ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΒΙΒΛΙΟΣΤΑΤΗΣ

^[1]Του Αχιλλέα Κυριακίδη

Το πιο κάτω κείμενο γράφτηκε το 1995 στην αίθουσα αναμονής του Καρδιολογικού στο Γενικό Κρατικό και δημοσιεύτηκε στο βιβλίο μου «Μουσική», αφιερωμένο, φυσικά, στον Γιάννη Βαρβέρη.

Η ιστορία ενός οργάνου

(μεταγραφή αρμοδίου λήμματος)

«Γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων. Γλυκόηχη και χαμηλόφωνη, λένε πως απέδιδε ανέκαθεν, με σπάνια ευαισθησία, τα ευγενέστερα συναισθήματα του ανθρώπου. Με τον καιρό, η εισβολή άλλων (πιο επιθετικών και οξύτονων) οργάνων στο προσκήνιο περιόρισε τη χρήση της σε κάποια σποραδικά έργα που προσπαθούσαν να προσομοιάσουν σε όργανα μεγάλης αξίας. Λησμονημένη, αλλά αγέρωχη, περιμένει τον δημιουργό που θ’ αγνοήσει οποιουδήποτε άλλου είδους επιταγές και θα την αναγάγει πάλι σε όργανο πρώτου μεγέθους. Μία από τις τελευταίες της σόλο εμφανίσεις ήταν σ’ ένα ποίημα του Ζαν Ρισπέν: κάποιος την κρατάει και τρέχει για να την πουλήσει και καθώς τρέχει σκοντάφτει και πέφτει χάμω και τότε αυτή, σε μια cadenza όλο αυταπάρνηση, τον ρωτάει αν χτύπησε.»

Αχ, μωρέ Γιάννη, εσύ μεν «έκοψες» με την κομψότητα και τη χάρη του ευγενούς αθώου, αλλά ο Θεός είναι χαρτοκλέφτης…