Ποιες συνεργασίες βλέπει ο Π. Καμμένος, και γιατί οριοθετεί το κόμμα του

Του Τάσου Τσακίρογλου

^[1]Την ανάγκη συγκρότησης ενός «μεγάλου δημοκρατικού και πατριωτικού τόξου» προτάσσει ο Πάνος Καμμένος, προκειμένου, όπως λέει, να μη γίνει βίαια η ομοσπονδιοποίηση της Ευρώπης, «με τρόπο που δεν θα μπορεί να αντιδράσει κανείς, με τη μετατροπή πρώτα της Ελλάδας σε πειραματόζωο με το «δόγμα του σοκ», δεύτερο θύμα την Κύπρο και τρίτο τον Νότο της Ευρώπης».

Στο τελευταίο προσυνέδριο που έγινε στη Σύρο, απαντώντας στο ερώτημα εάν οι συνεργασίες αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων διευκρίνισε ότι στο μέτωπο αυτό «έχουν χώρο όλοι οι Ελληνες και όλες οι Ελληνίδες»: εκείνοι που πίστεψαν σε μια δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «όταν μιλούσε για την Ευρώπη των κρατών-εθνών και όχι για την Ευρώπη της Μέρκελ και του φεντεραλισμού». Ποιοι άλλοι; «Εκείνοι που πίστεψαν στο πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και στον Ανδρέα Παπανδρέου όταν έλεγε «η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες»», αλλά και «οι Ελληνες της πατριωτικής Αριστεράς».

Ο Π. Καμμένος επιχειρεί να οριοθετήσει το κόμμα του και από τη Χρυσή Αυγή, η οποία συστηματικά το τελευταίο διάστημα πλαγιοκοπεί τις γραμμές των ΑΝ.ΕΛΛ., εξαπολύοντας επίθεση στο νεοναζιστικό κόμμα του Ν. Μιχαλολιάκου. «Χρειάζεται να αντισταθούμε στον σχεδιασμό που έχουν να οδηγήσουν την Ελλάδα στη διχόνοια και να οδηγήσουν την πατρίδα μας ακόμα και στο αιματοκύλισμα, γιατί φαινόμενα όπως αυτά του νεοναζισμού που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα εξήντα χρόνια μετά τον πόλεμο, εμφανίζονται γιατί στόχος τους είναι να δημιουργήσουν το κακό». Παράλληλα κατηγόρησε Σαμαρά, Βενιζέλο και Καρατζαφέρη ότι «υπουργοποίησαν δύο καθοδηγητές της Χρυσής Αυγής, δύο ναζιστές [Βορίδη και Γεωργιάδη], νομιμοποιώντας ουσιαστικά στα μάτια του κόσμου αυτό το κίνημα το οποίο θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα σε σύγκρουση και αίμα».

Στο πολιτικό διά ταύτα για το δέον γενέσθαι σε περίπτωση κυβερνητικών ευθυνών, ο Π. Καμμένος προτείνει «να πάρουμε την πατρίδα στα χέρια μας, να διαγράψουμε το επονείδιστο και το επαχθές χρέος που δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε δέκα γενιές μετά τα δισέγγονά μας».