Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2013

Ο ηθοποιός, που θυμόμασταν κυρίως για της απαίσιες ερμηνείες του, θριάμβευσε ως σκηνοθέτης και στα Bafta.

^[1]Εχει καταντήσει πια σκέτη μονοτονία. Και δεν αποκλείεται να στηθούμε τα ξημερώματα τής 25ης Φεβρουαρίου στους τηλεοπτικούς δέκτες μας για να δούμε τα Οσκαρ και μόνο το αίσθημα τού deja vu να αποκομίσουμε: ήτοι τον θρίαμβο τού Μπεν Αφλεκ και της ταινίας του «Επιχείρηση: Argo». Πάλι καλά που ο ηθοποιός, που μέχρι τώρα θυμόμασταν, κυρίως, από κάτι ανεκδιήγητες ερμηνείες του, δεν είναι υποψήφιος για Οσκαρ σκηνοθεσίας.

Η παραπάνω εισαγωγή ταιριάζει γάντι στα φετινά Bafta, τα βραβεία τής Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, που απονεμήθηκαν το βράδυ τής Κυριακής στη Royal Opera House τού Λονδίνου με παρουσιαστή τον Στίβεν Φράι. Ναι, καλά καταλάβατε, η ταινία τού Αφλεκ θριάμβευσε παίρνοντας τρία βραβεία: τα δύο σπουδαιότερα (ταινίας και σκηνοθεσίας) και μοντάζ.

Το γεγονός ότι το μιούζικαλ τού Τομ Χούπερ «Οι άθλιοι» πήρε τα περισσότερα Bafta, δηλαδή τέσσερα, είναι τυπικό. Αν εξαιρέσεις το βραβείο β' γυναικείου ρόλου τής Αν Χαθαγουέι, τα υπόλοιπα δεν είναι τόσο πρώτης γραμμής: για χτενίσματα-μεϊκάπ, σκηνογραφία και ήχο.

Αυτός που μπήκε στη Βασιλική Οπερα με τουπέ (κουβάλαγε μαζί του 10 υποψηφιότητες, τις περισσότερες από όλους) ήταν ο Στίβεν Σπίλμπεργκ ή μάλλον ο «Λίνκολν» του. Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις, που αυτή τη σεζόν παίζει χωρίς αντίπαλο, πήρε το Bafta του α' ανδρικού ρόλου, το μοναδικό για την ταινία, αλλά τέταρτο δικό του (μετά τα «Τhere will be blood», «Συμμορίες τής Νέας Υόρκης» και «Το αριστερό μου πόδι» ).

To βραβείο α' γυναικείου ρόλου πήγε φυσικά στην 85χρονη Γαλλίδα Εμανουέλ Ριβά για την «Αγάπη» τού Μίκαελ Χάνεκε (που βραβεύτηκε και ως καλύτερη ξένη ταινία). Η ηθοποιός δεν ταξίδεψε στο Λονδίνο, προτίμησε να κρατήσει τις δυνάμεις της για τα γαλλικά Σεζάρ (22 Φεβρουαρίου) και, κυρίως, για το υπερατλαντικό της ταξίδι στο Λος Αντζελες, στα Οσκαρ (24 Φεβρουαρίου).

Ο Κουέντιν Ταραντίνο και το «Django, o τιμωρός» συνεχίζει από βραβείο σε βραβείο να νικάει σε δύο μόνο κατηγορίες: ο ίδιος για το πρωτότυπο σενάριό του και ο Κριστόφ Βαλτς για την ερμηνεία του σε β' ρόλο. Η «Ζωή τού Πι» τού Ανγκ Λι, από την άλλη, δεν θα μπορούσε να χάσει από καμιά άλλη ταινία τα bafta για τη φωτογραφία και τα οπτικά εφέ. Τέλος, ο «Οδηγός αισιοδοξίας» τού Ντέιβιντ 0. Ράσελ, η ταινία πού διεκδικεί, αν έχουμε τον θεό μας, οχτώ Οσκαρ, έφυγε από το Λονδίνο μόνο με το βραβείο για διασκευασμένο σεναριο.

Υπάρχει και το αυστηρά εθνικό σκέλος των Baftas. Eτσι ανέβηκε στη σκηνή και ο Σαμ Μέντες μαζί με την παραγωγό του «Skyfall» για να πάρουν το βραβείο τού καλύτερου βρετανικού φιλμ τής χρονιάς -βραβεύτηκε, επίσης, και η μουσική τής ταινίας.

Δύο βραβεία, πάντως, ξεχώρισαν. Καλύτερο ντοκιμαντέρ αναδείχτηκε το «Searching for Sugar man» τού Μαλίκ Μπεντζελούλ για τον μυστηριώδη και εξαφανισμένο Νοτιοαφρικανό ροκά Σίξτο Ροντρίγκεζ, σύμβολο τού αγώνα εναντίον τού άπαρτχαϊντ. Το βραβείο για τον καλύτερο Βρετανό πρωτοεμφανιζόμενο τής χρονιάς αυτή τη φορά πήγε στον σκηνοθέτη (Μπαρτ Λέιτον) και τον παραγωγό (Ντιμίτρι Ντογκάνις) ενός ντοκιμαντέρ: το «The Imposter» αφηγείται την καταπληκτική ιστορία τού περίφημου ψυχοπαθούς-απατεώνα Φρεντερίκ Μπουρντέν, που πίσω στη δεκαετία τού ’90 είχε πείσει τούς πάντες ότι ήταν ένα Αμερικανάκι που είχε εξαφανιστεί πριν από λίγα χρόνια.

Οσο για το κορυφαίο Bafta, που αφορά τη συνολική προσφορά στο σινεμά, το κράτησε στα χέρια του ο 69χρονος σερ Αλαν Πάρκερ, σκηνοθέτης σημαντικών ταινιών, όπως το «Εξπρες τού μεσονυκτίου» και «Ο Μισισιπής καίγεται».

Επιμ: Β. Γεωργ.