ΜΟΥΣΙΚΗ

Η Σαρίτα Μοντιέλ ήταν η Λόπες του 1950

^[1]Τι να μας πουν η Τζένιφερ Λόπες, η Μαράια Κάρεϊ, ακόμα και η Σακίρα; Πολύ πριν από τη σημερινή τους πρωτοκαθεδρία, υπήρξε μια χαρισματική κούκλα οπλισμένη με πολύ μπρίο και τόλμη, που κατέκτησε το Χόλιγουντ όταν όλες τους ήταν αγέννητες. Η Σάρα (ή Σαρίτα) Μοντιέλ είχε τη σφραγίδα της σταρ: υπήρξε η πρώτη Ισπανίδα που απλώθηκε και πέραν της πατρίδας της, ενσάρκωσε το λάτιν όνειρο και χόρτασε τη ζωή μέσα από πολλές διακρίσεις και τέσσερις γάμους!

Ηθοποιός, τραγουδίστρια, performer, tv περσόνα, η μελαχρινή καλλονή έφυγε προχθές από τη ζωή στα 85 της χρόνια, στο σπίτι της στη Μαδρίτη. Είχε γεννηθεί στις 10 Μαρτίου 1928 στην περιοχή Κάμπο Ντε Κριπτάνα στην καρδιά της Ισπανίας.

Την πρώτη της «διαπίστευση» στον χώρο του θεάματος την εξασφάλισε κατακτώντας τον πρώτο τίτλο σε διαγωνισμό ομορφιάς (στα 15 της χρόνια). Αμέσως μετά άλλαξε το όνομά της. Αφησε στην ταυτότητα το Μαρία Αντονία Αλεχάντρα Αμπάτ Φερνάντες (το πραγματικό της όνομα) και κράτησε το Σάρα (από τη γιαγιά της) και το Μοντιέλ (από την ομώνυμη πεδιάδα στην περιοχή της Καστίλης).

Την εικοσαετία 1950 -1970 οι εμφανίσεις της στον κινηματογράφο δημιουργούν παροξυσμό. Σκεφτείτε πως οι ταινίες της «El Ultimo Cuple» και «La Violetera» συμπεριλαμβάνονται μεταξύ των μεγαλύτερων εισπρακτικών επιτυχιών στην ιστορία του ισπανόφωνου κινηματογράφου. Ωστόσο, το 1974 δήλωσε πως συνταξιοδοτείται από το σινεμά και συνεχίζει αποκλειστικά στο τραγούδι. Συνολικά κυκλοφόρησε περί τα 30 άλμπουμ, στα οποία βρίσκει κανείς τα διασημότερα σουξέ της ισπανόφωνης μουσικής: από το «Quizas quizas» και το «Solamente una vez» ώς το «Besa me mucho».

Τις τελευταίες δεκαετίες δεν έκανε σπουδαία πράγματα. Ωστόσο, είχε πάντοτε μια ασυνήθιστη άνεση να σατιρίζει τον ίδιο της τον εαυτό και να διηγείται τις εποχές της δόξας της με πολύ χιούμορ. Ο συμπατριώτης της Πέδρο Αλμοδόβαρ, που το ήξερε αυτό, έφτιαξε στην ταινία του «Κακή εκπαίδευση» («Bad education») έναν ρόλο που βασιζόταν στην ίδια και τον ερμήνευε μια τρανσέξουαλ.

Το 2000, η Σάρα Μοντιέλ εξέδωσε την αυτοβιογραφία της «Memories: To live is a pleasure». Της ταίριαζε ο τίτλος γιατί πραγματικά απόλαυσε κάθε στιγμή της ζωής της. Τρία χρόνια μετά ακολούθησε ένα δεύτερο μέρος το οποίο ονόμασε «Sara and Sex», όπου καταγράφονται οι ερωτικές της περιπέτειες. Μεταξύ αυτών και κάποιες σύντομες (δηλαδή one night stands) με τον Ερνεστ Χέμινγουεϊ και τον Τζέιμς Ντιν – μεταξύ άλλων. Τελευταία φορά την ακούσαμε να τραγουδά το 2009, όταν το συγκρότημα Fangoria την προσκάλεσε να τραγουδήσει το τραγούδι «Absolutamente». Οπως λέμε απολύτως μοναδική.

Μ.Κ.

………………………………………………………………………. 

O Iούδας τραγουδά ακόμα

^[2]Στις 26 Μαΐου 2012 οι «Judas Priest» έκλεισαν την τότε παγκόσμια περιοδεία τους με τίτλο «Epitaph World Tour» με μια συναρπαστική συναυλία στο HMV Hammersmith Apollo του Λονδίνου.

Εναν χρόνο μετά (στις 27 Μαΐου 2013), το κοινό τους σε όλον τον κόσμο θα μπορέσει να πάρει μια γεύση από εκείνη την κορυφαία τους στιγμή. Τα 23 τραγούδια που ερμήνευσαν τότε κλείστηκαν σε μια μοναδική live συλλογή με τίτλο «Epitaph», η οποία θα είναι διαθέσιμη σε Blu-ray και σε DVD (Legacy Recordings).

Τα κομμάτια διατρέχουν το σύνολο της καριέρας τους (έχει επιλεγεί τουλάχιστον ένα από τους 14 δίσκους τους): Από το «Rocka Rolla» του 1974 (από αυτό επέλεξαν το «Never Satisfied») μέχρι το «Nostradamus» του 2008 («Prophecy»).

Το τρέχον line up των καινοτόμων και πάντα πληθωρικών «Judas Priest» αποτελείται από τον βασικό τραγουδιστή Ρομπ Χάλφορντ, τους κλασικούς κιθαρίστες Γκλεν Τίπτον και Ρίτσι Φόλκνερ, τον μπασίστα Ιαν Χιλ και τον ντράμερ Σκοτ Τράβις. Λίγο πριν παρουσιάσουν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά –την ηχογραφούν αυτό το διάστημα-, οι Βρετανοί που πρωτοξεκίνησαν το 1969 από το Μπέρμιγχαμ δείχνουν τι μπορούν ακόμα να κάνουν στη σκηνή. Σαράντα χρόνια πρωταγωνιστές στη μέταλ πραγματικότητα δεν είναι και λίγα.

 ……………………………………………………………………

Στην Κίνα έφτασε η χάρη του

^[3]Ανάμεσα στα πολλά επεισόδια της σχέσης–σίριαλ που διατηρεί με τη Ριάνα, ο Κρις Μπράουν θυμάται ότι το επάγγελμά του είναι τραγουδιστής, χορευτής, ηθοποιός. Εν πάση περιπτώσει, καλλιτέχνης και όχι μποξέρ όπως επανειλημμένα πιστέψαμε. Αργότερα μέσα στη χρονιά μάς έχει υποσχεθεί νέο άλμπουμ -που ως γνωστόν ετοιμάζει εδώ και καιρό- με τίτλο «X». Ωστόσο, το πρώτο σινγκλ κυκλοφόρησε ήδη και έχει τίτλο «Fine China».

Γεννημένος το 1989 στη Βιρτζίνια, ο Μπράουν δήλωσε για το νέο του μουσικό πείραμα: «Ηθελα να αγγίξω μουσικά τον Mάικλ Τζάκσον, τον Στίβι Γουόντερ και τον Σαμ Κουκ και να ενσωματώσω αυτές τις επιρροές με τη νέα μουσική». Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύεσαι να πεις ποιον από όλους θυμίζει περισσότερο αυτό το κομμάτι (αν και η επιρροή από τον Μ. Τζάκσον βγάζει μάτι). Ακούστε το και δείτε το βίντεο κλιπ εδώ: http://smarturl.it/FineChinaVID. Αν μη τι άλλο, είναι φοβερός χορευτής!