτούργησε στόμα με στόμα. Στην Καβάλα κόπηκαν περισσότερα εισιτήρια από όσα έπρεπε, το ίδιο και στο Δίον. Πώς γίνεται σε όλη την περιοδεία το κοινό να ανταποκρίνεται θερμότατα, να έρχονται άνθρωποι να με ρωτούν γιατί γράφτηκαν όλα αυτά στην πρεμιέρα της Επιδαύρου; Μήπως επειδή κάποιοι με έχουν καταχωρήσει σε μια συγκεκριμένη κατηγορία;

^[1]

«Να δεχτώ οποιαδήποτε κριτική, αλλά όχι τον εξευτελισμό. Να κρεμάς κουδούνια σε μια παράσταση, να ειρωνεύεσαι αλαζονικά, να γελοιοποιείς…», λέει στην «Εφ.Συν.» η Λυδία Κονιόρδου

* Ολόκληρη η συνέντευξη στην Έφη Μαρίνου, στις σελ. 24-33 της «Εφημερίδας των Συντακτών» που κυκλοφορεί σήμερα, Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου.

efsyn.gr