ΦΟΥΛ ΕΠΙΘΕΣΗ Του Ν. Ασημακόπουλου

Ο βήχας, ο έρωτας και το χρήμα δεν κρύβονται…

Ο Αλαφούζος, για παράδειγμα, τις τελευταίες μέρες τον φυσάει τον παρά! Πήγε την Παρασκευή στην Παιανία κι εκεί που παρακαλούσε τόσο καιρό τους παίκτες να υπογράψουν νέους διακανονισμούς ώστε να πάει πιο πίσω τις οικονομικές του υποχρεώσεις, άρχισε ξαφνικά να μοιράζει φακελάκια με χιλιάρικα: 3.000 ευρώ για τους βασικούς και 1.500 για τους αναπληρωματικούς…

Κάποιος θα μπορούσε να τα πει και γραφικά όλα αυτά. Ομως, η αλήθεια είναι ότι… το κόλπο έπιασε. Οχι ότι η ομάδα έπαιξε καμιά σπουδαία μπάλα (και πώς να παίξει, άλλωστε, στην κατάσταση που βρίσκεται…) αλλά σ' ένα τέτοιο ντέρμπι… στραπατσαρισμένων η νίκη με 2-0 κόντρα στην ΑΕΚ και μάλιστα εκτός έδρας έχει την ψυχολογική της σημασία για τη συνέχεια.

Αν μάλιστα όλο το χθεσινό συνδυαστεί τις επόμενες μέρες και με τη διαρροή που κάνει ο ίδιος ο πρόεδρος, λέγοντας ότι βρήκε 8 εκατομμύρια ευρώ που θα τα βάλει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, είτε ο ίδιος είτε ένας «θείος από την Αμερική», τότε θα μπορούμε να μιλάμε για μια καινούργια κατάσταση που μπορεί να βοηθήσει να αλλάξουν κάπως τα πράγματα και να σωθεί κάτι από τη χρονιά…

Για την ΑΕΚ πάλι, δεν υπήρχε ούτε αυτό το ταπεινό τριχίλιαρο για κάθε έναν απ' όσους μπήκαν να παίξουν. Το μοναδικό ντόπινγκ πριν από το ματς το πρόσφερε στους ποδοσφαιριστές η ομάδα του χάντμπολ που είχε νικήσει νωρίτερα τον ΠΑΟΚ με 27-23 και πήρε το Kύπελλο. Εφτασαν οι χαντμπολίστες στα μέσα του πρώτου ημιχρόνου με την κούπα στο ΟΑΚΑ, αλλά μάλλον δεν έφτανε η… ντόπα. Χρειαζόταν κι εδώ κάποια κίνηση από τους διοικούντες… Μόνο που εκείνοι είχαν άλλα θέματα να σκεφτούν, ταυτόχρονα με τους καυγάδες του Λίνεν με τον Κατίδη και τον Μπουγαΐδη στα αποδυτήρια.

Ομως στην ΑΕΚ, αντί για το ποδόσφαιρο κυριαρχεί, πλέον, η μάχη χαρακωμάτων ανάμεσα στον Δημητρέλο και σε εκείνους που του πριονίζουν την καρέκλα… χράτσα χρούτσα – χράτσα χρούτσα. Μιλάμε για μια παράνοια που ξετυλίγεται στη σκιά των διαρροών για δήθεν ραντεβού Βιντιάδη – Παπά – Μελισσανίδη, το οποίο… «κλέβει την παράσταση», ενώ όλοι ξέρουν πως, και να γίνει, τίποτα το ουσιαστικό δεν πρόκειται να βγάλει.

Φαντάζομαι ότι την ώρα του αγώνα οι περισσότεροι από αυτούς σκέφτονταν τη σημερινή γενική συνέλευση (γίνει – δεν γίνει), παρά έβλεπαν το ματς…