ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΌΝ ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΑΝΑΝ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ!

Των Γιάννη Μπασκάκη, Αφροδίτης Τζιαντζή

^[1]Επίορκος για συμμετοχή του σχολείου του σε αντιρατσιστική εκδήλωση. Ο λόγος για τον διευθυντή του Διαπολιτισμικού Γυμνασίου Ελληνικού, Νίκο Μεταξίδη. Ηταν σαν σήμερα πριν από έναν χρόνο. 21 Μαρτίου 2012. Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού. Το Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο και το αντίστοιχο Λύκειο του Ελληνικού συνδιοργάνωναν με την ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας, τι άλλο, μια εκδήλωση με αντιρατσιστικό περιεχόμενο δίπλα στο σχολείο. «Είχαμε ετοιμάσει ένα βιντεάκι και κάποια λογάκια και τα παρουσιάσαμε», λέει στην «Εφ.Συν.» ο τότε υποδιευθυντής του Γυμνασίου, Γιάννης Δαμιανίδης.

Προφάσεις 

Ο κ. Μεταξίδης κατηγορήθηκε ότι οδήγησε τους μαθητές εκτός σχολείου, χωρίς άδεια από τη Διεύθυνση και χωρίς απόφαση Συλλόγου. Η κατηγορία αυτή, σημειωτέον, έρχεται σε ένα σχολείο όπου η έλλειψη υποδομών, η έλλειψη γηπέδων, υποχρεώνει τους μαθητές να διασχίζουν τον δρόμο προκειμένου να κάνουν μάθημα γυμναστικής στο γειτονικό δημοτικό πάρκο. «Η εκδήλωση κράτησε μόλις ένα δίωρο και οι καθηγητές ήταν ενήμεροι. Ηταν απλά μια πρόφαση. Μέσα στη μανία να κλείσουν το σχολείο, πιάστηκαν απ' όπου μπορούσαν», υποστηρίζει ο κ. Δαμιανίδης.

Ο Νίκος Μεταξίδης πέρασε από ΕΔΕ και παραπέμφθηκε στο Ανώτατο Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η υπόθεσή του εκκρεμεί μέχρι σήμερα.

Απαγόρευση

Η δίωξη του διευθυντή δεν είναι όμως το μοναδικό πλήγμα για το σχολείο. Τον Σεπτέμβριο, η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής απαγόρευσε στο σχολείο να δέχεται μαθητές από άλλες περιοχές της Αθήνας. Αυτό είχε αποτέλεσμα τη μείωση των μαθητών, άρα και των τμημάτων, άρα και του προσωπικού. «Οι μαθητές μειώθηκαν από 140 σε 80. Γι' αυτό έφυγα μετά από 18 χρόνια. Κρίθηκα υπεράριθμος», λέει ο πρώην υποδιευθυντής, Γιάννης Δαμιανίδης.

Στα τέλη Νοεμβρίου η Περιφερειακή Διεύθυνση έκανε άλλη μια ενέργεια. Προσπάθησε να καταργήσει τη θετική και τη θεωρητική κατεύθυνση στο Λύκειο. Ζήτησε επίσης οι μαθητές να χωρίζονται σε τμήματα με αλφαβητική σειρά και όχι ανάλογα με το επίπεδο γνώσης της ελληνικής γλώσσας. Τον Ιανουάριο ο διευθυντής της Περιφέρειας άλλαξε (ο Ι. Κουμέντος προήχθη στο ΙΕΠ) και αυτές οι ενέργειες πάγωσαν. «Αν καταργούνταν οι κατευθύνσεις, θα έπρεπε τα μισά παιδιά να αλλάξουν σχολείο και η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος θα ήταν ζόρικη. Σε ένα κανονικό σχολείο θα υπήρχαν δυσκολίες με τη γλώσσα», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Γιάννης Λάβνερ, μαθητής Γ' Λυκείου και αντιπρόεδρος του 15μελούς. Η μητέρα του είναι από την Αυστρία και ο πατέρας του από το Ιράν. «Εδώ και χρόνια ακούμε ότι το σχολείο θα κλείσει. Ομως είναι πολύ σημαντικό για μας. Είναι το δεύτερο σπίτι μας. Οταν ήρθαμε στην Ελλάδα ήταν το πρώτο μέρος που μας δέχτηκε και μας βοήθησε να ενταχθούμε», καταλήγει.

«Είναι παράλογο. Από τη μία το ίδιο το υπουργείο Παιδείας καλεί εμάς τους εκπαιδευτικούς να διοργανώσουμε αντιρατσιστικές εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, από την άλλη τιμωρούνται συνάδελφοί μας που επιδεικνύουν αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές ευαισθησίες».

Παραπομπή σε ΕΔΕ

Η Δέσποινα Μαυροματάκη, γραμματέας της ΣΤ' ΕΛΜΕ, δεν μιλάει ρητορικά. Συνάδελφός της φιλόλογος, καθηγήτρια του 5ου Λυκείου Ζωγράφου, αντιμετωπίζει την παραπομπή σε ΕΔΕ, με αφορμή ανώνυμη καταγγελία γονέα, επειδή μοίραζε αντιφασιστικό υλικό σε μαθητές.

«Το φυλλάδιο που μοίραζε η συνάδελφος αφορούσε την αντιφασιστική συναυλία της 19ης Γενάρη, στην οποία καλούσαν η ΟΛΜΕ και η δική μας τοπική ΕΛΜΕ. Απευθυνόταν μάλιστα σε μαθητές, γι' αυτό είχε και αντιφασιστικό κόμικς. Την προκαταρκτική διαδικασία της “προανάκρισης” διέταξε ο διευθυντής της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α' Αθήνας, κ. Σαββαΐδης. Η καθηγήτρια δεν το ήξερε, το έμαθε τελευταία, όταν κλήθηκαν συνάδελφοί της ως μάρτυρες. Ακόμα και η διαδικασία της επιλογής των μαρτύρων είναι αυθαίρετη», λέει η κ. Μαυροματάκη στην «Εφ.Συν.».

Η γραμματέας της ΣΤ' ΕΛΜΕ θεωρεί ότι οι ανώνυμες καταγγελίες δεν είναι τυχαίες: «Πολύ εύκολα μπορεί να εμφανιστεί ένας ανώνυμος “αγανακτισμένος γονέας” και να συντελέσει σε ένα κλίμα εκφοβισμού και κατάδοσης. Το έχουμε ξαναζήσει στο παρελθόν, στις απεργίες και τις μαθητικές καταλήψεις. Οταν τέτοιες ανώνυμες καταγγελίες κινούν πειθαρχικές διαδικασίες, αυτό, σε συνδυασμό με το νέο πειθαρχικό δίκαιο, την παραφιλολογία περί “επίορκω튔 δημόσιων υπαλλήλων και την αξιολόγηση, μπορεί εύκολα να οδηγηθούμε σε διαθεσιμότητες και απολύσεις. Εξάλλου, πλέον η παραπομπή σε ΕΔΕ, χωρίς καν να τελεσιδικήσει, οδηγεί σε διαθεσιμότητα».

Ο αόρατος καταδότης

Με τον φόβο του αόρατου καταδότη και των ορατών πειθαρχικών μέτρων, καλούνται σήμερα οι εκπαιδευτικοί να μιλήσουν στις τάξεις τους «για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού» και να καλλιεργήσουν κλίμα «αλληλεγγύης, ανοχής και σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των μαθητών». «Οι εκπαιδευτικοί, ιδιαίτερα στις μέρες μας, πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς και, με βάση το θεσμικό πλαίσιο και τα Αναλυτικά Προγράμματα, να μην επιτρέπουν παρεμβάσεις από εξωθεσμικά κέντρα και παράγοντες που καμία σχέση δεν έχουν με τα δημοκρατικά ιδεώδη και τις αξίες της ανθρωπιστικής μας παιδείας», γράφει η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας που μοιράστηκε εν όψει της 21ης Μαρτίου. Μόνο που η παραίνεση για ασφάλεια μάλλον ηχεί ειρωνικά στα αυτιά των εκπαιδευτικών που ήδη γνώρισαν τις θεσμικές συνέπειες των «παρεμβάσεων εξωθεσμικών κέντρων».

…………………………………………………………………………..

72 ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ, ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ, 62 ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ  ΣΕ ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ

Της Ιωάννας Σωτήρχου

^[2]Τρεις ρατσιστικές επιθέσεις κάθε βδομάδα είχαμε κατά μέσο όρο το εξάμηνο που μας πέρασε. Συγκεκριμένα, από τις 18 Σεπτεμβρίου του 2012 έως τις 18 Μαρτίου φέτος σημειώθηκαν 72 επιθέσεις συνολικά, με έναν άνθρωπο νεκρό, τον 26χρονο Πακιστανό μετανάστη Σ. Λουκμάν, και 62 τραυματίες. Την καταγραφή έκανε το Antinazi Zone σε συνέχεια του Ημερολογίου του Ρατσισμού που εκδιδόταν πριν από μερικά χρόνια από τη Νεολαία Ενάντια στον Ρατσισμό στην Ευρώπη-YRE, με στόχο να τεκμηριώσει την άποψη ότι «η Χρυσή Αυγή και οι παρόμοιες νεοναζιστικές ομάδες δεν είναι μία ακόμα πολιτική άποψη, αλλά συμμορίες του κοινού ποινικού δικαίου».

΄

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε 17 περιπτώσεις, σχεδόν στη μία στις τέσσερις, χρησιμοποιήθηκαν κάποιου είδους επικίνδυνα αντικείμενα – από ρόπαλα μέχρι μαχαίρια. «Αυτό το γεγονός μάς δείχνει την ποιοτική αλλαγή στον χαρακτήρα των φασιστικών και ρατσιστικών επιθέσεων, αφού όλο και πιο συχνά περιλαμβάνουν όπλα και μαχαίρια και έχουν πλέον στόχο τον θάνατο των θυμάτων. Σε αντίθεση με παλιότερα που το κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν βιαιοπραγίες, ξυλοδαρμοί ή λεκτικοί προπηλακισμοί», σχολιάζει ο Τάκης Γιαννόπουλος που μαζί με τον Γιώργο Λυγουριώτη συντόνισαν την έκδοση του ημερολογίου και μιλάνε στην «Εφ.Συν.» για τα συμπεράσματά τους από την επεξεργασία των στοιχείων που συγκέντρωσαν.

Ενα ακόμη εύρημα του ημερολογίου είναι ότι έγιναν πέντε επιθέσεις σε στέκια ή κοινωνικούς χώρους και άλλες πέντε μέσα σε σπίτια όπου ζούσαν μετανάστες, ενώ η μία στις τέσσερις επιθέσεις, σε 18 περιπτώσεις, ήταν σε βάρος Ελλήνων. «Η αυξανόμενη οργανωμένη εισβολή και απόπειρα εμπρησμών σε σπίτια μεταναστών ή γραφεία συλλόγων και οργανώσεων αλλά και οι επιθέσεις σε Ελληνες ειδικότερα επιβεβαιώνουν την πάγια θέση μας ότι οι φασίστες ξεκινούν από τους πιο ανυπεράσπιστους και βολικούς για το σύστημα αποδιοπομπαίους τράγους, τους μετανάστες, αλλά ο τελικός τους στόχος είναι το κίνημα και η Αριστερά», παρατηρούν οι συνομιλητές μας.

Δεν λείπουν περιστατικά στα οποία συμμετέχουν όχι μόνο αστυνομικοί -ενδεικτικές είναι οι σχετικές καταγγελίες τουριστών που καταγράφονται- αλλά και μαθητές και… εργοδότες, για να θυμηθούμε την περίπτωση του κακοποιημένου και αλυσοδεμένου Αιγύπτιου εργαζόμενου σε φούρνο στη Σαλαμίνα. Επιπλέον, σε μερικές από τις επιθέσεις καταγγέλλεται ότι έγινε πλιάτσικο ή κλοπή χρημάτων από τα θύματα, ενώ υπάρχει και επίθεση εναντίον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα στοιχεία συλλέχθηκαν από τα ΜΜΕ και επώνυμες καταγγελίες, ωστόσο δεν καταγράφονται όλα όσα έχουν συμβεί πανελλαδικά γιατί πολλά περιστατικά δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, «είτε επειδή τα θύματα φοβήθηκαν να κάνουν δημόσια καταγγελία είτε γιατί το θεώρησαν μάταιο», σημειώνεται στην έκδοση, την οποία πλαισιώνει ένα αφιέρωμα για τα 80 χρόνια από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία στη Γερμανία το 1933 και το κοινό κείμενο δεκάδων συλλογικοτήτων της Πρωτοβουλίας Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά (αναλυτικά στο Antinazizone.blogspot.gr).

Ομως δεν είναι όλα μαύρα: «Η δημιουργία από τα κάτω δεκάδων αντιφασιστικών επιτροπών ή πρωτοβουλιών σε πολλές γειτονιές των αστικών κέντρων και στις περισσότερες πόλεις πανελλαδικά είναι ένα από τα πιο αισιόδοξα στοιχεία της περιόδου που ζούμε. Και δεν εννοούμε τα ήδη υπάρχοντα μετωπικά σχήματα οργανώσεων της Αριστεράς ή τα στέκια του αντιεξουσιαστικού χώρου, αλλά πρωτοβουλίες που ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού πριν από το καλοκαίρι και τώρα ξεπερνούν τις 60 πανελλαδικά», διευκρινίζουν οι συνομιλητές μας.

Αλλωστε και το Αntinazi Zone γέννημα αυτών των επιτροπών ήταν, στις 28 Οκτώβρη του 2012. «Διαλέξαμε συμβολικά αυτή την ημερομηνία που σηματοδοτεί το ΟΧΙ του λαού ενάντια στον φασισμό πρώτα του Μουσολίνι και έπειτα του Χίτλερ. Θελήσαμε να συμβάλουμε στην ενημέρωση, τον συντονισμό και την κοινή δράση των αντιφασιστικών επιτροπών», εξηγούν.

……………………………………………………………………………..

Συναυλία στο Θησείο σήμερα στις 5 μ.μ. διοργανώνουν όλοι οι φορείς που υποστηρίζουν ότι η ιθαγένεια στα παιδιά των μεταναστών σημαίνει πραγματική δημοκρατία για όλη την ελληνική κοινωνία. Τη σημερινή, Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού, αποφάσισαν πολύ εύστοχα να επιλέξουν για τη διαμαρτυρία τους τα παιδιά των μεταναστών, τα παιδιά που παραμένουν ξεκρέμαστα χωρίς χαρτιά, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ελπίδα. Από τότε που ο «Ξένιος Δίας», η «Θέτις» αλλά ακόμα και η ολομέλεια του ΣτΕ αποφάσισαν να ικανοποιήσουν την ακροδεξιά ατζέντα χωρίς να νοιάζονται για τα παιδιά που ζούνε, σπουδάζουν και αγαπούν την Ελλάδα, η ελπίδα χάθηκε.

Ο κουτσουρεμένος νόμος Ραγκούση καλείται να αντικατασταθεί από το δίκαιο του αίματος, με ό,τι κι αν περιέχει αυτό το αίμα διαμέσου των αιώνων. Η Ελλάδα χάσκει τελευταία και σε αυτή τη μέτρηση που αφορά την απόκτηση ιθαγένειας των παιδιών των μεταναστών.

Παρουσιάζουμε σήμερα το εξαμηνιαίο ημερολόγιο ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων, που συνέταξε η πρωτοβουλία Antinazi zone-YRE, και μιλάμε με εκπαιδευτικούς που διώκονται με αφορμή τη συμμετοχή τους σε αντιρατσιστικές δράσεις.