Χρονογράφημα 

Του Πέτρου Μανταίου 

Είπα, λόγω επικαιρότητας, να βάλω μία ιταλική λέξη στο σημερινό χρονογράφημα. Δεν έχουμε και λίγες ιταλικές λέξεις περασμένες στη γλώσσα μας! Oπως και οι Ιταλοί, άλλωστε, έχουν αφθονία ελληνικών λέξεων στη δική τους γλώσσα. Να μην πω πια το τετριμμένο «ούνα φάτσα, ούνα ράτσα» που, φαντάζομαι, από προχθές θα έχει την τιμητική του! Είναι να χάνεις το τσερβέλο, όχι επειδή ακριβώς τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών είναι… να χάνεις το μυαλό σου. Αλλά η γενική κατάσταση που ζούμε οι πολίτες του κόσμου, ιδίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης και ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού Νότου σε χώρες με οξύτατα προβλήματα δημοσιονομικής αστάθειας, είναι τέτοια, που τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών περίπου αποτυπώνουν το «περίγραμμα»∙ ένα «περίγραμμα»… να χάνεις το τσερβέλο!

Πρώτα πρώτα –κάτι που περίπου έχει συμβεί και σε μας– ηττήθηκαν τα γκάλοπ, και μαζί με τα γκάλοπ –επαγωγικά!– από την ευφορία των exit-polls περάσαμε στην… ψυχρολουσία των πρώτων αποτελεσμάτων. Με τον Σίλβιο να θριαμβεύει επί του Μπερλουσκόνι στο Κοινοβούλιο και τον Μπερλουσκόνι να κατισχύει του Σίλβιο στη Γερουσία. Ενώ ένα μήνα πριν η άνετα πρώτη στις δημοσκοπήσεις (και με κομμένη ανάσα πρώτη στις εκλογές) Κεντροαριστερά του παλαιού κομμουνιστή Πιέρ Λουΐτζι Μπερσάνι του ετοίμαζε… κόλλυβα!

Παράδοξο πρώτο: Ο Μπερλουσκόνι έβγαλε από τη ναφθαλίνη έναν… κομμουνισμό με τραγιάσκα (που εμείς οι αφελείς τον είχαμε από χρόνια… αείμνηστο), τον έκανε παντιέρα φόβου και… τσίμπησαν οι Ιταλοί. Παράδοξο δεύτερο: Στο γνωστό: «Η Ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα», η «Ιστορία» απαλείφθηκε και αντικαταστάθηκε από τη «φάρσα», έτσι ώστε: «Η φάρσα επαναλήφθηκε σαν φάρσα», καθώς ο «αντισυστημικός» (;) κωμικός Μπέπε Γκρίλο (τρίτος με ελάχιστη διαφορά από τους δύο προπορευομένους!) επελέγη ως ένα είδος… ομοιοπαθητικής θεραπείας έναντι του μπερλουσκονισμού, των λοιπών ιαμάτων φερόντων… ημερομηνία λήξασα. Χάνεις μετά ή δεν χάνεις το τσερβέλο;