Η απόδοση στο Δημόσιο των αδρανών καταθέσεων στην Ελλάδα, το συνολικό ύψος των οποίων υπολογιζόταν τον Ιανουάριο από τραπεζικούς παράγοντες σε 3 δισ. ευρώ, είναι ένα από τα σενάρια για τον περιορισμό του δημοσιονομικού «κενού» από την κυβέρνηση και την τρόικα. Ωστόσο, «η Ελλάδα είναι, ίσως, η μόνη χώρα στην Ε.Ε., που το 2012 δεν διέθεσε καν στοιχεία για το ύψος των αδρανών καταθέσεων» στη χώρα, όπως προκύπτει από την απάντηση του επιτρόπου Μπαρνιέ σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Νίκου Χουντή.

Ο επίτροπος Μπαρνιέ, μάλιστα, δήλωσε ότι η Ε.Ε. «δεν διαθέτει στοιχεία σχετικά με την προσέγγιση που ακολουθούν οι ελληνικές τράπεζες έναντι των πελατών τους» στο πεδίο των αδρανών καταθέσεων.

Επί της ουσίας, το ζήτημα είναι το εξής: Από το 1942 υπάρχει νόμος που προβλέπει την απόδοση στο Δημόσιο των αδρανών επί 20 έτη καταθέσεων στις τράπεζες. Το 2007, ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Αλογοσκούφης, έδωσε εντολή να ελεγχθεί αν έχουν εισπραχθεί τα νόμιμα ποσά από τις αδρανείς καταθέσεις. Ωστόσο, από τότε δεν έχει υπάρξει καταγραφή, ούτε έχουν δοθεί τα απαραίτητα στοιχεία στην Ε.Ε. σχετικά με το ύψος των ποσών και με το αν έχουν δοθεί στο Δημόσιο.

Λογικό επόμενο είναι να υπάρχουν αμφιβολίες και κίνδυνοι για το πώς χρησιμοποιήθηκαν αυτά τα χρήματα από τις τράπεζες. Ο Νίκος Χουντής δήλωσε μάλιστα ότι «οι αδρανείς καταθέσεις στην Ελλάδα, πολύ συχνά, αποτελούσαν κίνητρο και αντικείμενο ενδοτραπεζικών σκανδάλων, αλλά και σημαντική πηγή ρευστότητας για τις ίδιες τις τράπεζες» και κάλεσε το υπουργείο Οικονομικών «να δώσει πλήρη στοιχεία για τις αποδόσεις των αδρανών καταθέσεων από τις τράπεζες στο ελληνικό Δημόσιο, κατά την τελευταία, τουλάχιστον, πενταετία».

Νίκος Σβέρκος