Ο Ευάγγελος Παπανικολάου, βουλευτής Αργολίδας της Ν.Δ στις αρχές της δεκαετίας του ’90, καταδικάστηκε γιατί έπαιρνε χρήματα από γονείς με την υπόσχεση ότι θα διόριζε τα παιδιά τους στο Δημόσιο

Της Κατερίνας Κατή

Παρά την έξοδό του από τη Βουλή είχε βρει τον τρόπο να εισπράττει παχυλή «βουλευτική αποζημίωση» σε βάρος γονέων που δεν δίσταζαν να πληρώσουν αδρά για τον διορισμό των παιδιών τους, διά της… πλαγίας οδού, στο περιζήτητο, ειδικά εκείνη την εποχή, ελληνικό Δημόσιο.

Ο λόγος για τον πρώην βουλευτή Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας, Ευάγγελο Παπανικολάου του Ηλία, ο οποίος σύμφωνα με την αμετάκλητη καταδίκη του σε φυλάκιση πέντε ετών, «τα τσέπωνε» χοντρά από γονείς, τους οποίους έπειθε ότι λόγω των γνωριμιών του από το βουλευτιλίκι μπορούσε να διορίσει τα παιδιά τους σε όποιο πόστο επιθυμούσαν!

Σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση (την οποία επικύρωσε ο Αρειος Πάγος, απορρίπτοντας αίτηση αναίρεσης του πρώην βουλευτή και του συγκατηγορουμένου του) :

*Ο Ευάγγελος Παπανικολάου (διετέλεσε βουλευτής Αργολίδας από 16/8 – 12/10/1989 και από 8/4/1990 – 11/9/1993) από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο του 1997, ενεργώντας με πρόθεση, από κοινού με τον συγκατηγορούμενό του Στυλιανό Στεργίου και με σκοπό να αποκομίσει παράνομο περιουσιακό όφελος, έβλαψε ξένες περιουσίες, πείθοντας κάποιους σε πράξη, με την εν γνώσει του παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών, το δε συνολικό όφελος και η ζημιά που προξενήθηκε, ανέρχεται στο ποσόν των 73.366 ευρώ ( 25 εκ. δρχ.). Και οι δύο χαρακτηρίζονται ως πρόσωπα «που διαπράττουν απάτες κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια».

Οπως υπογραμμίζεται στην καταδικαστική απόφαση, ο Ε. Παπανικολάου παρίστανε «εν γνώσει του ψευδώς» ότι λόγω της μακράς βουλευτικής ιδιότητάς του και την άσκηση δικηγορίας στην Αθήνα είχε υψηλές γνωριμίες που του έδιναν τη δυνατότητα να διορίσει τα παιδιά των ενδιαφερόμενων πολιτών στο Δημόσιο, σε ΝΠΔΔ, στους ΟΤΑ, σε Τράπεζες και σε άλλους οργανισμούς, και μάλιστα σε θέσεις που εκείνοι επιθυμούσαν, μέσω του ΑΣΕΠ αλλά χωρίς να συμμετέχουν σε σχετικό διαγωνισμό.

Στην όλη αυτή προσπάθεια έλεγε ότι θα συνεργαζόταν με τον Στεργίου, ο οποίος ήταν εργοστασιάρχης, με ακίνητη περιουσία, καταθέσεις στις Τράπεζες, με γνωριμίες στους υψηλούς κοινωνικούς κύκλους της Αθήνας, και στενές σχέσεις με υπουργούς και βουλευτές. Σε αντάλλαγμα της εξυπηρέτησης κάθε γονιός έπρεπε να καταθέσει σε τραπεζικό λογαριασμό 8.804 ευρώ (3 εκ. δρχ.).

Οι υποσχέσεις αυτές έπεισαν εννέα γονείς, οι οποίοι κατέθεσαν στον επίμαχο τραπεζικό λογαριασμό από 4.402 έως 13.205 ευρώ (1,5 – 4,5 εκατ. δρχ.).

Το… ωραιότερο όλων ήταν ότι αν και οι διορισμοί δεν έγιναν ποτέ, τα χρήματα, συνολικά 73.366 ευρώ (25 εκ. δρχ.),ουδέποτε επιστράφηκαν στα θύματα.