Κεντρικός τραπεζίτης διορίστηκε ο «ανορθόδοξος» υπουργός Οικονομικών Γκέργκι Μαατόλτσι

Του Μπάμπη Μιχάλη

Σε μεγάλο πονοκέφαλο εξελίσσεται για τους συντηρητικούς των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης η επίσης συντηρητική κυβέρνηση της Ουγγαρίας.

Σε συνέχεια της προσπάθειας που καταβάλλει για την ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας του -με χρήση πια και των εργαλείων που προσφέρει η νομισματική πολιτική- ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν τοποθέτησε χθες πρόεδρο της κεντρικής τράπεζας της χώρας το υπουργό Οικονομικών Γκέργκι Ματόλτσι.

Ο Ματόλτσι αποτέλεσε κόκκινο πανί για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ αλλά και την ηγεμονεύουσα γερμανική κυβέρνηση, αφού στα τρία χρόνια της θητείας του ως υπουργός Οικονομικών προσπάθησε να ασκήσει «ανορθόδοξη» οικονομική πολιτική στη χρεωμένη χώρα του. Αύξησε συγκεκριμένα τη φορολόγηση των τραπεζών στο υψηλότερο επίπεδο μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., μείωσε τη φορολογία των φυσικών προσώπων, έλαβε μέτρα προς όφελος των δανειοληπτών στεγαστικών δανείων σε ξένο νόμισμα και εθνικοποίησε συνταξιοδοτικά ταμεία που είχε ιδιωτικοποιήσει η προηγούμενη κυβέρνηση των… Σοσιαλιστών.

Τα μέτρα αυτά -σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση με τις συνταγές του κυρίαρχου νεοφιλελεύθερου οικονομικού δόγματος και σε βάρος των συμφερόντων του χρηματοπιστωτικού τομέα- εξόργισαν το ΔΝΤ και την Ε.Ε., οι οποίες έκοψαν τα δάνεια στην Ουγγαρία.

Παρ’ όλα αυτά, οι πολιτικές του Ματόλτσι έφεραν κάποια αποτελέσματα, αφού η Ουγγαρία κατάφερε να είναι μια από τις ελάχιστες χώρες της Ε.Ε. που είχε πέρυσι δημόσιο έλλειμμα μικρότερο από το 3% του ΑΕΠ.

Στην προσπάθεια ανόρθωσης της οικονομίας η κυβέρνηση Ορμπάν δεν είχε ωστόσο σύμμαχο την κεντρική τράπεζα της χώρας καθώς ο από το 2007 πρόεδρός της, Αντρας Σιμόρ, αρνήθηκε να συνδράμει χαλαρώνοντας τη νομισματική πολιτική. Η άρνηση του Σιμόρ τροφοδότησε μεγάλη κόντρα με τον Ορμπάν, ο οποίος τον κατηγόρησε ουκ ολίγες φορές για φερέφωνο ξένων συμφερόντων και «βασιλιά των offshore». Στη σύγκρουση αυτή τόσο η ΕΚΤ όσο και το ΔΝΤ τάχθηκαν υπέρ του Σιμόρ.

To τέλος της θητείας του Σιμόρ και η αντικατάστασή του για τα επόμενα 5 χρόνια από τον Ματόλτσι ενδεχομένως να σημάνει μια νέα εποχή στον τρόπο άσκησης της νομισματικής πολιτικής. Οχι μόνο στην Ουγγαρία αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη που παραμένει ακόμη εγκλωβισμένη στα απαρχαιωμένα δόγματα αμφιλεγόμενων «ανεξάρτητων» κεντρικών τραπεζών όπως η ΕΚΤ.