Γράμμα από τα ξένα…

ΛΟΝΔΙΝΟ Του Ισαάκ Α. Καριπίδη

^[1]Χθες, από το πρωί που έγινε γνωστός ο θάνατος της λαίδης Θάτσερ, η Βρετανία βρίσκεται σε εθνικό πένθος. Οι σημαίες στην Ντάουνινγκ Στριτ και στη βρετανική Bουλή κυματίζουν μεσίστιες. Ο Ντέιβιντ Κάμερον ακύρωσε σημαντική περιοδεία στην Ευρώπη και επέστρεψε εσπευσμένα από την Ισπανία. Συλλυπητήρια τηλεγραφήματα φτάνουν από όλο τον κόσμο.

Αμέσως ανακοινώθηκε ότι η νεκρώσιμη ακολουθία θα γίνει από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου με πλήρεις στρατιωτικές τιμές. Οπως ήταν οι κηδείες της πριγκίπισσας Νταϊάνα και της βασιλομήτορος της Αγγλίας Ελισάβετ. Ολα τα ειδησεογραφικά κανάλια από το BBC μέχρι το Sky News αναφέρονταν συνεχώς στη ζωή και την πολιτική της καριέρα, σαν να μην υπήρχαν άλλες ειδήσεις στον κόσμο.

Οχι τυχαία. Δεν ήταν η μόνη γυναίκα πρωθυπουργός της Βρετανίας, αλλά και αυτή που κυβέρνησε για περισσότερο καιρό τη χώρα. Για 11 συνεχόμενα χρόνια. Αν και το 1973, όταν ήταν υπουργός Παιδείας, είχε πει ότι «δεν πιστεύω πως θα υπάρξει μια γυναίκα πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της ζωή μου». Η Ιστορία τη διέψευσε.

Ενας πολύ καλός φίλος, αναλυτής, που τη γνώρισε από κοντά, μου έλεγε χθες το βράδυ ότι ήταν η πρωθυπουργός που έμαθε τον καπιταλισμό στους Βρετανούς. Ηταν αυτή η οποία τους «δίδαξε να κάνουν οικονομία, να επενδύουν τα χρήματά τους με στόχο την ανάπτυξη της χώρας», μου είπε ο συνομιλητής μου. Κάποτε η ίδια είχε πει: « Δεν είναι λάθος η δημιουργία του πλούτου, άλλα η αγάπη του χρήματος για το χρήμα».

Αναμφισβήτητα ήταν μια ισχυρή προσωπικότητα η οποία έφερε ριζοσπαστικές αλλαγές στη Βρετανία. Αλλαξε την πορεία της χώρας κυβερνώντας με πυγμή και αποφασιστικότητα. Μια άλλη φορά είχε πει: «Εχω την ικανότητα μιας γυναίκας να φέρνει εις πέρας μια δουλειά, όταν όλοι οι άλλοι την παρατάνε και φεύγουν». Και η ικανότητά της αυτή φάνηκε όταν τα έβαλε, τη δεκαετία του ’80, με το τότε πανίσχυρο συνδικαλιστικό κίνημα της Βρετανίας. Υστερα από σκληρές μάχες κατάφερε να το νικήσει και να οδηγήσει τη χώρα σε ανάπτυξη. Σε μια εποχή που η κοινωνία και η οικονομία της Βρετανίας όχι απλά βρίσκονταν σε ύφεση αλλά κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Ετσι η χθεσινή δήλωση του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον ότι η Θάτσερ «δεν ηγήθηκε απλά της χώρας, αλλά την έσωσε» νομίζω ότι τα λέει όλα.

Παρ' όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε και πάρα πολλούς εχθρούς. Πολλοί Βρετανοί, για πολλά χρόνια, βρίσκονταν κάτω από τρομερή πίεση εξαιτίας των μεταρρυθμίσεών της και του σκληρού της χαρακτήρα. Ανθρωποι που προέρχονταν κυρίως από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Επίσης είχε ένα δικό της μοναδικό σύστημα να ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης που παρόμοιό του δεν έχει δει η χώρα. Οσοι τη γνώρισαν, στα αρνητικά της προσωπικότητάς της καταλογίζουν και την αλαζονεία. Είναι χαρακτηριστική η φράση της: «Δεν είμαι πολιτικός της ομοφωνίας. Είμαι πολιτικός εκ πεποιθήσεως».

[email protected]