Το ντοκιμαντέρ «Απαγορευμένες φωνές» της Μπάρμπαρα Μίλερ στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Η ταινία παρακολουθεί τη ζωή και τους αγώνες για ελευθερία και δημοκρατία των πιο διάσημων γυναικών bloggers: της Κουβανής Γιοανί Σάντσες, της Ιρανής Φαρνάζ Σεϊφί και της Κινέζας Ζενγκ Τζινγιάν

Της Βένας Γεωργακοπούλου

^[1]Η Κουβανή Γιοανί Σάντσες πήρε στις 17 Φεβρουαρίου το πρώτο διαβατήριο της ζωής της και ταξίδεψε σε Λατινική Αμερική, ΗΠΑ και Ευρώπη, όπου την περίμεναν με ανοιχτές αγκάλες πανεπιστήμια, δημοσιογραφικές ενώσεις, Κοινουβούλια, σοσιαλιστικές νεολαίες αλλά και οπαδοί του Κάστρο με διαδηλώσεις.

Η Ιρανή Φαρνάζ Σεϊφί, το 'σκασε μεταμφιεσμένη από την Τεχεράνη την άνοιξη του 2007, έζησε για λίγο στην Ολλανδία και τώρα εργάζεται στη Βόνη, στο ραδιόφωνο της Deutsche Welle.

Η Κινέζα Ζενγκ Τζινγιάν πήρε πρόσφατα, μετά το συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, την άδεια των αρχών και διαβατήριο και εγκατέλειψε το Πεκίνο για το Χονγκ Κονγκ, όπου προσπαθεί να φτιάξει μια καινούργια ζωή μακριά από την κορούλα της, αλλά και τον σύζυγό της Χου Τζία (βραβείο Ζαχάροφ), που βρίσκεται στης φυλακής τα σίδερα.

Ενα κοινό σημείο έχουν οι τρεις γυναίκες: Είναι οι πιο διάσημες αντικαθεστωτικές bloggers του κόσμου. Αυτές τις μαχητικές ακτιβίστριες έκανε θέμα της ταινίας της «Απαγορευμένες φωνές» η Ελβετή Μπάρμπαρα Μίλερ, παίρνοντας μεγάλο ρίσκο στα ταξίδια για να τις συναντήσει. Ο Δ. Εϊπίδης το ενέταξε στο πρόγραμμα του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που ξεκινάει αύριο (μέχρι 24 Μαρτίου).

«Είναι σημαντικό να δει ο κόσμος το ντοκιμαντέρ, ειδικά σήμερα, μετά την “αραβική άνοιξη” και την εξέγερση στη Νότιο Αφρική», λέει η Γιοανί Σάντσες, δημιουργός του περίφημου blog Generation Y. «Να δει πώς τρεις νέες γυναίκες, με τη χρήση ενός ποντικιού, ενός πληκτρολογίου κι ενός λάπτοπ, μέσα από το ιντερνετ, το twitter και τα social media, μετατρέπουμε τον εικονικό κόσμο σε πραγματικό. Η κύρια ερώτηση είναι εάν αυτό το κύμα ξεσηκωμού των πολιτών με τη βοήθεια της τεχνολογίας μπορεί να αλλάξει την κοινωνική κατάσταση στις χώρες μας. Εγώ το πιστεύω. Ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος και φιλικότερος χωρίς βία και τρομοκρατία».

Η Ιρανή Φαρνάζ Σεϊφί, δημιουργός του blog «Amshaspandan», είναι, αντίθετα, πολύ απαισιόδοξη για την πατρίδα της. «Δεν βλέπω καμιά αλλαγή στο κοντινό μέλλον», λέει. Εναποθέτει πολλές ελπίδες στο blogging. «Μακάρι οι γυναίκες που θα δουν το ντοκιμαντέρ σε χώρες με δικτατορία να αρχίσουν να εκφράζονται, να γράφουν για την καθημερινή τους ζωή, τους αγώνες και τις ελπίδες τους. Οσο πιο πολλές είμαστε τόσο περισσότερη δύναμη έχουμε. Στη Δύση, τα blogs είναι μια διασκεδαστική απασχόληση. Σε χώρες σαν τη δική μου έχουν διαφορετική σημασία. Μπορεί να είναι διαμαρτυρία εναντίον του καθεστώτος, ενώ συγχρόνως να ενημερώνουν και τον υπόλοιπο κόσμο». Η Φαρνάζ θέλει να δει μια μέρα το Ιράν «ελεύθερο και δημοκρατικό» με σεβασμό στα δικαιώματα των μειονοτήτων (εθνικών και θρησκευτικών). Τότε θα επιστρέψει στην Τεχεράνη να ξαναδουλέψει ως δημοσιογράφος.

Αυτό που θα σοκάρει τους εθισμένους σε blogs και social media Ελληνες είναι το ανηλεές κυνηγητό που υπέστησαν οι τρεις γυναίκες ακόμα κι όταν θεωρητικά το Ιντερνετ ήταν ελεύθερο. Στο Ιράν, blog έχει μέχρι και ο Αχμαντινετζάντ. Το πρώτο ιντερνετικό περιοδικό της χώρας, που η Φαρνάζ έφτιαξε με άλλες γυναίκες, έκλεισε, κι αυτή οδηγήθηκε στην περιβόητη φυλακή Εβίν. Οταν απελευθερώθηκε, οι απειλές για τη ζωή της την ανάγκασαν να το σκάσει. Πολλοί από τους φίλους της, που συμμετείχαν στην εξέγερση μετά την εκλογή του Αχμαντινετζάντ, δολοφονήθηκαν. Η Φαρνάζ ξεκίνησε πάλι το blog της από την Ευρώπη, αλλά με ψευδώνυμο, φοβούμενη για την ασφάλεια των γονιών της.

Η Γιοανί Σάντσες ήταν η πρώτη μπλόγκερ της Κούβας, που χρησιμοποίησε το πραγματικό της όνομα. Τη μέρα που ο Ραούλ Κάστρο υπέγραφε τη Διεθνή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η πρόσβαση στο μπλογκ της κόπηκε σε όλη τη χώρα. Αρχισαν να την παρακολουθούν, την απήγαγαν, την κακοποίησαν και μόνο η παγκόσμια φήμη της την έσωσε από τα χειρότερα. Ο Φιντέλ Κάστρο την αποκάλεσε δημόσια «ντροπή για την Κούβα». Να σημειώσουμε ότι μόλις πρόσφατα το Ιντερνετ έγινε ελεύθερο για όλους τους Κουβανούς και όχι μόνο για τα μέλη του κόμματος. Η Γιοανί χρησιμοποιούσε τη σύνδεση Ιντερνετ μεγάλων ξενοδοχείων.

Τα παραπάνω μοιάζουν παράδεισος μπροστά στις περιπέτειες της Ζενγκ Τζινγιάν. Το γεγονός ότι ο σύζυγός της βρίσκεται στη φυλακή από το 2008 λέει πολλά. Η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ΗΠΑ έχουν ζητήσει την απελευθέρωσή του. Η ίδια έπαιζε επί χρόνια κρυφτούλι με τις αρχές, βγάζοντας το blog της στον αέρα από παράνομους servers, αφού η Κίνα διαθέτει 40 χιλιάδες αστυνομικούς που ελέγχουν το Διαδίκτυο για ανατρεπτικά στοιχεία.

[email protected]

INFO: Προβάλλεται στην αίθουσα «Παύλος Ζάννας», Κυριακή (17/3) στις 10 μ.μ. και Πέμπτη (21/3) στη 1 μ.μ.