Το ντοκιμαντέρ «Catastroika» στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Πολιτικού Κινηματογράφου της Αργεντινής

Ο Αρης Χατζηστεφάνου, συνδημιουργός με την Κατερίνα Κιτίδη και του «Debtocracy», λίγο πριν φύγει για Μπουένος Αϊρες μάς εξηγεί την απήχηση της δουλειάς τους στη Λατινική Αμερική και αρνείται την «αντικειμενικότητα» των νυχτερινών δελτίων

Της Αγνής Κατσιούλα 

^[1]To Catastroika, η τελευταία δημιουργία-ντοκιμαντέρ του Αρη Χατζηστεφάνου και της Κατερίνας Κιτίδη, επελέγη για το ξένο διαγωνιστικό τμήμα του 3ου Διεθνούς Φεστιβάλ Πολιτικού Κινηματογράφου της Αργεντινής (21 έως 27 Μαρτίου, στο Μπουένος Αϊρες). Στόχος του φεστιβάλ είναι να ενθαρρύνει συζητήσεις, αλλά και την ανταλλαγή απόψεων σε εθνικό αλλά και διεθνές επίπεδο πάνω σε θέματα που αφορούν τις πολιτικές ταινίες και τις διαστάσεις τους στην κοινωνία και την πολιτική.

Γιατί Αργεντινή και πολιτικό σινεμά είναι έννοιες συνυφασμένες και για πολλές δεκαετίες έχει αναπτύξει μια σημαντική βιομηχανία. Ταινίες όπως η «Rebel Patagonia» ή η οσκαρική «The Official Story» και πολλές άλλες επιβεβαιώνουν τη σημασία του πολιτικού κινηματογράφου στην Αργεντινή. Νεότερες ταινίες, όπως οι «Never Again» και «Throw them All», κάνουν αιχμηρή και θαρραλέα παρέμβαση για τη γενοκτονία κατά τη δικτατορία και απαιτούν αλλαγή του πολιτικού μοντέλου.

Εδώ σ’ αυτό το τολμηρό φεστιβάλ καλείται να εκπροσωπήσει το «Catastroika» την Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων. Οι Αρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη είναι δημιουργοί και του ντοκιμαντέρ «Debtocracy», του πρώτου που έγινε με παραγωγό τον θεατή. Το είδαν τουλάχιστον δύο εκατ. άνθρωποι, διαδικτυακά, στις πλατείες των Αγανακτισμένων σε όλη την Ευρώπη. Τράβηξε την προσοχή μέσων ενημέρωσης, από το CNN και το Telesur μέχρι τη «Liberation» και το BBC. Ερευνούσε τα αίτια της κρίσης χρέους στη χώρα μας, αποκάλυπτε τις ευθύνες της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ, συνομιλώντας με οικονομολόγους, δημοσιογράφους και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο.

Επέστρεψαν με το «Catastroika», πάλι με συμπαραγωγούς τους θεατές, το οποίο, εξετάζοντας παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης στις πιο αναπτυγμένες χώρες της Δύσης, προσπαθεί να προβλέψει τι θα συμβεί αν το ίδιο μοντέλο εφαρμοστεί σε μία χώρα υπό καθεστώς επιτήρησης.

Ο όρος Catastroika έγινε συνώνυμο της ολοκληρωτικής διάλυσης μιας χώρας από τις δυνάμεις της αγοράς, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και της ραγδαίας επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Tον δημιούργησαν οι δημοσιογράφοι της «Guardian» στα χρόνια του προέδρου Γέλτσιν, όταν η Ρωσία πραγματοποιούσε ίσως το μεγαλύτερο και πιο αποτυχημένο πείραμα ιδιωτικοποιήσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Την Catastroika τη συναντάμε και στη μεταθατσερική Βρετανία, την Ολλανδία, την Καλιφόρνια, τη Λατινική Αμέρική, σ’ ολόκληρο τον κόσμο όπου στήνονται ομάδες ιδιωτικοποιήσεων χωρίς κεντρικό δημόσιο έλεγχο.

Το ντοκιμαντέρ εξετάζει τη διαδικασία αλλά και τα βήματα ξεπουλήματος που θα ακολουθηθούν στην Ελλάδα και έχουν δοκιμαστεί αρκετές φορές ανά τον κόσμο. Οι ίδιοι άνθρωποι που αναλάμβαναν το ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων σε χώρες της Λατινικής Αμερικής έχουν στήσει σήμερα τα γραφεία τους σε χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας –οι καλύτεροι από αυτούς βρίσκονται εδώ και μήνες στην Αθήνα.

Η ομάδα της «Catastroika» ταξίδεψε σε αρκετά σημεία του πλανήτη συλλέγοντας εικόνες, πληροφορίες και υλικό για τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων που ακολουθήθηκαν στις πιο αναπτυγμένες χώρες της γης. Επίσης εξασφάλισαν τις απόψεις, μεταξύ άλλων, των Ναόμι Κλάιν, Σλαβόι Ζίζεκ, Κεν Λόουτς, Λούις Σεπουλβέδα, των οικονομολόγων Ντιν Μπέκερ και Ντάνι Ρόντερικ, ειδικών σε θέματα ενέργειας και πολλών άλλων. Σήμερα κυκλοφορεί ολοκληρωμένο και ελεύθερα χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης.

Ο συν-δημιουργός του ντοκιμαντέρ, δημοσιογράφος Αρης Χατζηστεφάνου, απάντησε σε λίγες ερωτήσεις μας.

-Πολιτικός κινηματογράφος σημαίνει «στρατευμένο» σινεμά;

«Οπως είπε ο Πάμπλο Πικάσο: «Η τέχνη δεν είναι για διακόσμηση, η τέχνη πρέπει να είναι όπλο για μάχη». Υπό αυτή την έννοια ναι, το πολιτικό σινεμά πρέπει να είναι «στρατευμένο». Εμείς φυσικά δεν δηλώνουμε καλλιτέχνες, ούτε καν κινηματογραφιστές, αλλά ακολουθούμε τα παραδείγματα μεγάλων δημιουργών και δημοσιογράφων, όπως ο Ανταμ Κέρτις του BBC ή ο Τζον Πίλγκερ. Αρνούμαστε τη λεγόμενη «αντικειμενικότητα» των νυχτερινών δελτίων και παρουσιάζουμε τις δικές μας θέσεις, όπως διαμορφώνονται από την έρευνα και το ρεπορτάζ».

-Πώς επελέγη για το διαγωνιστικό τμήμα του αργεντίνικου φεστιβάλ πολιτικών ταινιών το «Catastroika»;

«Το «Catastroika», όπως και το «Debtocracy», είχε τεράστια απήχηση σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική και έχει προβληθεί σε πολλούς τηλεοπτικούς σταθμούς εθνικής αλλά και παναμερικανικής εμβέλειας. Συγκεκριμένα στην Αργεντινή, νομίζω ότι βλέπουν την Ελλάδα και γελάνε (ή κλαίνε) γιατί πέρασαν ακριβώς τα ίδια. Η πρόεδρός τους η Κίρχνερ μάς έχει προειδοποιήσει πολλές φορές ότι χωρίς τολμηρές αποφάσεις και αμφισβήτηση του ΔΝΤ οδηγούμαστε στη δική τους καταστροφή. Αλλά εμείς δεν ακούμε».

-Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, πώληση ΟΠΑΠ, GAZPROM για ΔΕΠΑ, κινεζικές εταιρείες σε λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομους, ELDORANTO, χρυσός, ορυκτός πλούτος, ενέργεια, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ. τελικά ζούμε τα χρόνια της δικής μας Catastroica;

«Απόλυτα, και μάλιστα συγκεντρώνουμε μόνο τα αρνητικά χαρακτηριστικά όλων των ιδιωτικοποιήσεων του πλανήτη. Το ξεπούλημα γίνεται με αντιδημοκρατικούς όρους, όπως στη Χιλή του Πινοσέτ, με τεράστια σκάνδαλα, όπως στη Γερμανία του Χέλμουτ Κολ, και με τρομακτικό ανθρώπινο κόστος, όπως στη Ρωσία του Γέλτσιν».

-Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;

«Ναι, αλλά θα μας δώσετε λίγο χρόνο πριν ανακοινώσουμε το θέμα. Θα ακολουθήσουμε όμως τα ίδια μονοπάτια. Θα στηριχθούμε στην οικονομική ενίσχυση του κόσμου για να πούμε πράγματα για την Ελλάδα που κανένα μεγάλο κανάλι δεν θα θέλει να προβάλει».

[email protected]

ΙΝFO: το σάιτ του φεστιβάλ: http://www.ficip.com.ar/?page_id=15 Μπορείτε να δείτε το «Debtocracy» στο http://www.debtocracy.gr/index.html και το «Catastroika» στο http://www.catastroika.com/index.php