Κίνδυνος να χαθούν ευρωπαϊκά κονδύλια εκατοντάδων εκατομμυρίων

Του Ιάσονα Παναγιωτόπουλου

^[1]Αβέβαιο γίνεται το μέλλον της έρευνας στην Ελλάδα σε περίπτωση που υποβαθμιστεί περαιτέρω ο ρόλος της Γενικής Γραμματείας Ερευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ). Την ίδια στιγμή, τα μοναδικά ευρωπαϊκά κονδύλια τα οποία θα μπορέσει να διεκδικήσει η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ενωση την περίοδο 2014-2020 θα αφορούν σε μεγάλο βαθμό την έρευνα, την τεχνολογία και την καινοτομία.

Σύμφωνα με την εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για τη μείωση των δομών στα υπουργεία, η ΓΓΕΤ, που ανήκει πλέον στο υπουργείο Παιδείας (παλαιότερα άνηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης), καταργείται, υποβαθμίζεται σε γενική διεύθυνση και συγχωνεύεται με διάφορες άλλες διευθύνσεις σε μία γενική γραμματεία που θα χωρά τα πάντα αλλά και τίποτα. Από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, τη διά βίου μάθηση μέχρι την έρευνα και την τεχνολογία, όλα υπό μία σκέπη.

Την ίδια στιγμή που οι αντίστοιχες υπηρεσίες στο εξωτερικό λειτουργούν σε επίπεδο υφυπουργείου με πολύ ενισχυμένες δομές, στην Ελλάδα η ΓΓΕΤ συρρικνώνεται και αναμένεται να χάσει τη διοικητική και οικονομική αυτονομία της. Επίσης, σύμφωνα με την εισήγηση της επιτροπής, ο ειδικός λογαριασμός της υπηρεσίας που διαχειρίζεται μεγάλους προϋπολογισμούς, συγχωνεύεται στη μία και μοναδική οικονομική διεύθυνση του υπουργείου Παιδείας που αναμένεται να δημιουργηθεί σύμφωνα και με τις επιταγές της τρόικας.

Η σημαντικότερη ίσως αρμοδιότητα της ΓΓΕΤ είναι η διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων που αφορούν την έρευνα, την καινοτομία και τις τεχνολογίες. Πρόκειται για τον φορέα που είναι αρμόδιος να εκφράσει τις θέσεις της Ελλάδας στην Ευρώπη αναφορικά με την έρευνα και να ζητήσει τα ανάλογα χρήματα από τα διαρθρωτικά ταμεία και το ΕΣΠΑ. Η ΓΓΕΤ διαμορφώνει τη στρατηγική και τα επιχειρησιακά προγράμματα της χώρας, τα υποβάλλει στην ευρωπαϊκή επιτροπή, δέχεται τα χρήματα και τα διαχειρίζεται μοιράζοντάς τα και εποπτεύοντας το 80% των ερευνητικών κέντρων στην Ελλάδα.

Ο σχεδιασμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την περίοδο 2014-2020 επικεντρώνεται στον τομέα των νέων τεχνολογιών και την καινοτομία. Η ΓΓΕΤ θα κληθεί να διεκδικήσει τουλάχιστον 1,2 δισ. ευρώ από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία και περίπου το 20% των 14 δισ. ευρώ που θα προβλέπει το ΕΣΠΑ για τη χώρα μας. «Τη στιγμή που η Ευρώπη επικεντρώνεται στον άξονα της έρευνας, δεν είναι λογικό ο φορέας που έχει την εμπειρία να διαχειριστεί τα κονδύλια να διαλύεται», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος του ενιαίου συλλόγου συμβασιούχων υπαλλήλων της ΓΓΕΤ, Βασίλης Καλερίδης.

«Δεν θα έχει νόημα να βγούμε να τα διεκδικήσουμε αυτά τα χρήματα, καθώς δεν θα υπάρχει κεντρικός συντονισμός», δηλώνει η Λήδα Γιαννακοπούλου, τμηματάρχης της διεύθυνσης προγραμματισμού της ΓΓΕΤ. «Η Ε.Ε. δηλώνει ρητά πως τα χρήματα για την έρευνα δεν πρόκειται να φτάσουν στην Ελλάδα εφόσον δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο με συγκεκριμένες κατευθύνσεις», προειδοποιεί ο Β. Καλερίδης που τονίζει πως «από τη στιγμή που στην Ελλάδα δεν έχουμε βαριά βιομηχανία, ο ρόλος της έρευνας της καινοτομίας, των νέων τεχνολογιών και της εκπαίδευσης θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως εργαλείο για τη διέξοδο από την κρίση».

Η ΓΓΕΤ ιδρύθηκε (σε επίπεδο συμβουλίου) το 1964 και με τα χρόνια αρχίζει και αποκτά διακριτό ρόλο στον σχεδιασμό της στρατηγικής της έρευνας στην Ελλάδα. Ο ρόλος της κορυφώνεται το 1982, όπου ιδρύεται ανεξάρτητο υπουργείο Ερευνας και Τεχνολογίας. Ωστόσο από τότε μέχρι σήμερα υποβαθμίζεται συνεχώς με αποτέλεσμα να βρίσκεται ένα βήμα πριν τον «υποβιβασμό» της σε γενική διεύθυνση. Σήμερα η υπηρεσία απαρτίζεται από 150 περίπου εργαζόμενους με ιδιαίτερα υψηλό μορφωτικό επίπεδο, διδακτορικά και μεταπτυχιακά.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δηλώνουν πως η υπηρεσία είναι ήδη υποστελεχωμένη και η εισήγηση της επιτροπής για τη συρρίκνωση των δομών των υπουργείων προβλέπει περαιτέρω μείωση του προσωπικού, κάτι που όπως τονίζουν οι εργαζόμενοι σε ανακοίνωσή τους «είναι βέβαιο ότι δεν θα γίνει σωστή και αποτελεσματική διαχείριση των ερευνητικών έργων που ήδη υλοποιούνται στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, ενώ θα επέλθει πλήρης κατάρρευση του συστήματος διαχείρισης της έρευνας με αποτέλεσμα των απώλεια πόρων τόσο σήμερα όσο και στο μέλλον».

Ιστορικό Ροής

Εκτύπωση

Επιστροφή