Του Γιώργου Μανάκα*

Ζούμε αυτό τον καιρό τη συνέχεια της μεθοδευμένης αποδυνάμωσης, αποσύνθεσης, απαξίωσης του μοναδικού αξιόπιστου νοσηλευτικού ιδρύματος στην περιοχή του Βορείου Εβρου, του Γενικού Νοσοκομείου Διδυμοτείχου.

Δεν επιθυμώ να προβώ σε ιστορική αναδρομή γύρω από την παρασχεθείσα κατά το παρελθόν νοσηλευτική περίθαλψη των κατοίκων της ευρείας περιοχής του Βορείου Εβρου. Οφείλω, όμως, να σημειώσω ότι, ακόμα και στα πέτρινα χρόνια που σκίαζε τον τόπο μας η μπότα του Γερμανού κατακτητή, στην πρώτη Κατοχή, στο Διδυμότειχο λειτουργούσαν υποδειγματικά 3 νοσηλευτικά ιδρύματα: το άρτι συσταθέν εκείνη την εποχή Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο, το Εβραϊκό Νοσοκομείο και το πάλαι κραταιό (Οθωμανικό) Ιδρυμα Νοσημάτων – και τα τρία στεγάζονταν σε περικαλλή, μεγαλόπρεπα νεοκλασικά κτήρια της εποχής. Ιστορική νομοτέλεια ήταν να οδηγηθούν στον μαρασμό τα δύο τελευταία. Ιστορικό όνειδος, ιστορική απρέπεια και, εν τέλει, επαίσχυντος κομπασμός προς τους 70.000 και πλέον κατοίκους της περιοχής του Βορείου Εβρου, τους δεκάδες νεφροπαθείς, τους εκατοντάδες σοβαρά ασθενούντες, τους χιλιάδες εξαρτώμενους από το Νοσοκομείο Διδυμοτείχου, η δρομολογημένη διοικητική και, εξελικτικά, τυπική συγχώνευσή του με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης.

Ποιος από εσάς, κύριοι του εξορθολογισμού (sic) και της χρηστής κατανομής πόρων (sic), εγγυάται στον απόμαχο της ζωής που κατεβαίνει από τα Δίκαια, στον ιδιωτικό υπάλληλο που εργάζεται στην Ορεστιάδα, στο δημόσιο εκπαιδευτικό που διδάσκει στο Διδυμότειχο, στον ένστολο που φυλάει τα σύνορα στις επάλξεις, στον αγρότη από τους Μεταξάδες, στον επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στο Σουφλί, στο ξεπεταρούδι, στο νεογέννητο που ζει με την οικογένειά του στο Μικρό Δέρειο, ότι αυτή η συνένωση, αυτός ο αποκαλούμενος ««εξορθολογισμός» θα αναβαθμίσει την παρεχόμενη ιατρονοσηλευτική μας περίθαλψη; Ποιος διαβεβαιώνει τον καθένα από εμάς, από τους εβδομήντα και πλέον χιλιάδες κατοίκους που πεισματικά συνεχίζουμε να διαβιούμε στην περιοχή κόντρα στα «ψεύτικα τα λόγια (σας), τα μεγάλα» ότι θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, όσον αφορά το ύψιστο αγαθό που δωρίσθηκε στον άνθρωπο, το αγαθό της υγείας; Μήπως μας το πιστοποιούν η φροντίδα σας για την ανάσχεση της αποβιομηχάνισης και της δραματικής αύξησης της ανεργίας στην περιοχή μας; Μήπως οι «απτές» ενέργειές σας για την καλυτέρευση του βομβαρδισμένου (κυριολεκτικά, ουδόλως μεταφορικά) οδικού δικτύου στον Βόρειο Εβρο; Μήπως η μέριμνά σας για να έχουν τα σχολεία μας στην ώρα τους επαρκή θέρμανση; Μήπως η αποκέντρωση που ευαγγελιζόσαστε με τον «Καποδίστρια» έναν καιρό, με τον «Καλλικράτη 1» τώρα;

Τι έμεινε όρθιο για να ελπίζουμε ότι και στην περίπτωση της αποκληθείσας ούτως πώς «συγχώνευσης» του Γενικού Νοσοκομείου Διδυμοτείχου με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης δεν θα επαληθευτεί ο αισώπειος μύθος του βάτραχου και του βοδιού; Μήπως αφήσατε, κύριοι του «εξορθολογισμού» και του «προμηθεϊκού» οράματος, ψήγματα αποκέντρωσης για τον λαό της περιοχής μας;

Ιδρύσατε το Επαρχείο Βορείου Εβρου (για αποκέντρωση τάχατες), μετά το καταργήσατε, συστήσατε Δήμους και Δημοτικά Διαμερίσματα (ναι, για την εδραίωση της Δημοκρατίας και της αποκέντρωσης) και τα αφήσατε στον οικονομικό μαρασμό και την ανυποληψία. Καταργήσατε ό,τι έπρεπε να μείνει ζωντανό, να ενισχυθεί, να εδραιωθεί. Κατεδαφίζετε τώρα και τα υπολείμματα από τα θεμέλια του εμπνευσμένου Εθνικού Συστήματος Υγείας – θα τρίζουν τα κόκαλα των εμπνευστών του.

Σύσσωμος ο εργαζόμενος κόσμος και οι απόμαχοι της βιοπάλης που ζουν και δραστηριοποιούνται από το Σουφλί μέχρι και το Ορμένιο παρακολουθούν με έκδηλη αγωνία και αμηχανία (για την ώρα) τις προγραμματισμένες καταργήσεις των κλινικών στο Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου. Μας το μαρτυρούν οι εργαζόμενοί του και ο θεσμοθετημένος φορέας του, το Σωματείο Εργαζομένων σε αυτό, μας το μαρτυρούν τα πρώτα δείγματα από τα «έργα και τις ημέρες» των σχεδιαστών αυτού του εγχειρήματος.

Για μένα, όπως και για το σύνολο των συντοπιτών μου, χειροτέρευσε η καθημερινότητά μας. Διανύουμε χιλιόμετρα για μια απλή υπόθεση λίγων λεπτών, παίζοντας κορόνα-γράμματα τη ζωή μας στους υγρούς και παγωμένους δρόμους, στον λίγο χρόνο που έχουμε μέχρι να φτάσουμε στην κοντινότερη ανοικτή ΔΟΥ. Υποβαθμίζεται τώρα με βεβαιότητα, έτι περαιτέρω, η ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική μας περίθαλψη. Και όποιος μας καθησυχάζει γενικά και αόριστα, κοινώς «πολιτικάντικα», απλά του ανταπαντάμε ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει η επαύριον, κανείς δεν σας πιστεύει για τις «αγαθές» προθέσεις σας. Γι' αυτό και ανησυχούμε. Γι' αυτό και θα συναγωνιστούμε για την ανάπτυξη του τόπου μας.

Είμαι βέβαιος ότι όλοι θα αγωνιστούμε για την ΑΥΤΟΝΟΜΗ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του Γενικού Νοσοκομείου Διδυμοτείχου. Για μια αξιοπρεπή, υψηλών προδιαγραφών, ΔΩΡΕΑΝ ιατρονοσηλευτική και φαρμακευτική περίθαλψη.

Η ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική περίθαλψη είναι κατάκτηση αγώνων στον 20ό αιώνα. Ας μην αποκαλύψουμε με την αδιαφορία μας την Οργουελιανή τραγωδία και το νωπό μελάνι του Τζον Στάινμπεκ από το «Ανθρωποι και ποντίκια».

* (Συνθέτης, Μουσικοπαιδαγωγός) Πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Διδυμοτείχου & Περιφερείας – Πρόεδρος Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Διδυμοτείχου