Η πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ προσανατολίζεται να κρίνει αντισυνταγματική την κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία για εργασιακά θέματα (αύξηση αποδοχών, επιδόματα, άδειες, αργίες κ.λπ.)

Της Μαρίας Δήμα

^[1]Αρνητική στην κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία για την επίλυση εργασιακών θεμάτων φέρεται να είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίνοντας αντισυνταγματικό το Μνημόνιο ΙΙ, μόνον όμως ως προς αυτό το σημείο του, καθώς κάνει… αόρατη τη μεγάλη σφαγή στις αποδοχές των εργαζομένων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στις διασκέψεις κεκλεισμένων των θυρών που γίνονται συνεχώς για το επίμαχο θέμα της συνταγματικότητας ή μη των διατάξεων του Μνημονίου ΙΙ, η μεγάλη πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ προσανατολίζεται να κρίνει αντισυνταγματική την κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία για εργασιακά θέματα (αύξηση αποδοχών, επιδόματα, άδειες, αργίες κ.λπ.).

Ωστόσο, κατά τις ίδιες πληροφορίες, η Ολομέλεια δεν θα ασχοληθεί καθόλου με το θέμα της μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων (κατά 22% γενικά και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών) που προβλέπει η 6/2012 ΠΥΣ, καθώς αναμένεται να κριθεί από τους δικαστές ότι επήλθε αλλαγή στο νομοθετικό αυτό πλαίσιο με το Μνημόνιο ΙΙΙ (που ακολούθησε).

Καταργείται η προστασία των εργαζομένων

Οπως είναι γνωστό, στη διαιτησία (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας) μπορεί να προσφύγει είτε η πλευρά των εργαζομένων (συνδικαλιστικές οργανώσεις) είτε η πλευρά των εργοδοτών, αφού αποτύχουν οι μεταξύ τους διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας, που αρχίζουν, κατά κανόνα, μετά τη λήξη ισχύος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Στο ΣτΕ έχουν προσφύγει μεταξύ των άλλων η ΓΣΕΕ, η ΟΤΟΕ, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), σύλλογοι τραπεζοϋπαλλήλων (Γενικής Τραπέζης Ελλάδος, Τράπεζας Αττικής και Marfin-Εγνατίας Τράπεζας), καθώς και άλλα σωματεία εργαζομένων.

Στις προσφυγές ζητούν να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. 6/28.2.2012 πράξη του υπουργικού συμβουλίου, με την οποία:

* καταργείται η προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις,

* επέρχονται επιπτώσεις σε βάρος των εργαζομένων μετά τη λήξη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (η λεγόμενη «μετενέργεια»),

* καταργείται ουσιαστικά η διαιτησία που καθιερώθηκε με τον Ν. 1876/1990 κ.ά.

Παράλληλα, στις προσφυγές υποστηρίζεται ότι με την κατάργηση της διαιτησίας επέρχεται καταστροφή του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων και οδηγούνται οι εργαζόμενοι στη σύναψη ατομικών συμβάσεων εργασίας, με όποιες συνέπειες αυτό συνεπάγεται.