Του Μ. Μορφονιού

Η αλήθεια είναι ότι οι δύο προηγούμενες παρουσίες του στον πάγκο του Ολυμπιακού στο «Καραϊσκάκη» δεν ήταν όπως θα τις ονειρευόταν ο Μίτσελ!

Την πρώτη φορά έπαιξε με αντίπαλο τη Λεβάντε, κουβαλώντας το «βαρύ φορτίο» του 3-0 της πρώτης αναμέτρησης και η συνέχεια της ιστορίας είναι γνωστή σε όλους μας.

Τη δεύτερη όμως, όταν υποδέχθηκε τον Αρη, παρά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο σκορ με 2-0, εν τούτοις η μείωση της διαφοράς από τους «κίτρινους» και η αγχωτική νίκη έφερε και πάλι τα… μουρμουρητά στην εξέδρα.

Η τρίτη εμφάνιση του Μίτσελ προδιαθέτει για διαφορετικό σκηνικό και γι' αυτόν τον λόγο δουλεύει άλλωστε και ο Ισπανός στου Ρέντη. Το μυαλό των περισσοτέρων «τρέχει» άλλωστε στο προ διετίας 6-0 επί Βαλβέρδε, ενώ και στον πρώτο γύρο με Ζαρντίμ ο Ολυμπιακός είχε νικήσει κατά κράτος την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ με 4-0.

Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι οι «απαιτήσεις» είναι σε… υψηλά επίπεδα, καθώς στο κυριακάτικο ματς οι «κόκκινοι» θέλουν να φορέσουν έτσι κι αλλιώς την καλή τους στολή, αφού με νίκη θα επικυρώσουν και την κατάκτηση του 40ού πρωταθλήματος, την ημέρα μάλιστα των 88ων γενεθλίων τους!

Γι' αυτόν τον λόγο ο Μίτσελ ξεκούρασε στο ξεκίνημα της εβδομάδας τους παίκτες του, μετά τον αγώνα εναντίον του ΟΦΗ όπου ο Ολυμπιακός συναντήθηκε ξανά με τα «μεγάλα σκορ» (4-0). Αλλωστε, τις τελευταίες ημέρες ανεβάζει την «πίεση» στην καθημερινή δουλειά, όχι τόσο στα θέματα της φυσικής κατάστασης, μια και σε αυτόν τον τομέα όλα πλέον έχουν πάρει τον δρόμο τους, αλλά κυρίως στα ζητήματα της τακτικής και του τρόπου συμπεριφοράς.

Το ισπανικό μοντέλο θέλει να πιάνεις τον αντίπαλο από τον λαιμό, μόλις αρχίσει να βγάζει την μπάλα από τη δική του περιοχή και να μην τον αφήνεις να πάρει ανάσα. Ομως αυτό δεν γίνεται απλά με τρέξιμο, αλλά με ρόλους και συγκεκριμένες κινήσεις στα μαρκαρίσματα. Αυτά είναι τα στοιχεία που βάζει στο πρόγραμμα ο Μίτσελ ζητώντας από τους παίκτες του και να κυκλοφορούν την μπάλα όσο γίνεται καλύτερα όταν την έχουν στα δικά τους πόδια, αλλά και να φροντίζουν με συγκεκριμένο τρόπο να επιδιώκουν να την κάνουν ξανά δική τους όταν περνάει στο άλλο στρατόπεδο.

Αυτό που δεν θέλει με τίποτα είναι να έρθει η χαλάρωση στους παίκτες, είτε γιατί αισθάνονται ότι έχουν εκπληρώσει -εδώ και πολύ καιρό- τον στόχο τους είτε γιατί δεν νιώθουν τον κίνδυνο από τις δυνατότητες του αντιπάλου, αφού η εικόνα της ΑΕΚ σαφώς και δεν μπορεί να «τρομάξει» κανέναν στο λιμάνι.

Στην μπάλα όμως δεν υπάρχει τίποτα «σίγουρο», από τη στιγμή μάλιστα που οι απαιτήσεις του «ερυθρόλευκου» κοινού δεν περιορίζονται απλά και μόνο στη νίκη…