Μαζί με τις ανθρώπινες ζωές στη Φουκουσίμα, διαλύθηκε τότε και ο -προσεκτικά καλλιεργημένος- μύθος της «φτηνής και ασφαλούς» πυρηνικής ενέργειας

Της Βίκυς Καπετανοπούλου

^[1]Οι φωνές των διαδηλωτών αντηχούσαν με παλμό έξω από το κοινοβούλιο της Ιαπωνίας: «Σταματήστε τα πυρηνικά! Προστατέψτε τα παιδιά μας!», όμως η νέα φιλελεύθερη ηγεσία της χώρας όμως μοιάζει να κωφεύει… Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον πυρηνικό εφιάλτη της Φουκουσίμα που προκάλεσε ο Εγκέλαδος και το φονικό τσουνάμι στις 11 Μαρτίου 2011 και χιλιάδες πολίτες πλημμύρισαν χθες τους δρόμους γύρω από κυβερνητικά κτίρια στο Τόκιο, ζητώντας από την κυβέρνηση να εγκαταλείψει μια για πάντα την πυρηνική ενέργεια. «Γίνεται ολοένα και πιο σημαντικό για μας να διαμαρτυρόμαστε.

Δεν μπορούμε να κληροδοτήσουμε το χάος των πυρηνικών στα παιδιά μας. Τα ΜΜΕ έχουν αρχίσει να ξεχνούν τη Φουκουσίμα και τι έγινε εκεί» δήλωσε στο Reuters μια 32χρονη μητέρα μπροστά από το υπουργείο Οικονομικών, Εμπορίου και Βιομηχανίας. «Δεν θα το βάλουμε κάτω. Ερχομαι εδώ κάθε εβδομάδα» τόνισε με έμφαση 64χρονος Ιάπωνας, που διαδηλώνει κάθε Παρασκευή έξω από το γραφείο του πρωθυπουργού.

Είκοσι πέντε χρόνια μετά το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσερνομπίλ, οι αλλεπάλληλες εκρήξεις στους -μισοκατεστραμένους από τον σεισμό και το τσουνάμι- αντιδραστήρες του πυρηνικού εργοστασίου Νταϊτσί στη Φουκουσίμα και η έκλυση ραδιενέργειας στον αέρα και τη θάλασσα είχαν προκαλέσει παγκόσμια ανατριχίλα και κατακραυγή για τις μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, που προκαλεί η εκμετάλλευση της ατομικής ενέργειας στον πλανήτη μας. Στην Ιαπωνία σχεδόν 19.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ 160.000 χιλιάδες κάτοικοι της Φουκουσίμα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, πολλοί για πάντα…

Μαζί με τις ανθρώπινες ζωές, διαλύθηκε τότε και ο -προσεκτικά καλλιεργημένος- μύθος της «φτηνής και ασφαλούς» πυρηνικής ενέργειας: οι συχνά απαθείς Ιάπωνες ψηφοφόροι κινητοποιήθηκαν και κατέβηκαν μαζικά σε διαδηλώσεις κατά των πυρηνικών με αποκορύφωμα το περασμένο καλοκαίρι, το επονομαζόμενο και «Καλοκαίρι της Δυσαρέσκειας». Εξι μήνες αργότερα όμως το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα του Σίνζο 'Αμπε, που είχε ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ της ατομικής ενέργειας, επανήλθε δριμύτερο στην εξουσία, όχι επειδή οι ψηφοφόροι είχαν αλλάξει γνώμη για το φλέγον αυτό ζήτημα, αλλά επειδή κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν κατάφερε με αξιοπιστία να αφομοιώσει τα αντιπυρηνικά αισθήματα μεγάλης μερίδας της κοινής γνώμης.

Σήμερα κινήματα ακτιβιστών παλεύουν να κρατήσουν ζωντανές τις τρομακτικές μνήμες τής Φουκουσίμα απέναντι σ' ένα ισχυρό λόμπι πολιτικών, γραφειοκρατών και επιχειρηματιών, με πρώτο τον πρωθυπουργό Αμπε, που επιθυμούν να επαναφέρουν σε λειτουργία με νέους κανονισμούς ασφαλείας τους 50 πυρηνικούς αντιδραστήρες της Ιαπωνίας -μόνο δύο υπολειτουργούν σήμερα- με απώτερο στόχο να τονωθεί η λιμνάζουσα οικονομία της χώρας…