ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ

^[1]«Την πρώτη φορά μπήκαν στο σπίτι ενώ κοιμόμασταν, από το παράθυρο, ντάλα καλοκαίρι. Πάτησαν κυριολεκτικά πάνω στο κρεβάτι μας για να προωθηθούν στα ενδότερα και να αποψιλώσουν ό,τι μπορούσαν. Τη δεύτερη προσπάθησαν να ανοίξουν την πόρτα ενώ έβλεπαν φως και άκουγαν την τηλεόραση να παίζει. Την τρίτη, πρωί πρωί βγήκα να δω την ανατολή του ήλιου και παρατήρησα ότι κάτι έλειπε από την αυλή. Ηταν το αυτοκίνητό μου. Μέσα εκεί -κακώς- είχα ένα ολόκληρο γραφείο με προσωπικά και επαγγελματικά έγγραφα. Την επόμενη μέρα επιτέθηκαν σε γειτονική ταβέρνα. Πήραν μαζί τους τροφές, μπουκάλια κρασί, έναν φούρνο μικροκυμάτων και πριν φύγουν έφαγαν μια μερίδα κατσικάκι με πουρέ που είχε περισσέψει στο ψυγείο. Και συνέχισαν την προέλασή τους σε σπίτια, μαγαζιά κ.λπ.

Οχι, δεν φοβούνται γιατί δεν υπάρχει αστυνομικό τμήμα στην ευρύτερη περιοχή. Ξέρουν ότι μέχρι να έρθει κάποιος να τους κυνηγήσει, έχουν στη διάθεσή τους χρόνο για να δουλέψουν κι άλλο… Προσωπικά είχα δύο επιλογές: ή να εγκαταλείψω για πάντα την προοπτική αυτού του μικρού εξοχικού και να ξεκαλοκαιριάζω στην Αθήνα ή να διακινδυνεύω τις διακοπές μου εκεί με όποιο ρίσκο. Εστω ταμπουρωμένος, με καρδιοχτύπι τόσο εγώ όσο η γυναίκα και τα παιδιά μου. Αποφάσισα το δεύτερο. Αλλά το δυσκολότερο στην απόφασή μου ήταν να ξεχάσω τις εμπειρίες, να μας καλοτυχίζω που είμαστε ζωντανοί και να αντισταθώ σε βίαια ένστικτα, που σε τέτοιες περιπτώσεις εύκολα αναδύονται από τα βάθη της ύπαρξής σου».

Τα παραπάνω είναι μια ψύχραιμη εξομολόγηση ενός θύματος απανωτών κλοπών σε μια περιοχή που πλήττεται από τέτοια φαινόμενα. Ακούγοντάς τον να διηγείται ήρεμα τα παθήματά του, σκεφτόμουν τι ιδανικό πλαίσιο έχει διαμορφωθεί για να λάβει «προστατευτική» δράση υπέρ των ανυπεράσπιστων πολιτών η Χρυσή Αυγή. Δεν πρόλαβε να κατοικήσει η σκέψη στο μυαλό μου και ήρθε αυτήκοος μάρτυς της παραπάνω διήγησης να επιβεβαιώσει το εφιαλτικό συμπέρασμά μου: «Και πώς να δώσεις άδικο στους χρυσαυγίτες; Κινδυνεύουν οι ζωές και οι περιουσίες μας και κανείς δεν νοιάζεται. Τουλάχιστον αυτοί κάνουν ό,τι μπορούν»!!!

Εφη Μαρίνου