Στην κατ' αντιπαράσταση εξέτασή τους άφησαν σαφώς να εννοηθεί ότι δεν έγιναν οι ορθοί χειρισμοί από τον πρώην υπουργό Οικονομικών

Ελλειψη ευελιξίας και ερασιτεχνική διαχείριση στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ από τον χρόνο μεταβίβασής της στην Ελλάδα κατέδειξαν οι καταθέσεις των Διώτη – Μπίκα στην κατά αντιπαράσταση εξέτασή τους, με πρώτη ανάγνωση, για τις ευθύνες Παπακωνσταντίνου.

Οι ανακολουθίες ωστόσο τόσο του πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ και της ΕΥΠ αντίστοιχα, που επιδεινώθηκαν από το κομφούζιο που προκάλεσαν στη διαδικασία οι παρεμβάσεις της κυβερνητικής πλευράς, μάλλον δεν «έπεισαν» την πλειονότητα, τουλάχιστον, των μελών της επιτροπής πως λόγω κακής συνεννόησης των, φερόμενων ως αρχικών, χειριστών του ζητήματος δεν αξιοποιήθηκε με τον επωφελή για τα δημόσια έσοδα τρόπο. Δεδομένης, ειδικότερα, της ιδιότητας και της εμπειρίας των δύο προσώπων.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, αμφότεροι οι μάρτυρες επέρριψαν ευθύνες στον πρώην υπουργό Οικονομικών, διότι ο καθένας τους είχε διαφορετική εντύπωση για τη διαδικασία μεταφοράς της λίστας, εάν δηλαδή ήρθε στην Ελλάδα με ενέργειες των μυστικών υπηρεσιών ή των υπουργείων Οικονομικών των δύο χωρών. Ο Ι. Διώτης, που υπενθυμίζεται ότι εισηγήθηκε στον Ευάγγ. Βενιζέλο όταν του παρέδωσε το υλικό ότι δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί λόγω της προέλευσής του (επικαλέστηκε μάλιστα τις σχετικές δηλώσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη Θεσμών), υποστήριξε ότι εάν είχε την ενημέρωση πως ήρθε με τη διοικητική συνδρομή από ένα υπουργείο Οικονομικών σε ένα άλλο υπουργείο Οικονομικών, θα έκανε διαφορετική προσέγγιση του θέματος. «Ολο αυτό, σε συνδυασμό με το άτυπο του πράγματος, με οδήγησε σ' αυτή την πεποίθηση».

«Αυτό είναι απαράδεκτο», φέρεται να αντέδρασε ο Κ. Μπίκας. « Το υπουργείο Οικονομικών ήξερε από την κορυφή ότι η λίστα είχε έρθει μέσω του γαλλικού υπουργείου και ο υπουργός Οικονομικών δεν είχε ενημερώσει τον επικεφαλής του ΣΔΟΕ».

Το αλαλούμ καυτηρίασε, σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Θεόδ. Δρίτσας, συνοψίζοντας: «Ο ένας κατέχει την πληροφορία, είναι αρμόδιος μετάδοσης πληροφοριών και δεν τη μεταδίδει, ο άλλος σχηματίζει ευρέα πεποίθηση επί τη βάσει της παράλειψης αυτής…».